رمز غیرقابل معاوضه NFT سرنام Non-Fungible Token چند وقتی است مورد توجه رسانهها و کاربران قرار گرفته است، زیرا سازوکاری در اختیار افراد قرار میدهد تا بتوانند کارهای هنری خود را به نمونه دیجیتالی تبدیل کنند و آن را آسانتر بهفروش رسانده یا اثرهای هنری دیگران را خریداری کنند. همین مسئله باعث شده برای برخی مردم این پرسش مطرح شود که NFT چیست و چه کاربردهایی دارد. در این مطلب به چیستی و چرایی این فناوری نوظهور پاسخ میدهیم.
رمز غیرقابل معاوضه چیست؟
قبل از اینکه توضیحی در ارتباط با مفهوم رمز غیر قابل معاوضه یا همان توکن غیرمثلی ارائه کنیم، ابتدا باید به واکاوی این مسئله بپردازیم که مثلیبودن (تعویضپذیر بودن) با غیرمثلی بودن (غیرقابل معاوضه) چه تفاوتی دارند. در علم اقتصاد، یک کالا یا پول در صورتی مثلی یا تعویضپذیر/قابل معاوضه (Fungible) شناخته میشوند که واحدهای آن با یکدیگر قابل تعویض باشند و نتوان هیچکدام از آنها را کمارزشتر یا با ارزشتر از دیگری توصیف کرد. بهطور مثال، بیت کوین، دلار، ریال و سایر مسکوکات در گروه داراییهای مثلی قرار دارند. یک اسکناس 1000 تومانی نسبت به یک اسکناس 1000 تومانی دیگر از نظر ارزش برابر است و هر دو میتوانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. هنگامی که یک اسکناس 1000 تومانی به شخصی قرض میدهید، انتظار ندارید که دقیقا همان اسکناس را پس بگیرید. در نقطه مقابلِ داراییهای مثلی، داراییهای غیرمثلی (Non-fungible) قرار دارند که به آنها غیرقابل معاوضه نیز میگویند؛ بهطور کلی میتوان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است. بهطور مثال، لپتاپ، تلفن همراه و خودروی متعلق به شما همگی در گروه داراییهای غیرمثلی قرار میگیرند. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض دهید تا به مسافرت برود، انتظار دارید دقیقا همان خودرو را پس بگیرید یا بلیط کنسرتها نمونه دیگری از توکن غیرمثلی هستند. در دنیای هنر، یک نمونه قابل ملموس دیگر، تابلوی شام آخر لئوناردو داوینچی است که غیرمثلی است. آیا کسی میتواند این اثر تاریخی را با یک تابلوی معمولی مبادله کند، با این ذهنیت که هر دوی آنها تابلوی نقاشی هستند؟
نکتهای که باید در این ارتباط به آن دقت کنید این است که مثلی بودن یا نبودن نسبی است و بستگی به دیدگاه ما دارد. بهطور مثال، در مورد بلیط کنسرت اگر سه نوع بلیط طبقه پایین، طبقه بالا و جایگاه ویژه داشته باشیم، تمام بلیطهای طبقه پایین نسبت به یکدیگر مثلی هستند، اما نسبت به بلیطهای طبقه بالا و جایگاه ویژه غیرمثلی محسوب میشوند یا در مورد بلیطهای طبقه پایین هم ممکن است بلیط قسمتی که نمای بهتری دارد نسبت به بلیط مکانی که زاویه دید خوبی ندارد غیرمثلی باشد؛ با این حال، برای تعیین مثلی بودن یا نبودن، شرایط کلی در نظر گرفته میشود. مثلی بودن یا نبودن یک چیز میتواند وابسته به تفکر شخصی باشد؛ همانگونه که اشاره کردیم یک اسکناس 1000 تومانی مثلی است، اما ممکن است یک اسکناس بهخصوص که برای بقیه معادل همان 1000 تومان ارزش دارد، برای شما یادگاری یک فرد عزیز باشد و حاضر نباشید آنرا با چند میلیون تومان معاوضه کنید.
در دنیای ارزهای دیجیتال و زنجیره بلوکی، رمزغیر قابل معاوضه (NFT) اشاره به توکن دیجیتال یا به عبارت دقیقتر یک دارایی دیجیتال مثل ارزهای دیجیتال دارد که منحصربهفرد است. NFT روی زنجیره بلوکی ذخیره میشود و امکان معاوضه آن وجود ندارد؛ به بیان دقیقتر، این توکن تنها در اختیار مالک آن قرار دارد و NFT را نمیتوان مثل اسکناس بهطور مستقیم مبادله کرد، زیرا هیچ دو NFT با یکدیگر مشابه نیستند. درست مثل بلیت کنسرت که هیچ دو بلیتی با یکدیگر برابر نیستند و هر بلیت، منحصربهفرد است و اطلاعات مشخصی مانند نام خریدار، تاریخ کنسرت و شماره صندلی دارد. همین مسئله باعث میشود تا نتوان بلیتها (توکنها) را با یکدیگر معاوضه کرد. مهمترین تفاوتی که توکن NFT با سایر آلتکوینها دارد این است که شامل اطلاعات اضافی است که ارزش آن را بیشتر از یک ارز خالص کرده است.
توکنهای غیرمثلی مانند ارزهای دیجیتال روی کیف پولهای دیجیتال ذخیره و منتقل میشوند و مالکیت یک NFT به فرد دارنده کیف پول (کلید خصوصی) تعلق دارد. این توکنها چهار ویژگی مهم دارند که باعث متمایز شدن آنها از ارزهای دیجیتال شده است.
منحصربهفرد هستند: توکنهای غیرمثلی یکتا هستند و هر کدام ویژگیهای مخصوص به خود دارند که در سایر توکنها نمونه آن را مشاهده نمیکنید. بهعنوان نمونه، یک خانه 200 متری در یک خیابان و با نمای خاص منحصربهفرد است و اگر توکن این خانه را بسازیم، توکن آن هم منحصربهفرد است.
مالکیت حقیقی: شرکت فروشنده بلیط یک کنسرت یا مسابقه ورزشی بهراحتی میتواند بلیطی که خریداری کردهاید را باطل کند. علاوه بر این، در بازیهای آفلاین یا آنلاین امروزی، شما مالک واقعی یک آیتم بازی نیستید و این آیتمها در خارج از بازی ارزشی ندارند. پرسش بدیهیتر این است که نام کاربری اینستاگرام شما واقعاً متعلق به خودتان است یا شرکت متا؟ در NFTها این مسئله وجود ندارد. فناوری زنجیره بلوکی با استفاده از توزیع داده و رمزنگاری به کاربران مالکیت واقعی میدهد.
قابلیت انتقال و معامله: توکنهای غیرمثلی میتوانند خیلی سریع روی کیف پولهای دیجیتالی در موبایل و کامپیوتر شخصی انتقال پیدا کرده یا در صرافیها معامله شوند. با کمک این نوآوری خیلی راحت میتوانید یک آیتم بازی، بلیط و داراییهای دیگر را با پول واقعی به فروش برسانید یا در بازار آزاد از کاربران دیگر خریداری کنید.
غیرقابل تقسیم هستند: برای خرید بیتکوین ضرورتی ندارد که حتما یک واحد بیت کوین خریداری کنید. این ارز دیجیتال تا هشت رقم اعشار قابلتقسیم است و بهعنوان مثال میتوان 0.0001 از یک بیتکوین را خریداری کرد یا بهدست آورد. درست مشابه با کاری که برخی از مرورگرهای رایج مثل براوو انجام میدهند. در مقابل، NFTها قابلتقسیم نیستند و به شکل یک واحد کامل انتقال داده میشوند. شما نمیتوانید 0.01 از یک بلیط یا 0.01 از یک آیتم بازی را خریداری کنید.
NFTها انواع مختلفی دارند، اما عمدتا در حوزه هنر دیجیتال، فایل موسیقی، ویدیو یا هر چیز منحصربهفردی که ارزش مادی دارد استفاده میشوند. برای این که شناخت بهتری از این توکنها داشته باشید باید خاصیت غیرقابل معاوضه آنها را بررسی کنیم. فرض کنید، یک بیتکوین همواره برابر با یک بیتکوین است یا یک اسکناس یک دلاری با اسکناس یک دلاری دیگر یکسان است، اما این قاعده در ارتباط با کالاها صدق نمیکند. بهطور مثال، یک تابلوی نقاشی کوبیسم اثر پیکاسو ارزشی دارد که در حراجی مشخص و به بالاترین پیشنهاد فروخته میشود؛ در حالی که یک تابلو نقاشی دالی ارزش خود را دارد. هنرمندانی که بخواهند آثار خود را به شکلNFT بهفروش برسانند باید در یک فروشگاه ثبت نام و توکنهای دیجیتالی را با بارگذاری و تایید اعتبار اطلاعات خود روی یک زنجیره بلوکی ضرب (Mint) کنند. این کار، هزینهای در حدود ۴۰ تا ۲۰۰ دلار بههمراه دارد. در ادامه، میتوانند آثار خود را در فروشگاههایی که برای این منظور در نظر گرفته شدهاند ثبت کنند.
چه وجه تمایزی میان توکن قابل معاوضه و غیرقابل معاوضه وجود دارد؟
فناوری زنجیره بلوکی مترادف با آلتکوینها است. در حالی که برخی تصور میکنند این فناوری تنها برای توسعه داراییهای دیجیتالی مناسب است، اما ظرفیت بهکارگیری این فناوری فراتر از رمزارزها است. در حال حاضر، دولتها، شرکتها و افراد میتوانند شناسهها، گواهینامهها و دادههای مختلف و حیاتی را روی زنجیره بلوکی قرار دهند. حتی دانشجویان میتوانند مدرک تحصیلی خود را به شکل زنجیره بلوکی داشته باشند تا در سطح جهان شناخته شده باشد. اما چه عاملی باعث میشود تا افراد بتوانند به این قابلیت ویژه دست پیدا کنند؟ پاسخ در تفاوت توکنهای قابل معاوضه و غیر قابل معاوضه نهفته است. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان توکنهای غیرقابل معاوضه آینده زنجیره بلوکی هستند.
توکن چیست؟
توکن را مشابه با تصویری واقعی از حقایق زندگی روزمره تصور کنید که برای همه مردم شناخته شده است. به طور مثال، کلید هتل، اثبات یا نمایشی برای پرداخت هزینه اتاق است یا کارت شناسایی شغلی نشان دهنده استخدام فردی در یک شرکت است. گواهینامه رانندگی یک شخص بیانگر قبولی او در آزمون رانندگی و صلاحیت او برای رانندگی است. بهطور مشابه، توکن یک ماهیت وجودی خاص در فضای رمزنگاری است. توکن میتواند دارای ارزش، حق رای، سهام یا هر چیز دیگری باشد و محدود به یک نقش خاص نیست؛ بلکه میتوان نقشهای مختلفی برای آن تعریف کرد. یک توکن میتواند توصیفکننده ویژگی یا دارایی خاص یک شرکت باشد و به شرکت اجازه میدهد به سرمایهگذاران خود در مزایدههای عمومی توکن بدهد. توکنها محدود به کاربرد خاصی نیستند و در حوزههای مختلف کاربرد دارند. از مهمترین کاربردها باید به یک دروازه برای ورود به برنامهها و خدمات زنجیره بلوکی، تایید صلاحیت اشخاص در برخی از حق رایها، تجربه استفاده بهینه از مرورگرها بهطوری که کاربران از طریق توکن یک مرورگر اینترنت خدمات مختلفی را دریافت کنند (در حال حاضر مرورگر براوو در ازای مشاهده تبلیغات توسط کاربران توکنهایی در اختیار آنها قرار میدهد)، رد و بدل کردن داراییها و نمونههای مشابه، اشاره کرد.
توکنهایی که منحصربهفرد باشند و به جای ارزش بتوانند اطلاعات را نگهداری کنند، ارزش بیشتری نسبت به دیگر توکنها دارند. این نوع توکنها که بهنام توکن غیرقابل معاوضه شناخته میشوند در اتریوم با استاندارد ERC تعریف میشوند. توکنهای قابل معاوضه و توکنهای غیرقابل معاوضه مانند NFT بر ذخیرهسازی اطلاعات تمرکز دارند. یک دارایی قابل معاوضه، به قابلیت آن برای مبادله با دیگر داراییها یا کالاها با ارزش یکسان اشاره دارد. NFTها توکنهایی غیرقابل معاوضه هستند و نمیتوان آنها را با توکنهای دیگر معاوضه کرد و ارزش خود را از کالای اختصاص یافته به آنها دریافت میکنند. در نقطه مقابل توکنهای قابل معاوضه بدون مشکل با یکدیگر معاوضه میشوند، زیرا ارزش یکسانی دارند. توکنهای غیر قابل معاوضه، دارای ارزش پیشنهادی منحصربهفرد (Unique Value Proposition) هستند و هر یک شناسه خاص خود را دارند تا قابل تشخیص از دیگر توکنها باشند. به دلیل همین ویژگی منحصربهفرد است که NFTها کمیاب هستند و به دلیل تقاضای زیاد ارزش بالایی دارند.
عملکرد NFT به چه صورتی است؟
رمزارزهای غیرقابل معاوضه بخشی از زنجیره بلوکی اتریوم هستند و بهعنوان توکنهایی شناخته میشود که حاوی اطلاعات اضافهای هستند. با توجه به اینکه رمزارزها، ارزشی در خود نگهداری میکنند، میتوان آنها را خرید و فروش کرد. همانند انواع مختلف آثار هنری، این ارزش توسط بازار و تقاضا تنظیم میشود. مشکل رایج دنیای امروز این است که کپیهای مختلفی از یک اثر هنری کشیده میشوند که گاهی اوقات شناسایی نسخه واقعی از جعلی کار دشوار و هزینهبری است، در دنیای NFT این مشکل وجود ندارد (حداقل در زمان نگارش این مقاله)، زیرا هر تعداد نسخه دیجیتال از یک اثر هنری NFT در بازار پیدا شوند، هیچکدام اطلاعات منحصربهفرد نسخه اصلی را ندارند. به بیان دقیقتر، با دانلود یک عکس نمیتوانید صاحب آن شوید، زیرا این عکس، اطلاعات ذخیره شدهای ندارد که بتواند بخشی از زنجیره بلوکی اتریوم باشد.
چگونه NFT خریداری کنیم؟
NFT را میتوان از طریق زیرساختهای مختلف خریداری کرد که البته به کیف پول آن زیرساخت نیاز دارید تا بتوانید آنرا از طریق رمزارز شارژ کنید. بهطور معمول، NFTها در حراجیهای مختلف بهفروش میرسند. البته برای حضور در این رویدادها باید از قبل ثبت نام و کیف پول خود را شارژ کنید تا بتوانید بالاترین قیمتها را پیشنهاد دهید. از نظر حجم معاملات در حال حاضر 7 پروژه برتر حوزه NFT که مورد توجه کاربران قرار دارند به شرح زیر هستند:
AXIE INFINITY: فعال در زمینه بازی و نگهداری حیوانات خانگی دیجیتالی
SUPERRARE: بازار معاملات مرتبط با آثار هنری دیجیتال
SORARE: بازی فوتبال فانتزی مبتنی بر زنجیره بلوکی
CRYPTOVOXELS: دنیای مجازی
MAKERSPLACE: بازار معاملات آثار هنری دیجیتال.
DECENTRALAND: دنیای مجازی
CRYPTOKITTIES: بازی جمعآوری گربههای دیجیتالی.
علاوه بر این، از سایتهای معروف در زمینه فروش NFT باید به Nifty Gateway، Foundation، VIV3، BakerySwap، Axie، Rarible، NFT ShowRoom، OpenSea و SuperRare اشاره کرد. بهطور معمول، فعالیت در هر پروژه متفاوت از دیگری است، اما در حالت کلی برای کار در پروژههای NFT باید کارهای زیر را انجام دهید:
1. ورود به وبسایت پروژه موردنظر
ابتدا باید به وبسایت پروژه موردنظر وارد شوید. در حال حاضر بیشتر پروژهها تنها روی نسخه دسکتاپ قابلیت اجرا دارند. بهطور مثال، اگر بخواهیم در پروژه کریپتوکیتیز فعالیت کنیم، باید به سایت این پروژه به نشانی cryptokitties.co برویم و روی دکمه start کلیک کنیم. برخی از پروژهها نرمافزار مخصوص خود را دارند که باید از وبسایت پروژه دانلود و نصب شوند و فعالیت از داخل نرمافزار انجام شود.
2. نصب کیف پول
با توجه به اینکه پروژههای NFT غیرمتمرکز هستند، فعالیت در آنها مستلزم داشتن کیف پول است تا پروژه بتواند با آن در ارتباط باشد و تراکنشها را انجام دهد. در این حالت اگر توکنی در این پروژهها خریداری کنید، آن توکن روی کیف پول متصلشده ذخیره میشود. هر پروژه ممکن است کیف پول خاصی را به کاربران پیشنهاد کند، اما در بیشتر پروژهها کیف پول متامسک (Metamask) بهترین گزینه است. متامسک یک کیف پول متنباز و امن برای اتریوم است که به شکل افزونه روی مروگرهای کروم و فایرفاکس نصب میشود؛ با استفاده از این افزونه میتوان به پروژههای غیرمتمرکز مبتنی بر اتریوم متصل شد و عملیاتهای مالی را انجام داد.
3. واریز اتر یا توکن دیگر به کیف پول به منظور فعالیت
در برخی از پروژهها مانند کریپتوکیتیز و بازارهای آثار هنری، تنها راه فعالیت خرید توکن است. بهطور مثال، اگر بخواهید در کریپتوکیتیز فعالیت کنید، باید ابتدا با پرداخت اتر گربه بخرید. در پروژههای دیگر مثل بازیها، ابتدا نیاز به خرید چیزی نیست و میتوان بهصورت رایگان هم فعالیت کرد.
چه افرادی از NFT استفاده میکنند؟
در حال حاضر، NFTها بیشتر توسط هنرمندان، برندهای تجاری و گیمرها استفاده میشود. فضای جدیدی که NFT برای هنرمندان به وجود آورد، سبکی جدید از خلق، نمایش و فروش آثار هنری بهوجود آورده است. علاوه بر کاربردهای بالا، NFTها به منبع درآمدی برای برندهای تجاری تبدیل شدهاند. اکنون میدانیم به کمک NFT میتوان برای عکسها یا توییتها ارزش مشخصی در نظر گرفت. بهطور مثال، جک دورسی، مدیرعامل و موسس توییتر نخستن پیام خود در این شبکه اجتماعی را در یک حراجی دیجیتال به مالک پلتفرم فروشنده رمزارز بریج اوراکل (Bridge Oracle) به قیمت 2 میلیون و 900 هزار دلار فروخت. این معامله بر مبنای فناوری NFT انجام شد.
کلام آخر
یک توکن غیرمثلی، دارایی دیجیتال منحصربهفردی است که روی زنجیره بلوکی ذخیره و انتقال داده میشود. این توکنها مانند ارزهای دیجیتال هستند، اما برخلاف آنها، هر واحد NFT میتواند با واحد دیگر متفاوت باشد و ویژگیهای خاص خود را داشته باشد. توکن غیرمثلی دو مزیت اصلی مالکیت حقیقی (غیرمتمرکز) و امکان انتقال و معامله آسان روی کیف پولهای دیجیتال را برای کاربران دارند. NFTها را میتوان روی هر زنجیره بلوکی که از قرارداد هوشمند پشتیبانی میکند، ایجاد کرد، اما در حال حاضر کاربران ترجیح میدهند از زنجیره بلوکی اتریوم استفاده کنند و بیشتر پروژهها نیز روی این زنجیره بلوکی قرار گرفته است. بازار NFT هنوز کوچک است و امروزه کاربرد این نوع توکن بیشتر در حوزههایی مانند بازیهای کامپیوتری، آثار هنری دیجیتال، صدور بلیط و فروش نام دامنهها دیده میشود، اما به تدریج با رشد زیرساختها میتوان از این فناوری در حوزههای مختلفی استفاده کرد. مهمترین نکتهای که باید در مورد خرید و فعالیت در پروژههای NFT به آن دقت کنید، ضرر و زیانهای مالی یا کلاهبرداری است، زیرا این حوزه نوظهور است و هنوز روشهای کلاهبرداری در آن بهدرستی شناسایی نشده و سوء تعبیر در ارتباط با برخی قوانین آن وجود دارد.
برگرفته از مجله شبکه
علیرغم بهترین تلاشها برای حفظ پایداری و عملکرد شبکه، گاهی اوقات اتفاقات خاصی بهوجود میآید که باعث مختل شدن عملکرد عادی شبکهها میشود. در این مطلب نگاهی به برخی مشکلات رایج شبکه، نکاتی که برای حل سریع آنها وجود دارد و نحوه پیشگیری از بروز مشکلات در آینده را بررسی میکنیم.
1. آدرسهای IP تکراری
هنگامی که دو دستگاه سعی میکنند یک آدرس آیپی واحد را به اشتراک بگذارند، مشاهده میکنند که آدرس قبلاً استفاده شده و در نتیجه قادر به اتصال به شبکه نخواهند بود.
راهکار: علت بروز این مشکل پیکربندی پیشفرض DHCP روتر است. DHCP احتمالاً در تلاش است تا به دستگاه جدید شما یک آدرس در ابتدای زیرشبکه اختصاص دهد، در حالیکه ممکن است دستگاه دیگری قبلاً این آدرسها را آدرسهای آیپیهای ثابت مصرف کرده باشد. اگر به تازگی یک دستگاه یا سرور جدید را به شبکه خود معرفی کردهاید، شاید ایده بدی نباشد که سرور DHCP را بازبینی کنید. کافی است، سرور DHCP را غیرفعال کنید، ارتباط دستگاهها با شبکه را قطع کرده، دومرتبه DHCP را فعال کرده و اتصال دستگاهها به شبکه را برقرار کنید.
اقدام پیشگیرانه: میتوانید با تغییر پیکربندی روتر خود برای شروع به تخصیص آدرسهای DHCP در نزدیکی انتهای زیرشبکه، یک قدم ساده برای جلوگیری از بروز مشکل تداخل آدرس آیپی بردارید و آدرسهای پایینتر را برای دستگاههایی که نیازمند آدرس آیپی ثابت هستند، رزرو کنید.
2. در دسترس نبودن آدرس IP
برای رفع این مشکل باید از دستور ipconfig استفاده کنید. اگر ایستگاه کاری یا دستگاهی در شبکه یک آدرس آیپی داشته باشد که بابا 169.x.x.x شروع شود، به این معنا است که هیچ آدرس آیپی از سرور DHCP در دسترس نبوده تا به کلاینت اختصاص پیدا کند.
راهکار: کاربرانی که از اینترنت کابلی استفاده میکنند و روتر محلی ندارند، آدرسهای IP را به صورت محدود و مستقیماً از ISP دریافت میکنند. این احتمال وجود دارد که آدرسهای IP مجاز که توسط شرکت ارائهدهنده خدمات ی تخصیص پیدا میکند تمام شده است. برای حل این مشکل باید روتری خریداری کنید یا از اینترنت موبایل استفاده کنید تا یک آدرس آیپی مخصوص به خود را دریافت کنید. در این حالت مجموعه آدرسهای محلی در اختیار دارید که دستگاههای درون شبکه محلی قادر به استفاده از آنها هستند و هیچگاه تمام نمیشوند.
اگر از قبل یک روتر محلی با DHCP دارید، ممکن است مجموعه آدرس پیشفرض برای شبکه شما بسیار کوچک باشد. برای حل این مشکل باید به سراغ تنظیمات DHCP روتر بروید و بازهای که آدرسها توسط DHCP اختصاص داده میشود را بررسی کرده و آنرا مطابق با نیازهای شبکه خود تنظیم کنید.
اقدام پیشگیرانه: مهم است که هر شبکه متصل به اینترنت یک روتر محلی داشته باشد که با NAT و DHCP کار کند تا هم مشکلات امنیتی به وجود نیاید و هم با مشکل کمبود آدرس روبرو نشوید. روتر باید تنها دستگاهی باشد که به مودم متصل است و همه دستگاههای دیگر از طریق روتر به شبکه متصل شوند.
3. مشکلات DNS
خطاهایی مانند مسیر شبکه را نمیتوان پیدا کرد، آدرس IP یافت نشد، یا نام DNS وجود ندارد، معمولاً میتوانند به دلیل بروز مشکل در پیکربندی DNS به وجود آیند. ابزار خط فرمان nslookup میتواند به عنوان یک ابزار خوب برای مشاهده سریع تنظیمات DNS ایستگاههای کاری یا کلاینتها استفاده شود.
راهحل: ایستگاههای کاری و سایر دستگاههای شبکه را میتوان برای استفاده از سرورهای DNS خود، بدون توجه به سرور اختصاص داده شده توسط DHCP، پیکربندی کرد. برای یان منظور باید تنظیمات Internet Protocol Version 4 (TCP/IP) متعلق به آداپتوری که از آن استفاده میکنید را بررسی کنید تا مطمئن شوید ک سرور DNS به اشتباه پیکربندی نشده باشد و روی گزینه Obtain DNS server address automatically تنظیم شده باشد.
راهحل پیشگیرانه: روتر محلی شما ممکن است به گونهای پیکربندی شود که به عنوان یک سرور DNS عمل کند و یک DNS از طریق سرورهای ISP بهدست آورد. تنظیمات DHCP شبکه خود را تغییر دهید تا مستقیماً به سرورهای DNS دسترسی داشته باشید.
4. یک ایستگاه کاری قادر به اتصال به شبکه نیست
اگر هنگام باز کردن یک مرورگر وب فقط یک ایستگاه کاری پیام "No internet" را نشان میدهد، باید فرض کنیم که دیگر تجهیزات و مولفههای شبکه سالم هستند و تمرکز خود را روی سختافزار و نرمافزاری که این پیغام را نشان داده معطوف کنیم.
راهحل: برای حل این مشکل شبکه، باید به سراغ عواملی که باعث قطعی ارتباط شدهاند مثل کابل، سیگنال ضعیف WiFi، خرابی کارت شبکه یا درایورهای اشتباه نصب شده بروید. مطمئن شوید که آداپتور شبکه ایستگاه کاری با سرورهای IP، زیرشبکه و DNS صحیح پیکربندی شده است.
اگر با این کار مشکل حل نشد، نرمافزار فایروال دستگاه را بررسی کنید تا مطمئن شوید که پورتهای لازم به شبکه خارجی باز هستند. پورتهای رایج شامل 80 و 443 برای ترافیک وب، به علاوه 25، 587، 465، 110 و 995 برای ایمیل است.
اقدام پیشگیرانه: معمولاً بهتر است تمام تنظیمات TCP/IP ایستگاه کاری را به تخصیص خودکار (Automatically assigned) تغییر وضعیت دهید. از یک سرور DHCP برای ارائه یک پیکربندی یکنواخت به تمام دستگاههای موجود در شبکه استفاده کنید. اگر یک IP ثابت در یک ایستگاه کاری یا سرور خاص مورد نیاز است، اکثر سرورهای DHCP امکان ایجاد نگاشت IP استاتیک را فراهم میکنند.
5. نمیتوان به Local File یا Printer Shares متصل شد
مشکلات اشتراکگذاری یکی از دشوارترین مشکلات شبکه هستند، زیرا تعداد مولفههایی که باید به درستی پیکربندی شوند، نسبتا زیاد هستند.
معمولاً مشکلات اشتراکگذاری به دلیل تضاد بین محیطهای امنیتی مختلط ایجاد میشود. حتی نسخههای مختلف یک سیستم عامل، گاهی از مدلهای امنیتی کمی متفاوت استفاده میکنند که میتواند اتصال ایستگاههای کاری را با مشکل روبرو کنند.
راهحل: میتوانیم مشکلات اشتراکگذاری را به بهترین نحو با بررسی احتمالات به ترتیب زیر برطرف کنیم:
اطمینان حاصل کنید که سرویسهای مورد نیاز در حال اجرا هستند. در سیستمهای ویندوز، سرور، TCP/IP NetBIOS Helper، ایستگاه کاری و سرویسهای مرتبط با مرورگر همگی باید اجرا شوند. در ماشینهای لینوکسی، Samba مولفه اصلی مورد نیاز برای اشتراکگذاری با سیستمهای ویندوز است.
فایروالهای خود را بررسی کنید. بسیار معمول است که فایروال ایستگاه کاری طوری پیکربندی شود که ترافیک اشتراکگذاری فایل و چاپگر را مسدود کند، به خصوص اگر بسته آنتی ویروس جدیدی نصب شده باشد که فایروال خود را معرفی میکند. مشکلات فایروال میتواند در سطح سختافزار نیز وجود داشته باشد، بنابراین مطمئن شوید که روترها یا سوئیچهای مدیریت شده ترافیک اشتراکی را در زیرشبکه منتقل میکنند.
اطمینان حاصل کنید که همه ایستگاههای کاری در یک زیر شبکه قرار دارند. این مشکل معمولاً فقط در شبکههای پیچیده ظاهر میشود، با این حال، حتی شبکههای ساده نیز گاهی دارای تجهیزات IP ثابت با زیرشبکهای نامناسب هستند. نتیجه این است که ترافیک خارجی به خوبی انتقال پیدا میکند، در حالی که ترافیک داخلی به موانع غیرمنتظرهای برخورد میکند.
همه آداپتورهای شبکه ویندوز به File and Printer Sharing for Microsoft Networks، Client for Microsoft Networks و فعال بودن NetBIOS over TCP/IP نیاز دارند.
هنگامی که همه چیز را بررسی کردید، در نهایت عامل مهم دیگری که باعث بروز این مشکل میشود، مجوزها هستند. در سیستم عامل ویندوز لایههای مختلفی وجود دارند که دسترسی به منابع را امکانپذیر میکنند و هر یک رابط کاربری خاص خود را دارند، بنابراین:
سیستمهایی که با گروه کاری یا دامنه اشتباه پیکربندی شدهاند را بررسی کنید.
مطمئن شوید که HomeGroup به درستی پیکربندی شده است.
نوع شبکه روی Public تنظیم شده باشد.
مجوزهای NTFS به اشتباه پیکربندی نشده باشند.
6. شبکه محلی قادر به اتصال به اینترنت نیست
این وضعیت می تواند متناوب یا مداوم باشد. اغلب اوقات، سختترین جنبه بررسی مشکل در ارتباط با شبکه خارجی است. گاهی اوقات ممکن است چنین مشکلی باعث شود سازمانها مجبور شوند به سراغ ارائهدهندگان خدمات اینترنتی دیگری بروند.
راهحل: راهاندازی مجدد روتر و مودم اولین کار است. در ادامه میتوان از ابزار tracert برای شناسایی وقفههای ارتباطی استفاده کرد. در صورت لزوم اسکرینشاتی گرفته و آنرا با شرکت ارائهدهنده خدمات اینترنت به اشتراک قرار دهید.
اقدام پیشگیرانه: بهترین راهکار این است که اطمینان حاصل کنید اتصال اینترنتی را از یک شرکت ارائهدهنده خدمات درجه یک دریافت میکنید. برخی شرکتها نقش واسطه را دریافت بازی میکنند، به این صورت که اینترنت را از شرکتهای اول دریافت میکنند و با کمی تخفیف در اختیارتان قرار میدهند. بنابراین باید تا جایی که امکان دارد واسطهها را حذف کنید تا به اینترنتی پایدار دست پیدا کنید.
7. عملکرد آهسته اینترنت
عملکرد آهسته معمولاً به دلیل ازدحام یا گاهی اوقات اتصالات با کیفیت پایین به وجود میآید که کندی سرعت یا قطعیهای ناگهانی را به وجود میآورد. ازدحام ممکن است ارتباط مستقیمی با کاهش پهنای باند نداشته باشد، زیرا تنها یک پورت روی سوئیچ یا روتر میتواند عملکرد شبکه را کاهش دهد. این مشکل عمدتا در ارتباط با خطوط اجارهای که در آن پهنای باند اختصاصی دریافت میشود قابل رویت است.
راهحل: از وبسایتهایی که در زمینه تشخیص سرعت فعال هستند، استفاده کنید، آزمایشهایی را از طریق سرورهای از راه دور جغرافیایی انجام دهید. رویکرد فوق می تواند مناطق پر ازدحام در شبکه ISP را مشخص کند.
سرورهای DNS یکی از مولفههای مهم و ضروری اینترنت است اغلب نادیده گرفته میشوند. استفاده از سرورهای DNS نادرست میتواند منجر به ازدحام مسیریابی یا مشکلات تعادل بار شود. در حالی که شما معمولاً از تنظیمات DNS ISP خود استفاده کنید، آنها ممکن است در واقع ترافیک را از طریق کشهای وب بیش از حد بارگذاری شده مسیریابی کنند. میتوانید بهطور موقت تنظیمات DNS خود را برای استفاده از OpenDNS تنظیم کنید.
اقدام پیشگیرانه: اگر عملکرد اینترنت حیاتی است، باید مکانیزمهای ارتباطی مختلف تهیه کنید. بهطور مثال، ترکیبی از اینترنت ADSL، VDSL، موبایل یا فیبرنوری را تهیه کنید تا در صورت لزوم و هنگامی که شبکه با افت روبرو شود به سرعت گزینه دیگر سوییچ کنید. درست است که روش فوق هزینهها را افزایش میدهد، اما حداقل مطمئن خواهید بود که در صورت عملکرد ضعیف یک شبکه به راحتی قادر به استفاده از گزینه جایگزین هستید. یک اپراتور محلی DSL ممکن است قابلیت اطمینان بهبود یافته را با هزینه کمی بالاتر ارائه دهد، اما برای عملکرد ثابت، ممکن است متوجه شوید که یک خط اجاره ای گران قیمت برای سازمان شما الزامی است.
برگرفته از مجله شبکه
بهطور معمول، سازمانها هنگامی که منابع مالی کافی یا خرید ابزارهای امنیتی یا استخدام نیروهای متخصص ندارند، به سراغ سرویسها و ابزارهای رایگان میروند یا یک مرحله بالاتر برخی کارها را برونسپاری میکنند. بهطور مثال، ممکن است از سرویسهای ابری یا نرمافزارهای ارایه شده توسط شرکتهای بزرگتر استفاده کنند تا هزینهها را کاهش دهند یا از خدمات فروشندگان شخص سوم بهره ببرند.
درست است که به لحاظ اقتصادی برونسپاری کارها یک راهحل کارآمد برای ارتقای بهرهوری و مقابله با محدودیت منابع سازمانی است، اما مخاطرات امنیتی زیادی به همراه دارد، زیرا در این حالت مجبور هستید دادههایتان را در اختیار افراد یا شرکتهایی قرار میدهید که هیچگونه اطلاعی درباره نحوه عملکرد آنها ندارید. بهطور مثال، ممکن است این شرکتها از راهحلهای قدرتمند، یکپارچه و بهروز استفاده نکنند. بهطوری که هکرها به راحتی میتوانند به این اطلاعات دسترسی یافته و از آنها سوءاستفاده کرده یا به تحریف اطلاعات بپرازند. به همین دلیل فروشندگان شخص سوم در تعداد بسیار زیادی از نفوذهای اطلاعاتی چه به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم نقش دارند.
آمارها نشان میدهند نزدیک به ۸۰ درصد سازمانهای جهان حداقل یک نفوذ اطلاعاتی که ناشی از آسیبپذیریهای سیستم شرکتهای ثالث بوده را تجربه کردهاند. در حالی که خسارتهای ناشی از نفوذهای امنیتی زیاد است، اما سازمانها هنوز هم مخاطرات امنیتی که در اثر دریافت خدمات از فروشندگان شخص سوم اتفاق میافتد را جدی نمیگیرند و تنها ۳۲ درصد آنها این مخاطرات را به صورت مستمر ارزیابی میکنند و قبل از برونسپاری تحقیقی در ارتباط با شرکتها هدف انجام میدهند.
بهطور مثال، اگر قصد استفاده از خدمات ابری شرکتی را دارید باین به این نکته دقت کنید که آیا شرکت ارایهدهنده خدمات از ساختار پیشرفته anycast یا ساختار GSLB برای مقابله با حملات به سرویسDNS، حملات UDP ،TCP و ICMP در لایه ۳ و ۴ شبکه و حملات پیشرفته لایه ۷ جلوگیری میکند. در برخی سیستمها ممکن است با افزایش درخواستها، بارگذاری سیستم به قدری افزایش یابد که برنامه کاربردی توان پاسخگویی را نداشته باشد و برخی از درخواستها با خطا مواجه شوند. در این حالت، میتوان با افزایش منابع برنامه کاربردی یا بالا آوردن نمونههای مشابه از برنامه و متعادلسازی بار بین این نمونهها به باری کاری مورد نظر را پاسخ داد. یک چنین مواردی باید در زمان بهکارگیری سرویسهای ابرمحور مورد توجه قرار گیرد.
چگونه عملکرد سازمانهای ثالث را ارزیابی کنیم؟
قبل از همکاری با یک شرکت جدید، ابتدا باید ابزارها، خدمات و مکانیزمهای امنیتی که از آن استفاده میکنند را ارزیابی کنید و و میزان قدرت راهحلهای امنیتی آنها را با رویکردهای امنیتی که در سازمان خودتان استفاده شده یا قصد استفاده از آنها را دارید، مقایسه کنید.
1. آشنایی با محصول مورد نظر و دستهبندی مخاطرات
در اولین گام باید خدمات ارایه شده توسط شرکت مربوطه و میزان حساسیت دادههایی که قصد اشتراکگذاری آنها را دارید، مشخص کنید. علاوه بر این، باید میزان دسترسی و کنترلی که شرکت روی دادههای دارد را بررسی کرده و ارزیابی کنید که آیا این دسترسیها برای سازمانتان پذیرفتی است یا خیر. بهطور کلی، در هنگام برونسپاری کارها یا دریافت خدمات از شرکتهای ثالث بهتر است به نکات مهم زیر دقت کنید:
ریسکهای امنیت سایبری: روالها، خطمشیهای امنیت سایبری شرکت ثالث و نحوه مقابله با تهدیدات امنیتی توسط آنها را ارزیابی کنید و در صورت مشاهده هرگونه آسیبپذیری، درباره این همکاری تجدیدنظر کنید.
ریسکهای مربوط به استانداردهای قانونی: این ریسکها بیشتر مرتبط با نقض قوانین، مقررات و استانداردهای حاکم بر خطمشیها و روالهای داخلی و بیرونی هستند. بهطور مثال، ممکن است بر مبنای قانون HIPAA، نقض یا نشت اطلاعات توسط یک شرکت ثالث پیامدهای سنگینی برای شما (مصرفکننده) به دنبال داشته باشد، زیرا موازین و تمهیدات لازم برای محافظت از اطلاعات مشتریان را در نظر نگرفتهاید.
ریسکهای اعتباری: نفوذهای اطلاعاتی که توسط شرکتهای ثالث انجام میشود به شهرت و اعتبار سازمان شما لطمه بسیار زیادی وارد خواهند کرد. ممکن است دیدگاه افراد نسبت به سازمان شما تغییر کرده و نارضایتی و شکایت مشتریان را در پی داشته باشد.
ریسکهای اقتصادی: شرکتهای ثالث در بیشتر موارد وظایف و تعهداتشان را در قالب یک قرارداد حقوقی با سازمان ارایه میکنند. بنابراین برای جلوگیری از پرداخت مبالغ سنگین به آنها بهتر است قبل از انعقاد قرارداد، بندهای مربوط به مباحث مالی را به دقت مطالعه کنید.
2. بهکارگیری الگوها و ابزارهای ارزیابی امنیتی
در این مرحله از طریق الگوها و ابزارهای رایج باید پرسشنامهها و ارزیابیهای دیجیتالی مختلفی را آماده کنید و توسط آنها میزان امنیت شرکت ثالث را ارزیابی کنید. برای این منظور بهتر است از ابزارهای تهیه پرسشنامه برای جمعآوری اطلاعات به روش استاندارد و پرسشنامه ارزیابی امنیتی استفاده کنید.
3. مطرح کردن پرسشهای مرتبط با امنیت و ارزیابی ریسکها و درخواست مستندات
مهم نیست پرسشنامه را برای شرکت ارسال کرده یا به صورت تلفنی با مدیران ارتباط برقرار کردهاید. در هر حالت باید به درک و جمعبندی کامل قابلیتهای امنیتی شرکت مدنظر و کاستیهای آنها بپردازید. هنگامی که قصد ارزیابی شرایط شرکتهای ثالث را دارید بهتر است مدارک و تأییدیههای ضروری از آنها دریافت کنید و درباره موارد موضوعاتی مثل گواهینامههای صنعتی مثل SOC2، طرحهای تداوم کسبوکار و بازیابی از فاجعه، خطمشیهای امنیت اطلاعات، چگونگی رمزنگاری دادههای در حال تبادل و ساکن، اصول و شیوه استخدام کارکنان و عملکرد شرکتهای شخص سوم همکار استفاده کنید
اگر عملکرد شرکتهای ثالث را ارزیابی نکنیم، ممکن است پیامدهای ناگواری به وجود آید؟
عدم بررسی و ارزیابی نحوه عملکرد و راهحلهای امنیتی شرکتهای شخص سوم میتواند ریسکهای امنیتی زیادی به وجود آورند، به ویژه اگر حجم زیادی از اطلاعات کاربران یا تراکنشها را در اختیار آنها قرار میدهید و نشت اطلاعات ممکن است باعث به خطر افتادن هویت یا اعتبار آنها شود. برخی ریسکهای امنیتی که سازمانهای دریافت کننده دریافت خدمات از شرکتهای ثالث است. از جمله این تهدیدات به موارد زیر باید اشاره کرد:
الف)ممکن است شرکتهای ثالث هدف حملات فیشینگ قرار بگیرند و دادههای سازمانی در معرض مخاطرات جدی قرار بگیرند.
ب)اگر یک شرکت ثالث هدف یک حمله بدافزاری قرار گیرد، احتمال دارد این آلودگی به سیستمهای شرکتهای همکار گسترش پیدا کند.
ج)گاهی أوقات ممکن است دسترسی شرکتهای ثالث به برخی از سیستمها قطع شده و این مشکل روی فعالیتهای تجاریتان تأثیر منفی بگذارد و باعث از دست رفتن دادههای مهم و حساستان شوند.
د)این احتمال نیز وجود دارد که یک مهاجم یا بدافزار، دادههای سازمانی را سرقت کند.
برگرفته از سابت شبکه
اگر یک کارشناس فناوری اطلاعات هستید، به احتمال زیاد حداقل یک مرتبه فردی این سوال را از شما پرسیده است. در عین حال این سوال، پای ثابت پرسشهای مصاحبههای استخدامی در حوره نرمافزار و سیستم عامل است. بنابراین، همیشه خوب است که درک اولیه از آنچه در پشت صحنه مرورگرهای وب میگذرد و نحوه انتقال اطلاعات به رایانهها از طریق اینترنت داشته باشید. در این مقاله قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم که این فرآیند به چه صورتی انجام میشود.
بیایید فرض کنیم که میخواهید به maps.google.com وارد شوید تا زمان دقیقی را که طول میکشد تا از محل کار به میز شام رستوران برسید را بررسی کنیم.
1. maps.google.com را در نوار آدرس مرورگر خود تایپ میکنید.
2. مرورگر حافظه پنهان را برای یک رکورد DNS بررسی میکند تا آدرس آیپی مربوط به maps.google.com را پیدا کند.
سامانه نام دامنه DNS یک پایگاه داده است که نام وبسایت و آدرس آیپی خاصی را که به آن مرتبط است نگهداری میکند. هر URL در اینترنت دارای یک آدرس آیپی منحصر به فرد است. در اینجا، آدرس IP اشاره به کامپیوتری دارد که میزبان سرور وبسایتی است که ما درخواست دسترسی به آنرا داریم. به عنوان مثال، www.google.com دارای آدرس آیپی 209.85.227.104 است. بنابراین اگر مایل هستید، می توانید با تایپ http://209.85.227.104 در مرورگر خود به www.google.com دسترسی پیدا کنید. DNS فهرستی از URLها و آدرسهای آیپی متناظر به آنها را در اختیار دارد. با این توصیف باید بگوییم که عملکردی مشابه دفترچه تلفن دارد که فهرستی از نامها و شماره تلفنها درون آن یادداشت شدهاند.
DNS با هدف کمک به ما برای حفظ نام آدرسها طراحی شده است. شما به راحتی میتوانید با تایپ آدرس آیپی صحیح هر وبسایتی در مرورگر خود به آن دسترسی پیدا کنید، اما تصور کنید که باید مجموعه اعداد مختلفی را برای همه سایتهایی که بهطور منظم از آنها بازدید میکنید حفظ کنید. همانگونه که ممکن است حدس زده باشید، به خاطر سپردن نام وبسایت با استفاده از URL سادهتر است. کاری که DNS انجام میدهد این است که فرآیند تطابق آدرس آیپی با نام سایت را انجام میدهد تا ما به سایت موردنظر بدون مشکل دسترسی داشته باشیم.
برای یافتن رکورد DNS، مرورگر چهار کش را بررسی میکند.
● ابتدا کش مرورگر را بررسی میکند. مرورگر یک مخزن از سوابق DNS را برای یک بازه زمانی ثابت برای وبسایتهایی که قبلاً بازدید کردهاید نگهداری میکند. بنابراین، اولین مکانی است که یک پرسوجو DNS را اجرا میکند.
● دوم، مرورگر حافظه پنهان سیستم عامل را بررسی میکند. اگر در حافظه پنهان مرورگر اطلاعاتی نباشد، مرورگر به سراغ کش سیستمعامل میرود و سعی میکند رکورد موردنظر را پیدا کند. لازم به توضیح است که سیستم عامل کش پنهانی دارد که رکوردهای DNS را نگهداری میکند.
● سوم، کش روتر را بررسی میکند. اگر در رایانه شما اطلاعات موردنیاز نباشد، مرورگر با روتری که کش پنهان رکوردهای DNS را نگهداری میکند، ارتباط برقرار میکند.
● چهارم، کش ISP را بررسی میکند. اگر همه مراحل با شکست مواجه شوند، مرورگر به سراغ ISP میرود. ISP سرور DNS خاص خود را دارد که شامل مجموعهای از رکوردهای DNS است. مرورگر سعی میکند آدرس اینترنتی را از کش DNS بازیابی کند.
شاید تعجب کنید که چرا حافظه پنهان در سطوح مختلف نگهداری میشود. در شرایطی که ذخیرهسازی اطلاعات ما یا سایر کاربران باعث نقص حریم خصوصی نمیشود، اما حافظههای نقش مهمی در تنظیم ترافیک شبکه و بهبود زمان انتقال دادهها دارند. بهطوری که سعی میکنند بهشکل ناشناس اطلاعات مربوط به آدرسهای اینترنتی را نگهداری کنند و تا حد امکان بار ترافیکی شبکه را کم کنند.
3. اگر URL درخواستی در حافظه پنهان نباشد، سرور سامانه نام دامنه شرکت ارائهدهنده خدمات اینترنتی یک جستجوی DNS را برای یافتن آدرس IP سروری که maps.google.com را میزبانی میکند، آغاز میکند.
همانطور که قبلا اشاره شد، برای اینکه کامپیوتر من به سروری که میزبان maps.google.com است متصل شود، به آدرس آیپی maps.google.com نیاز دارم. هدف از پرسوجوی DNS جستوجوی چندین سرور DNS در اینترنت است تا زمانی که آدرس IP صحیح وبسایت را پیدا کند. این نوع جستجو، جستوجوی بازگشتی نامیده میشود، زیرا جستجو بهطور مکرر از یک سرور DNS به یک سرور DNS ادامه مییابد تا زمانی که آدرس IP مورد نیاز ما را پیدا کند یا یک پاسخ خطا نشان دهد که قادر به یافتن آن نیست.
در این شرایط، ما سرور سامانه نام دامنه شرکت ارائهدهنده خدمات اینترنتی را یک بازگشتکننده DNS مینامیم که مسئولیت آن یافتن آدرس IP مناسب نام دامنه مورد نظر با پرسش از سایر سرورهای DNS در اینترنت برای پاسخ است. سایر سرورهای DNS، سرورهای نام (Name Servers) نامیده میشوند، زیرا آنها جستوجوی DNS را بر اساس معماری دامنه نام دامنه وبسایت انجام میدهند.
بدون اینکه شما را بیشتر گیج کنم، میخواهم از نمودار زیر برای توضیح معماری دامنه استفاده کنم.
بسیاری از آدرسهای اینترنتی وبسایتها که امروزه با آنها در تعامل هستیم یک دامنه سطح سوم، یک دامنه سطح دوم و یک دامنه سطح بالا دارند. هر یک از این سطوح حاوی نام سرور مخصوص به خود است که در طی فرآیند جستوجوی DNS مورد استفاده قرار میگیرند.
برای maps.google.com، ابتدا ارتباطی با سرور نام ریشه (root name server) انجام میشود. سرور نام ریشه درخواست را به سرور نام دامنه .com هدایت میکند. سرور نام .com این درخواست را برای سرور نام google.com هدایت میکند. سرور نام google.com آدرس IP منطبق برای maps.google.com را در رکوردهای DNS خود پیدا میکند و آن را به Recursor DNS شما برمی گرداند و در نهایت به مرورگر شما بازگردانده میشود.
این درخواستها با استفاده از بستههای دادهای کوچک ارسال میشوند که حاوی اطلاعاتی مانند محتوای درخواست و آدرس IP مورد نظر است (آدرس IP بازگشتکننده DNS). این بستهها قبل از اینکه به سرور DNS صحیح برسند، از طریق تجهیزات مختلف شبکه که میان کاربر و سرور قرار دارند انتقال داده میشوند. این تجهیزات از جداول مسیریابی استفاده میکنند تا بفهمند کدام راه سریعترین راه ممکن برای رسیدن بسته به مقصد است. اگر این بستهها گم شوند، مبدا با دریافت پیغام خطایی از این موضوع مطلع میشود. اگر مشکلی نباشد، بستهها به سرور DNS صحیح میرسند، آدرس IP صحیح را میگیرند و به مرورگر شما باز میگردند.
4. مرورگر یک اتصال TCP را با سرور آغاز میکند
هنگامی که مرورگر آدرس IP صحیح را دریافت کرد، برای انتقال اطلاعات با سروری که با آدرس IP مطابقت دارد ارتباط برقرار میکند. مرورگرها از پروتکلهای اینترنتی برای ایجاد چنین ارتباطاتی استفاده میکنند. پروتکلهای اینترنتی مختلفی وجود دارند که میتوان از آنها استفاده کرد، اما TCP رایجترین پروتکلی است که برای بسیاری از درخواستهای HTTP استفاده میشود.
برای انتقال بستههای داده بین رایانه کاربر و سرور، مهم است که یک اتصال TCP برقرار شود. این اتصال با استفاده از فرآیندی به نام دستدهی سه طرفه TCP/IP انجام میشود. این یک فرآیند سه مرحلهای است که در آن کاربر و سرور پیامهای SYN (همگامسازی) و ACK (تأیید) را برای ایجاد یک اتصال مبادله میکنند.
1. ماشین سرویسگیرنده یک بسته SYN را از طریق اینترنت به سرور ارسال میکند و سوال میکند که آیا آمادگی دریافت اتصالات جدید را دارد یا خیر.
2. اگر سرور پورتهای باز داشته باشد که میتواند اتصالات جدید را بپذیرد و راهاندازی کند، با پیغام تأیید بسته SYN و با استفاده از بسته SYN/ACK پاسخ میدهد.
3. کلاینت بسته SYN/ACK را از سرور دریافت میکند و با ارسال یک بسته ACK آنرا تایید میکند.
سپس یک اتصال TCP برای انتقال داده برقرار میشود!
5. مرورگر یک درخواست HTTP را به وبسرور ارسال می کند
هنگامی که اتصال TCP برقرار شد، زمان شروع انتقال داده است! مرورگر یک درخواست GET برای صفحه وب maps.google.com ارسال میکند. اگر در حال وارد کردن اعتبارنامه یا ارسال فرم هستید، این درخواست میتواند یک درخواست POST باشد. این درخواست همچنین حاوی اطلاعات اضافی مانند شناسایی مرورگر (عنوان کاربر-عامل)، انواع درخواستهای که باید پردازش شوند (سرآیند پذیرش)، و همچنین سرآیندهای اتصال مبتنی بر TCP برای درخواستهای اضافی است. همچنین اطلاعات دریافت شده از کوکیهایی را که مرورگر برای این دامنه ذخیره کرده است ارسال میکند.
اگر کنجکاو هستید که در پشت صحنه چه اتفاقی میافتد، میتوانید از ابزارهایی مثل Firebug برای بررسی درخواستهای HTTP استفاده کنید. دیدن اطلاعات ارسال شده بین کلاینتها و سرورها همیشه برای کاربران کنجکاو و بهویژه کارشناسان شبکه جذاب است.
6. سرور درخواست را رسیدگی میکند و پاسخی را ارسال میکند
سرور شامل یک وبسرور (یعنی Apache، IIS) است که درخواست را از مرورگر دریافت میکند و آن را به یک کنترلکننده درخواست ارسال میکند تا بخواند و پاسخ بدهد. کنترلکننده درخواست برنامهای است (نوشته شده در ASP.NET، PHP، Ruby و غیره) که درخواست، سرآیندها و کوکیهای آنرا میخواند تا آنچه درخواست شده است را بررسی کند و در صورت نیاز اطلاعات روی سرور را بهروز کند. سپس پاسخی را در قالب خاصی (JSON، XML، HTML) آماده میکند.
7. سرور یک پاسخ HTTP ارسال میکند
پاسخ سرور شامل صفحه وب درخواستی شما و همچنین کد وضعیت، نوع فشردهسازی (Content-Encoding)، نحوه کش کردن صفحه (Cache-Control)، هرگونه کوکی برای تنظیم، اطلاعات حریم خصوصی و غیره است.
اگر به پاسخ بالا را مشاهده کنید، متوجه میشوید که خط اول یک کد وضعیت را نشان میدهد. این بسیار مهم است زیرا وضعیت پاسخ به ما نشان میدهد که درخواست ما با چه سرنوشتی روبرو شده است. پنج نوع وضعیت وجود دارد که با استفاده از یک کد عددی به تفصیل شرح داده شده است.
● 1xx فقط یک پیام اطلاعاتی را نشان میدهد.
● 2xx نشان دهنده موفقیت است.
● 3xx کلاینت را به URL دیگری هدایت میکند.
● 4xx نشاندهنده خطا است.
● 5xx نشاندهنده خطای سرور است.
بنابراین، اگر با خطا مواجه شدید، میتوانید به پاسخ HTTP نگاهی بیندازید تا ببینید چه نوع کد وضعیتی را دریافت کردهاید.
8. مرورگر محتوای HTML را نمایش میدهد
مرورگر محتوای HTML را به صورت مرحلهای نمایش میدهد. ابتدا، اسکلت HTML را پردازش و نمایش میدهد. سپس تگهای HTML را بررسی میکند و درخواستهای GET را برای عناصر اضافی در صفحه وب ارسال میکند، مانند تصاویر، شیوهنامههای CSS، فایلهای جاوا اسکریپت، و غیره. در نهایت محتویات آدرس maps.google.com بهطور کامل در مرورگر شما ظاهر میشود.
اگرچه این یک فرآیند طولانی مدت بسیار خستهکننده به نظر میرسد، اما تنها در چند ثانیه انجام میشود تا یک صفحه وب پس از زدن اینتر روی صفحه کلید رندر شود. همه این مراحل در چند میلیثانیه قبل از اینکه ما متوجه شویم اتفاق میافتد.
امیدوارم این مقاله به شما کمک کرده باشید تا پاسخ این پرسش که وقتی یک آدرس اینترنتی را در مرورگر تایپ میکنید و اینتر را فشار میدهید چه اتفاقی میافتد را دریافت کرده باشید.
بگرفته از وبسایت شبکه
اکسپو(Expo) از واژه Exposition به معنای نمایشگاه گرفته شده و اهمیت آن بهقدری افزایش یافته که پس از مسابقات جامجهانی و بازیهای المپیک، بهعنوان سومین رویداد مهم جهان شناخته میشود. اما اکسپو چگونه متولد شد و هدف از برپایی آن چه بود؟
در سال 1851 که سال تولد اکسپو است، انگلیس به خاطر قدرت ناشی از انقلاب صنعتی، به دنبال بهانه بود تا دستاوردهایش را به سایر کشورها نشان دهد. در زمان ملکه ویکتوریا، از دهها کشور دعوت کردند تا در نمایشگاهی که گفته میشود 140روز طول کشید، شرکت کنند. در آن نمایشگاه دستاوردهای صنعتی ارائه شد؛ خبری از مبادله کالا نبود و فناوریهای جدید و مفاهیم و ایدههای نو، رد و بدل شد و در واقع جهان خودش را برای آینده آماده کرد. همین موضوع به ویژگی اکسپو تبدیل شد که در حال حاضر هم ادامه دارد. در اولین اکسپو البته آثار هنری، صنایعدستی و میراثفرهنگی نیز به نمایش درآمد. این محورها در مجموع نمایشگاههای اکسپو را به محل تولد ایدههای نوآورانه و مدرن تبدیل کرد. اولین نمایشگاه رسمی اکسپو در سال 1851 بهعنوان بزرگترین نمایشگاه آثار صنعت همه ملل شناخته میشود. مهمترین درسی که گفته میشود از اولین اکسپو گرفته شد، این بود که با گردهم آمدن و گفتوگو، میتوان جهان بهتری پیشرو داشت. بعد از چند سال، به دلیل افزایش اهمیت اکسپوها، در سال 1928 دفتر نمایشگاههای بینالمللی(BIE) در فرانسه ایجاد شد.
در همان سال 31کشور، کنوانسیون نمایشگاههای بینالمللی را تدوین کردند تا برگزاری اکسپوها، قانونی و رسمی شود. دفتر نمایشگاههای بینالمللی در حال حاضر با بیش از 160کشور عضو، اجرای مناقصهها، انتخاب کشورهای میزبان، سازماندهی، اجرا و نظارت بر تقویم برگزاری اکسپوها را برعهده دارد که یک نهاد بیندولتی و بینالمللی است. یکی از رویدادهای تحت نظارت این نهاد، اکسپوهای جهانی است که موضوع آن باید منعکسکننده یک چالش یا دغدغه جهانی باشد. دوره اکسپوهای جهانی 6ماهه است و در سالهای اخیر هم تصویب شده که هر پنجسال برگزار شود. در اکسپوهای جهانی هر کشور مسوولیت طراحی و ساخت پاویون(Pavilion) خودش را بر عهده دارد. پاویون یکی از اصطلاحات معماری و به معنی سازه مستقل است که در اکسپوهای جهانی، کشورها با توجه به ایده خود برای شرکت در این نمایشگاه یا فرهنگ و دستاوردهای خود، آن را طراحی و مردم را برای بازدید جذب میکنند. امسال نیز هر یک از کشورها بر اساس یکی از تمهای اکسپو (فرصت، تحرک و پویایی، پایداری) پاویون خود را طراحی کرده و داستان خود را روایت میکنند.
زمان سهروزه برای بازدید از یک فضای 438هکتاری در جنوب شهر دبی که بیش از 200پاویون مختلف در آن مستقر است، محدود بود، اما ارزیابی چهارماه گذشته و صف بازدیدکنندگان توانست برآوردی را به دستم دهد که کدام پاویونها در اولویت بازدید باشند. «الوصل پلازا» عنوان محوطه مرکزی اکسپوی امسال است که محلی برای تعامل و گردهمایی مردم است. سه منطقه اصلی اکسپوی امسال (فرصت، تحرک و پویایی، پایداری) هر یک به شکل گلبرگ به الوصل متصل میشوند. اتصال این سه بخش به نشانه اهمیت تفکر و ارتباط است. آنچه در اکسپوی امسال خودنمایی میکرد، رقابت کشورهای پیشرفته در شرق و غرب جهان در مسیر این سه گلبرگ برای خلق آینده و به رخ کشیدن نوآوریها و تکنولوژیها بود. برخی کشورها بهواسطه جایگاه اقتصادی و سیاسیشان در جهان و برخی دیگر بهواسطه معماری پاویونها و برنامههای جانبی خود، بازدیدکنندگان را جلب میکنند. مشاهدات میدانی نشان میداد که پاویونهای کرهجنوبی، تایلند، آلمان، ژاپن، روسیه، هند و ایتالیا در این زمینه بیش از بقیه کشورها در جذب مخاطبان موفق بودند.
پیش از آغاز این رویداد جهانی، دولت امارات پیشبینی میکرد که در دوره 6ماهه برگزاری اکسپوی 2020، معادل 25میلیون نفر از این رویداد جهانی بازدید کنند، اما آخرین برآوردها نشان میدهد که از اوایل مهرماه تا اوایل بهمنماه، میزان بازدیدها از اکسپوی دبی به10میلیون نفر رسیده است. به نظر میرسد، شرایط آبوهوایی، شیوع اُمیکرون و همچنین برخی تنشهای منطقهای، بازدید از اکسپوی امسال را تحتالشعاع قرار داده است.
کارت ورود را میگیریم و از قسمت بازرسی که عبور میکنیم، اولین پاویونی که خودنمایی میکند پاویون Alif است که بهعنوان پاویون یکی از تمهای اصلی اکسپو، یعنی تحرک و پویایی، با بالههای فولادی ضدزنگ طراحی شده است. سقف این سازه عظیم نیز دارای صفحات خورشیدی است. نمایش خودروهای آینده با انرژیهای تجدیدپذیر و خودکار، همچنین نمایش آخرین دستاوردهای علوم فضایی از ویژگیهای این پاویون است. هدف از طراحی این پاویون، این است که نشان دهد چگونه تحرک بر زندگی مردم، ارتباطات و تبادل ایدهها اثر میگذارد.
به محض خروج از Alif و ورود به یکی از مسیرهای اصلی اکسپو، یعنی تحرک و پویایی، پاویون سهکشور خودنمایی میکند؛ شیلی، ایران و فرانسه. پاویون شیلی در مقایسه با سایر کشورها پاویونی کوچک با سازهای ساده است که با استفاده از تلویزیونهای هوشمند به معرفی طبیعت و فرهنگ این کشور به مخاطبان پرداخته است. به محض خروج از این پاویون، پردههای بلند با گویهای چوبی خودنمایی میکند که پاویون ایران را تشکیل میدهد. البته پاویون ایران از دو جداره ساخته شده؛ یکی دیوارهای آبیرنگ که بخش داخلی را پوشش میدهد و دیگری جدارهای از پردههای بلند با رشته گویهای چوبی. در بین معابر نزدیک به پاویون ایران نیز جویهای آب تعبیه شده است. پاویون ایران با الهامگرفتن از قصههای هزار و یک شب طراحی شده و شعارش «ایران تمدنی کهن و استوار، تنوع اقوام و میزبان ملتها» است. اگرچه شعار اصلی اکسپوی امسال، «پیوند ذهنها؛ خلق آینده» تعیین شده و اکثر کشورها در همین زمینه به ارائه دستاوردها و پیشرفتهای خود برای ایجاد آینده بهتر تمرکز دارند، پاویون ایران با رویکرد سنتی طراحی شده و روایت داستان پاویون ایران بیش از همه فرهنگی است. این موضوع سبب شد بازدیدکنندگان در مقام مقایسه بین ایران و سایر کشورها نسبت به عملکرد کشور در اکسپوی امسال منتقد شوند.
متولیان تجاری کشور این نقدها را قبول دارند و بر این موضوع نیز صحه گذاشتهاند که بخشهای مختلف پاویون ایران به صورت جزیرهای بوده و موجب از دست رفتن تم واحد شده است. از پاویون ایران که خارج میشوم، بوی قهوه فرانسوی در فضا پیچیده است. فرانسه در قدم اول بازدیدکنندگان را به سمت کافهرستوران خود کشانده و بعد پاویون کشورش که الهامی از نور است، خودنمایی میکند. فرانسه که در مسیر اصلی تم تحرک و پویایی است، تشدید ارتباطات و طرح ایدههای نو برای بازسازی دنیا را در راستای کار خود قرار داده است و با خلق تصاویری در دیوارهای پاویون، مردمانی را نشان میدهد که از آینده فرانسه شگفتزده شدهاند.
چند قدم جلوتر پاویون کشوری از آسیای جنوبشرقی است؛ تایلند. این کشور اولین کشوری بود که ساخت پاویون خود در اکسپوی 2020 را کلید زد. تایلند که شعار «تحرک برای آینده» را برای خود برگزیده، برنامه استراتژیک 20ساله خود با هدف بازسازی بخشهای مختلف با استفاده از نوآوری و فناوریهای جدید دیجیتالی را در معرض دید مخاطبان میگذارد. پاویون تایلند با پردهای که با حدود 500شکوفه مصنوعی پوشانده شده، الهامبخش رسم تایلندیها برای مهماننوازی و خوشامدگویی با حلقههای گل است. در پاویون تایلند که مورد استقبال زیاد بازدیدکنندگان هم قرار گرفته، علاوه بر آشنایی با آثار هنری این کشور، یک ماجراجویی برای ورود به آینده با استفاده از دو شخصیت کارتونی به صورت مجازی در معرض دید قرار میگیرد.
کشور همجوار پاویون تایلند، بلژیک است. از بازدیدکنندگان دعوت شده بود که با شعار «بلژیک هوشمند و سرسبز 2050»، از پاویون این کشور دیدن کنند. این کشور سعی کرده نگاهی اجمالی به آینده تکنولوژی و نوآوری بلژیک طی 28سال آینده داشته باشد. بلژیکیها سعی داشتند به مردم نشان دهند که هم دوستدار محیطزیست هستند و هم نگاه نوآورانهای به آینده دارند.
پایون لهستان نیز در منطقه تحرک، در سه طبقه به خلاقیت با الهام از طبیعت اشاره دارد و مناظر طبیعی این کشور را که بخش مهمی از هویت آن است، نشان میدهد. البته خلاقیت لهستانیها برای جذب مخاطبان طراحی نمایی ویژه برای پاویونشان است. نصب مجسمههای کوچک به شکل پرندگان القایی برای نمایش دادن مهاجرت پرندگان است که بهعنوان یک سایبان نیز عمل کرده است.
در انتهای مسیر، پاویون کرهجنوبی با سقف مثلثی و ساختار استادیوممانند خود قرار دارد که یکی از پربازدیدترین پاویونهای اکسپوی امسال است. کرهجنوبی بهواسطه شیوع کرونا بازدیدکنندگان را برای ورود گروهبندی میکرد. هنگام ورود، موبایلهای هوشمندی را در اختیارمان گذاشتند تا امکان اسکن بارکدهای مسیر و ثبت مشخصات خود را داشته باشیم. آنچه در نمای بیرونی پاویون پلکانی کره بیش از همه نمایان بود، مکعبهای چرخان رنگی بود که دریچه ورود بازدیدکنندگان به دنیای مجازی است. کرهایها این مکعبهای چرخان را نمادی از تحرک و انرژی مردمشان عنوان کردند. پاویون کرهجنوبی در منطقه تحرک قرار داشت و در یک فضای تعاملی، تجربههای متفاوتی را پیشروی بازدیدکنندگان میگذاشت. پاویون کره دارای رمپهایی بود که با استفاده از موبایلهایی که در اختیارمان گذاشتند و اسکن بارکدهای مسیر، تصاویر گرافیکی از شهرهای مجازی، خودروهای الکتریکی و زیرساختهای مبتنی بر انرژی سبز را نیز مشاهده کردیم. تجربه حضور در سینمای افقی نیز یکی دیگر از جاذبههای پاویون کره بود؛ صفحه نمایشی بزرگی که به سقف متصل است و با دراز کشیدن روی کیسههای خواب، میتوان با سبک زندگی و فناوریهای پیشرفته کرهجنوبی آشنا شد. کره درصدد گرفتن میزبانی اکسپوی 2030 نیز هست، بنابراین در اکسپوی امسال تلاش کرده بود جذابیت بازدید از پاویونش را با استفاده از فناوریهای پیشرفته افزایش دهد. صفهای طولانی در سه، چهار روز حضور در اکسپو مقابل پاویون کرهجنوبی، نشان میداد که این کشور در تحقق اهدافش موفق است.
یکی از پاویونهای جالب توجه در اکسپوی امسال، پاویون روسیه است که با طراحی متفاوت با استفاده از لولههای رنگی درهمتنیده، سعی دارد سرعت حرکت به سمت آینده را به تصویر کشد. روسیه شعار امسال خود را «ذهن خلاق: محرک آینده» تعیین و سعی کرده با معماری ویژهای که برای پاویون خود در نظر گرفته، ارتباط خود به عنوان یک کشور بزرگ را با دیگر کشورهای جهان نشان دهد. پاویون روسیه به شکل دو نیمکره است که یکی در داخل دیگری قرار گرفته و نمادی مدرن از ماتروشکای روسی (عروسکهای چوبی درون تهی تودرتو) است. در بخش اصلی پاویون روسیه، مغز بزرگی از انسان به نمایش درآمده و این پیام را به بازدیدکنندگان منتقل میکند که این مغز انسان است که مهمترین کشفیات قرن حاضر را به ارمغان آورده است. روسها به دنبال انتقال این پیام بودند که هرچه بیشتر عملکرد مغز آدمی را درک کنیم، بیشتر آن را تحسین خواهیم کرد. حضور شرکتهای فناوری در حوزه هوش مصنوعی و ارائه جدیدترین تکنولوژیها از سوی این شرکتها محور اصلی پاویون روسیه است.
مانیتورینگ و کنترل شرایط محیطی اتاق سروررا اینجا ببنید
پاویون استرالیا نیز یکی دیگر از پاویونهای حاضر در منطقه پویایی است که با شعار کاوش در کشور گوناگونیها، در اکسپوی امسال بنا شده و تصویرگر فرصتها بر پایه نوآوری است. غوطهور شدن در دنیای جذاب زیر زمین و شبیهسازی کائنات در یک نمایش مجازی، همچنین نمایش جذابیتهای یک کشور با مردمی از سراسر جهان، از ویژگیهای پاویون استرالیاست.
عمان پاویون خود را به مرور پیشرفتهای این کشور در همکاریهای بینالمللی اختصاص داده است. اما نکته قابلتوجه پاویون این کشور، استفاده از فناوری برای معرفی درخت «کندر» و رایحه آن و کاربردش در حوزه پزشکی، صنایع غذایی و بهداشتی است. در طول مسیر بازدید از پاویون عمان، با رایحه گیاهان دارویی آشنا میشوید که در حوزههای مختلف کاربرد دارد. کافی است دستتان را در بالای استوانههایی که در مسیر تعبیه شده است، حرکت دهید تا بوی گیاهان دارویی را استشمام کنید.
پاویون آمریکا با شعار «زندگی، آزادی و تعقیب آینده» طراحی شده و مخاطبان را در یک پیادهروی متحرک با خود همراه میکند. در این پاویون که در منطقه فرصت قرار گرفته، بیش از همه نوآوریهای تکنولوژیک آمریکا در زمینه فضایی به تصویر کشیده شده است؛ اما به موضوعات دیگر شامل تنوع زیستی، توسعه شهری و روستایی، دانش و یادگیری، سفر، سلامت و تندرستی نیز توجه دارد. در بخشی از نمایشگاه نوآوری آمریکا، اختراعات بزرگ این کشور نیز نمایش داده شده و به معرفی افرادی چون گراهام بل و استیو جابز پرداخته است.
هند یکی از پربازدیدترین پاویونهای امسال است که توانسته با روایتهای مختلف از دریچه فناوری، سنت، تجارت، گردشگری و... مخاطبان را به سمت خود جذب کند. در پاویون هند علاوه بر ارائه سنتهای فرهنگی و اجتماعی این کشور به مخاطبان، این پیغام نیز به بازدیدکنندگان داده میشود که «جهان یک خانواده است.» هند با موضوع فرصت، قدرتهای فناوری، هوایی-فضایی خود را نیز در معرض دید بازدیدکنندگان گذاشته تا نشان دهد که به کشور مدرن مترقی نیز تبدیل شده است.
پایون ژاپن نیز یکی از پرمخاطبترین پایونها در اکسپوی امسال است که در منطقه فرصت قرار گرفته است. از صف خبری نیست، چراکه از قبل باید برای ورود، روز و ساعت را رزرو کنید. بنابراین تنها کسانی که اسمشان در سامانه ثبتنامی این کشور ثبت شده باشد، اجازه ورود به پاویون را دارند. اما نگاهی به ساعات و روزهای رزرو نشان میدهد مسافران اکسپو با توجه به اینکه ژاپن میزبان بعدی اکسپو (2025) است، علاقهمند هستند که حتما از پاویون این کشور بازدید کنند. نمای پاویون، یک شبکه سهبعدی هندسی با الهام از اشتراکات الگوهای سنتی ژاپنی و عربی است. ژاپنیها با استفاده از ابزارهای مختلف معماری، شباهتهای فرهنگی بین ژاپن و خاورمیانه را در اکسپوی امسال به تصویر کشیدهاند. موضوع ژاپن برای ارائه به مخاطبان پیوستن، همگامسازی و عمل کردن است و بازدیدکنندگان را در غرفههای مختلف با فرهنگ پرجنبوجوش و فناوری این کشور آشنا میکند. یکی از نکات قابلتوجه پاویون ژاپن ارائه تصویری از زمین است که با مسائلی مانند جنگلزدایی، آلودگی دریاها، گرسنگی جهانی و... دست به گریبان است و بشر باید در آینده برای آنها فکری کند.
مشاهدات میدانی نشان میدهد که پاویون آلمان نیز در لیست پربازدیدترین پاویونهای امسال است. پاویون آلمان که در منطقه پایداری قرار گرفته، بر اساس یک محوطه دانشگاهی طراحی شده است. در پاویون آلمان میتوان سفری به آزمایشگاههای انرژی، شهرهای آینده و تنوع زیستی داشت.
ایتالیا نیز که کشورش همواره یکی از مقاصد اصلی توریستهای جهان است، در اکسپوی امسال نیز بازدیدکنندگان را به سمت پاویون خود جلب کرده است. پاویون ایتالیا که در منطقه فرصت قرار گرفته از معماری خلاقانه برای به نمایش گذاشتن دستاوردهای کشورش بهره برده است. معماران از پلاستیک بازیافتی برای طناب نما و از بدنه قایق برای سقف پاویون استفاده کردهاند. طراحی این پاویون به گونهای است که یک سیستم گردش آب و هوای طبیعی ایجاد میکند.
پاویون چین یکی از بزرگترین پاویونهای اکسپوی امسال است که در منطقه فرصت قرار گرفته و طراحی آن به شکل یک فانوس سنتی و با استفاده از پنلهای لامپ «الایدی» و فناوریهای مدرن است. مدل راهآهن سریعالسیر چین، اتومبیلهای خودران، نسخه سهبعدی از یک شهر هوشمند و نشان دادن این موضوع که چگونه تکنولوژی، زندگی بشر را متحول خواهد کرد، همچنین تصویر شبکههای ناوبری ماهوارهای چین از جمله موضوعاتی است که بازدیدکنندگان در پاویون چین با آن روبهرو میشوند.
امارات پاویون خود را شبیه یک شاهین در حال پرواز طراحی کرده که از نماد این کشور الهام گرفته شده است. این پاویون در منطقه فرصت قرار گرفته و چشمانداز صنعت هواپیمایی را به رخ میکشد و درصدد روایتی داستانگونه از نقش فناوری در 50سال آینده سفرهای هوایی است. ساخت این شاهین با 28بال مبتنی بر اصول پایداری مانند استفاده از مواد تجدیدپذیر و قابل بازیافت بوده و در طراحی آن کاهش مصرف انرژی و آب در نظر گرفته شده است.
پاویون عربستانسعودی نیز یکی از پاویونهای مورد توجه اکسپوی امسال بود، شاید در وهله اول سازه بزرگ این پاویون جلب توجه میکرد. عربستان که شعار امسال خود را «پنجرهای رو به آینده» انتخاب کرده با قرارگرفتن در منطقه فرصت، ابتدا تاریخ و سنتهای خود را معرفی میکند. یک برآورد حاکی از این است که پاویون عربستان معادل دو زمین فوتبال است. نمایش تاریخ و فرهنگ این کشور در طول مسیر پلهبرقیهای تعبیهشده در داخل پاویون و استفاده از نمایشگرهای متعدد از ویژگیهای پاویون عربستان است. یکی از اقدامات این کشور در طراحی پاویون این است که از حداقل منابع انرژی استفاده کرده و در عین حال در سه زمینه مورد توجه بازدیدکنندگان است که شامل نصب بزرگترین صفحه نمایش نوری، طولانیترین صفحه نمایش آبی و بزرگترین صفحه نمایش آینه LED است.
حرکت در فضای اکسپو نشان میداد برخی از پاویونها نیز بیشتر به جذب گردشگران توجه دارند تا نشان دادن دستاوردهای فناوریمحور. برزیل که در درجه اول جذب بازدیدکنندگان برایش اهمیت داشت، سعی کرده در پاویون خود حوضه آبخیز آمازون را بازآفرینی کند. بنابراین باید کفشها را به دست بگیریم و پا به حوضه شبیهسازیشده آبخیز آمازون بگذاریم. تلاش این کشور بیشتر آشنا کردن مردم با تنوعی از گیاهان و جانوران این کشور و آگاهی از هنر و فرهنگشان بود.
میگویند جهان آینده، در دست روباتهاست. در اکسپوی 2020، روباتها نیز در محوطه اکسپو خودنمایی میکردند تا نشان دهند جهان آینده در دستان آنهاست. گستردگی فضای اکسپو و زمان محدود امکان بازدید از پاویون همه کشورها را نمیداد. اما در مجموع میتوان کشورهای حاضر در اکسپوی امسال را به دو دسته تقسیم کرد. دسته اول کشورهایی هستند که بیشتر به معرفی فرهنگ و تمدن خود توجه داشتهاند و دسته دوم نیز خلق آینده را ملاک قرار داده و خود را در یک رقابت جهانی محک زدهاند.
برگرفته از روزنامه دنیای اقتصاد
شرکت پیشران صنعت ویرا با اساس نامه اتوماسیون صنعتی و کنترل ابزار دقیق و ساخت تابلوهای برق فشار قوی و ضعیف از سال 92 تاسیس گشت و ازهمان ابتدا در حوزه کاربرد ابزار دقیق در bms و سپس تولید و ساخت آنها قدم نهاد و در ادامه مسیر توانست با اتکا به تجربیات چندین ساله و استخدام نیروهای متخصص برق عملا جزو شرکتهایی باشد که محصولات قابل اتکایی با عناوین مانیتورینگ شرایط محیطی اتاق سرور -کنترلرهای دمای دیتا سنتر -دیتالاگرهای سردخانه و انبار -هشدار دهنده های دمای یخچال و فریزر و شمارشگرهای نمایشگاهی و فروشگاهی و تابلوهای برق متنوع با کاربردهای مختلف روانه بازار نماید در حال حاضر سیستمهای کنترل دما و رطوبت اتاق سرور این شرکت تنها سیستم مبتنی بر سخت افزار صنعتی plc-hmi در ایران است.