شارژ درست باطریهای لیتیم

مشخصات

مجموعه: مقالات

منتشر شده در یکشنبه, 17 مرداد 1400 16:06

نگارش یافته توسط Super User

تعداد بازدید: 548

مقدمه:
باتری‌های لیتیوم یون از جمله باتری‌های قابل شارژ هستند که روز به روز بر محبوبیت آن‌ها افزوده می‌شود. این باتری‌ها در وسایل الکترونیکی مختلفی از جمله موبایل، لپتاپ، و رباتیک کاربرد دارند. یکی از مهمترین مباحث مربوط به باتری‌های لیتیوم یون، نحوه‌ی شارژ و دشارژ این باتری‌هاست که در صورت شارژ و دشارژ نادرست، صدمات جبران ناپذیری به باتری و یا حتی وسیله‌ی الکترونیکی وارد می‌شود.

حد بالای ولتاژ در کاتد‌های تجاری:
باتری‌های لیتیوم یون تجاری دارای کاتدهای مختلفی هستند که مواد گوناگونی از جمله کبالت، نیکل، منگنز و آلومینیوم در ساختار آن‌ها وجود دارد. این نوع از باتری‌ها تا ولتاژ 4.2 ولت شارژ می‌شوند و در صورتی که ولتاژ از این مقدار عبور کند، باتری آسیب دیده و عمر آن کم می‌شود. لازم به ذکر است که بعضی از انواع باتری‌های لیتیوم یون با ظرفیت بالا، ولتاژی بالاتر از 4.2 ولت دارند که سبب می‌شود انرژی آ‌ها نیز بالاتر رود.



ولتاژ بعضی از باتری‌های لیتیوم یون پایین تر از مقدار معمول است. مثلا باتری‌های LFP، ولتاژی در حدود 3.2 ولت دارند و تا ولتاژ 3.65 ولت شارژ می‌شوند. یا باتری‌های LTO، با ولتاژ نامینال 2.4 ولت، تا 2.85 ولت شارژ میشوند و اگر ولتاژ در هنگام شارژ از مقدار مشخص شده‌ی خود بالاتر رود، باتری آسیب جدی خواهد دید به همین دلیل باید از شارژرهای مخصوص به خود استفاده کنند.

حد پایین ولتاژ در باتری‌های لیتیوم یون(ولتاژ cut off):
همان طور که باتری‌های لیتیوم یون در هنگام شارژ یک حد بالا برای ولتاز خود دارند، برای دشارژ نیز یک حد پایین دارند که ولتاژشان نباید از آن حد پایین‌تر بیاید. معمولا شرکت‌ها ولتاژ 3 ولت را حد پایین خود برای باتری‌های لیتیوم یون معرفی می‌کنند و گاهی این مقدار به 2.7 ولت نیز میرسد. با استفده از مدارات محافظ مناسب، می‌توان از رسیدن به ولتاژ کات آف (cut off) جلوگیری کرد.

نرخ شارژ باتری‌های لیتیوم یون:
در هنگام شارژ کردن باتری‌های لیتیوم یون، توجه به جریان شارژ نیز اهمیت فراوانی دارد زیرا اگر جریان بیش از اندازه زیاد شود، امکان تخریب ساختار درونی کاتد فراهم شده و باعث بروز مشکلاتی خواهد شد. معمولا نرخ شارژ باتری‌های لیتیوم یون، عددی بین 0.5C تا 1C است که گاهی اوقات سازندگان باتری‌های لیتیوم یون نرخی کمتر از 0.8C را برای باتری‌های خود معرفی می‌کنند. اگر باتری با جریان بالا شارژ شود، مرحله‌ی رسیدن به ولتاژ اشباع باتری سریع‌تر اتفاق می‌افتد اما زمانی که باتری به حالت اشباع در آمد، رسیدن به حالت شارژ کامل زمان بیشتری طول خواهد کشید و به همین دلیل جریان زیاد در هنگام شارژ باتری، کمک شایانی به سریع شارژ شدن باتری نخواهد کرد.

مراحل شارژ باتری:
مطابق شکل زیر، باتری در هنگام شارژ چهار مرحله را طی میکند: مرحله‌ی اول، شارژ با جریان ثابت است که این مرحله تا زمانی که باتری به مرحله‌ی اشباع نرسیده است ادامه میابد. مرحله‌ی دوم که مرحله‌ی اشباع باتریست، باتری به صورت ولتاژ ثابت شارژ می‌شود تا زمانی که جریان آن صفر شود. در این مرحله، فرایند شارژ باتری کامل می‌شود و مدار شارژر از باتری قطع خواهد شد. بعد از قطع شارژر از باتری، دشارژ خود به خودی باعث می‌شود که ولتاژ باتری کاهش یابد که اگر این کاهش ولتاژ ادامه یابد، دوباره شارژر باتری وصل شده و باتری را دوباره شارژ می‌کند.(مرحله‌ی سه و چهار)



دما در هنگام شارژ:
باتری‌های لیتیوم یون در هنگام شارژ شدن ممکن است اختلاف دمایی در حدود پنج درجه سانتیگراد پیدا کنند که این اختلاف دما می‌تواند به دلیل مقاومت درون باتری باشد. اگر این اختلاف دما به بیش از ده درجه سانتیگراد برسد، باید شارژ باتری به صورت ناپیوسته صورت گیرد تا آسیبی به باتری نرسد.



میزان شارژ باتری لیتیوم یون:
باتری‌های لیتیوم یون بر خلاف باتری‌های سرب اسید، به دلیل مکانیزم عملکردی خود، نیاز به شارژ کامل ندارند و در صورت عدم شارژ کامل، عمر آن‌ها افزایش میابد که این مسئله به دلیل کاهش فشار ناشی از شارژ زیاد است. در واقع هر چه شارژ باتری بیشتر شود، فشار درونی به باتری افزایش یافته و ممکن است ساختار درونی باتری تخریب شود.

ولتاژ مدار باز باتری لیتیوم یون در طولانی مدت:
همان طور که اشاره شد، ولتاژ باتری‌های لیتیوم یون به دلیل خود دشارژی، کمی کاهش میابد که این ولتاژ در طولانی مدت مقداری در حدود 3.7 تا 3.9 ولت را به خود می‌گیرد. به عبارت دیگر، باتری در طولانی مدت استرس و فشار درونی خود را با کاهش ولتاژ، کاهش داده و باتری استرس کمتری را تجربه خواهد کرد. به همین دلیل است که زمانی یک باتری لیتیوم یون خریداری می‌شود، ولتاژ ان در حدود3.7 ولت خواهد بود. لازم به ذکر است که ولتاژ نامینال باتری‌های لیتیوم یون برابر با 3.6 ولت است و باتری‌های لیتیوم یون معمولی نیز با این ولتاژ شناخته می‌شوند.

مدار محافظ باتری لیتیوم یون:
در اکثر مواقع، پک‌های باتری لیتیوم یون به همراه یک مدار محافظ ارائه می‌شوند که این مدار کارهای مختلفی را برای باتری لیتیوم یون انجام می‌دهد. باتری لیتیوم یون، به دلیل حساسیت بالا نسبت به اتصال کوتاه و شارژ و دشارژ بیش از حد، نیاز به یک مدار محافظ دارد که در هنگام شارژ یا دشارژ، از باتری مراقبت کند. مدارات محافظ مختلفی در بازار وجود دارد که هر کدام امکانات مختلفی را دارند، به عنوان مثال، یک مدار محافظ ممکن است علاوه بر جلوگیری از اتصال کوتاه باتری، سل‌های هر پک باتری را بالانس کند تا عمر پک باتری افزایش یابد. گاهی اوقات این مدارات مجهز به سنسور دما نیز هستند تا دمای باتری از حد غیر مجاز خود تجاوز نکند.

تفاوت سرور با کامپیوتر چیست ؟

مشخصات

مجموعه: مقالات

منتشر شده در سه شنبه, 05 مرداد 1400 18:32

نگارش یافته توسط Super User

تعداد بازدید: 493

سرور چیست؟
سرور یکی از ارکان سخت‌افزاری اصلی شبکه‌های کامپیوتری است که ستون فقرات شبکه‌های کامپیوتری را شکل می‌دهد. به‌طور معمول، کاربرد اصلی سرورها در ساخت شبکه‌های کلاینت‌سروی است. سرور همانند کامپیوترهای شخصی مجموعه‌ای متشکل از مولفه‌های سخت‌افزاری مثل حافظه اصلی، فضای ذخیره‌سازی، پردازنده مرکزی، منبع تغذیه و مولفه‌های دیگری است که دسترسی به خدمات ارتباطی را برای کاربران تسهیل می‌کند. با این‌حال، سرورها به لحاظ شکل ظاهری و توان پردازشی که ارایه می‌کنند تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.
سرور یک دستگاه‌ سخت‌افزار یا نرم‌افزار محور است که وظیفه سرویس‌دهی به برنامه‌های کاربردی و کلاینت‌ها را عهده‌دار است. عملکرد سرور به این صورت است که درخواست‌های کلاینت‌ها را دریافت می‌کند و به آن‌ها پاسخ می‌دهد. به‌طور معمول، در شبکه‌های LAN سرورها به سوییچ‌ها یا روترها متصل می‌شوند و قابلیت‌های مهمی در اختیار سازمان‌ها قرار می‌دهند. به‌طور مثال، به سازمان‌ها اجازه میزبانی وب‌سایت‌ها یا پیاده‌سازی ایمیل‌سرور را می‌دهند. نکته مهمی که لازم است در این بخش به آن اشاره داشته باشیم، مفهوم سرور مجازی است. سرور مجازی بخشی از سرور فیزیکی است که ویژگی‌های یک سرور کامل را دارد. به بیان دقیق‌تر، سیستم‌عامل و برنامه‌های سرور مجازی روی سرور مجازی نصب می‌شوند. به بیان دقیق‌تر سرور مجازی، بخشی کوچکی از یک سرور درست مشابه با یک واحد از یک ساختمان است. هنگامی که یک سرور مجازی اختصاصی را تهیه می‌کنید به تمام فضای سرور مجازی به شکل اختصاصی دسترسی دارید. اصطلاح مهم دیگری که در این زمینه وجود دارد سرور اختصاصی است. سرور اختصاصی (Dedicated Server) به سرور اشاره دارد که به‌طور ویژه برای میزبانی برای یک شرکت در نظر گرفته شده و دسترسی به آن سرور تنها در اختیا شرکتی است که آن‌را تهیه کرده است. در این حالت سرور اختصاصی با هیچ کلاینت دیگری به‌اشتراک قرار نمی‌گیرد.


تجهیزات سخت‌افزاری شکل‌دهنده سرور
سرورهای سامانه‌های پردازشی قدرتمندی است که برای ارایه خدمات مختلف استفاده می‌شوند. به لحاظ تئوری این امکان وجود دارد تا کامپیوترهای شخصی را به عنوان سرور به کار گرفت، با این‌حال، سرورها به دلیل توان پردازشی قدرتمندی که ارایه می‌کنند قابل قیاس با کامپیوترهای دسکتاپ نیستند. علاوه بر این، سرورها نسبت به کامپیوترهای شبکه چند سخت‌افزار اضافی دارند که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شویم.

مادربورد سرور
همانند یک کامپیوتر شخصی، سرورها مادربوردی دارند سایر قطعات روی آن نصب می‌شوند. با این‌حال، مادربورد سرور متفاوت از مادربورد کامپیوترهای شخصی است. به‌طور مثال، شاسی بزرگ‌تری دارد که همین موضوع باعث می‌شود تعداد اسلات‌های حافظه اصلی بیشتری روی آن قرار گیرد و به این صورت مادربورد از حافظه اصلی بیشتری پشتیبانی کند. علاوه بر این، مادربوردهای سرور قابلیت پشتیبانی از دو پردازنده فیزیکی را دارند، مجهز به دو کارت شبکه هستند و قابلیت پشتیبانی از حافظه اصلی تا سقف 1 ترابایت را دارند. به‌طور مثال، اگر به سرور اچ‌پی سری مدل DL380 G10 که یکی از سرورهای نسل 10 پرولیانت است نگاهی داشته باشیم مشاهده می‌کنیم که مادربورد آن از 2 پردازنده 12 هسته‌ای اینتل زئون Gold 5118 با حداکثر فرکانس 2.3 گیگاهرتز پشتیبانی می‌کند. مادربورد این سرور دارای 24 اسلات رم DIMM بوده و قادر است تا  حداکثر تا 1.5 ترابایت حافظه را پشتیبانی کند. علاوه بر این، سرور پرولاینت مدل DL380 G10 در قسمت Smart Array  از تراشه S100i  بهره می‌برد و میرتواند حداکثر تا 14 هارد ساتا را پشتیبانی کند و علاوه بر این یک Smart Array مدل p408-a دارد که به‌طور مستقیم روی مادربرد سرور قرار گرفته و قابلیت پشتیبانی از 3 هارد SAS را دارد. مادربورد این سرور به 4 پورت شبکه با سرعت 1 گیگابیت در ثانیه تجهیز شده است.



پردازنده سرور
اصلی‌ترین بخش سرور پردازنده یا پردازنده‌های مرکزی است که روی آن نصب می‌شوند. پردازنده مرکزی زمانی مهم می‌شود که قرار باشد سرور در زمینه مجازی‌سازی به کار گرفته شود. در این حالت، اگر سرور از پردازنده‌های ضعیفی استفاده کرده باشد، سرعت دسترسی به ماشین‌های مجازی کاهش پیدا می‌کند یا به‌طور کل نرم‌افزارهای مجازی‌سازی نظیر ESXi و Vcenter به دلیل توان پردازشی ضعیف روی سرور نصب نمی‌شوند. از مهم‌ترین معیارهایی که در زمینه خرید پردازنده سرور باید به آن دقت کنید باید به تعداد هسته پردازشی، فناوری Hyperthreading، مقدار حافظ نهان (کش)، نرخ انتقال اطلاعات میان پردازنده و مولفه‌های سخت‌افزاری، مقدار و نوع حافظه اصلی، سرعت کلاک، حداکثر گرمایی که چپی تولید می‌کند (TDP)، نوع سوکت که پردازنده از آن پشتیبانی می‌کند و موارد این چنینی اشاره کرد.



خنک‌کننده پردازنده مرکزی
وظیفه اصلی هیت‌سینک دفع گرمای تولید شده توسط پردازنده است. هرچه بار کاری بیشتری به پردازنده وارد شود، به همان نسبت گرمای بیشتری را تولید می‌کند. اگر هیت‌سینک خوبی روی پردازنده نصب نشده باشد، گرمای بیش از اندازه عملکرد سیستم را مختل کرده و در موارد بحرانی باعث راه‌اندازی سرور می‌شود که پدیده جالبی نیست. بنابراین باید در زمان خرید هیت‌سینک پردازنده گزینه مناسب را انتخاب کنید.

حافظه اصلی سرور
حافظه‌های اصلی سرور تفاوت‌های قابل توجهی با کامپیوترهای شخصی دارند و نباید از حافظه‌های کامپیوترهای شخصی روی سرورها استفاده کرد. بد نیست بدانید که تشریح پارامترهایی که برای انتخاب حافظه اصلی باید رعایت کنید خود به تنهایی چندین مقاله چند هزار کلمه‌ای را شامل می‌شوند. با این‌حال، مهم‌ترین نکته‌ای که در زمان خرید حافظه اصلی سرور باید به آن دقت کنید پشتیبانی از فناوری ECC است که برای تشخیص خطا استفاده می‌شود. این فناوری باعث می‌شود تا حافظه به‌طور خودکار خطاهای ارسال داده‌ها را شناسایی کرده و برطرف کند، قابلیتی که رم‌های کامپیوتری شخصی ندارند. علاوه بر این، فناوری‌های دیگری مثل Advanced Error Detection و Advanced Fault Resiliency از معیارهای مهم دیگری هستند که در زمان خرید حافظه اصلی سرور باید به آن دقت کرد. به‌طور کلی حافظه‌های اصلی سرور به شرح زیر طبقه‌بندی می‌شوند:

UDIMM: ‌حافظه‌های بافرنشده (UnBuffered) هستند که مصرف برق کمی دارند و علاوه بر این ظرفیت کمی نیز دارند.

RDIMM: حافظه‌های ریجستر شده (Registered) دو خطی هستند که ثباتی میان ماژول DRAM و کنترلر حافظه قرار گرفته تا ضریب اطمینان حافظه بیشتر شود. این ثبات سیگنال‌های کنترلی و آدرس‌دهی را در ماژول‌ها بافر می‌کند. این حافظه‌ها مصرف انرژی بیشتری دارند، اما این اطمینان خاطر را می‌دهند که سرور بدون مشکل خدمت‌رسانی می‌کند. به همین دلیل عملکرد بهتری نسبت به حافظه‌های UDIMM دارند.

LRDIMM: حافظه‌های دو خطی کاهنده بار (Load Reduced ) هستند که فاقد ثبات بوده و در مقابل بافر دارند. چگالی آن‌ها بیشتر از RDIMM‌ها است و از یک تراشه بافر برای کم کردن و به حداقل رساندن بار کاری در گذرگاه حافظه استفاده می‌کنند. این حافظه‌ها به دلیل عملکرد خوبی که دارند گزینه مناسبی برای مراکز داده‌ای هستند.

هارد سرور
هارددیسک‌ها اصلی‌ترین رسانه ذخیره‌سازی در سرورها به شمار می‌روند، هرچند به تدریج درایوهای حالت جامد (SSD) جای دیسک‌های سخت را خواهند گرفت. دیسک‌های سخت مجهز به دلیل فرآیند مکانیکی که دارند عمر نسبتا کمتری نسبت به درایوهای حالت جامد دارند، اما در مقابل قیمت کمتری دارند و ظرفیت ذخیره‌سازی بیشتری ارائه می‌کنند. نکته‌ای که در ارتباط با هارددیسک سرور باید به آن دقت کنید رابط پشتیبانی شده است. رابط‌های SAS و ساتا در دیسک‌های سخت توصیف‌کنند سرعت و پهنای باندی هستند که دیسک سخت ارائه می‌کند. درایوهای حالت جامه نسبت به هارددیسک‌ها سرعت دسترسی بیشتری را ارائه می‌کنند و میزان مصرف برق و زمان تاخیر آن‌ها کمترل است. درایوهای SDD در قالب SFF 2.5 یا LFF 2.5 اینچ در دسترس قرار دارند. علاوه بر این، درایوهای حالت جامد 2.5 اینچی NVMe PCIe و M.2 SSD نیز قابل انتخاب هستند. امروزع درایوهای حالت جامد به لحاظ معماری به گروه‌های MLC، SLS، TLC و QLC تقسیم می‌شوند.

کنترل‌کننده RAID
وظیفه اصلی کنترل‌کننده RAID در دیسک‌های سخت این است که ارتباط میان هارددیسک با پردازنده مرکزی و سیستم‌عامل را برقرار کند سرورها قابلیت پشتیبانی از رید نرم‌افزاری و سخت‌افزاری را دارند. از مهم‌ترین وظایف کنترل‌کننده RAID باید به مانیتور کردن فعالیت ورودی/خروجی، نظارت بر پارامترهای کلیدی، پیش‌بینی مشکلات سیستم، اصطلاح مشکلات و بازیابی خودکار، مدیریت خطا و محافظت در برابر از کار افتادن هارددیسک‌ها اشاره کرد. ریدکنترل دارید پردازنده، کش و درایو است تا بهترین راندمان در RAID به‌دست آید. نکته دیگری که در ارتباط با رید کنترلر باید به آن اشاره کرد، باتری رید است در سرورهای مثل اچ‌پی وجود دارد و باعث می‌شود در صورت قطع برق، برق کشتامین شده و اطلاعات روی فلش ذخیره شوند.

کارت شبکه
کارت شبکه وظیفه برقراری ارتباط سرور با شبکه را عهده‌دار است. از مولفه‌های مهم کارت شبکه باید به پردازنده، حافظه اصلی و EEPROM و باس اشاره کرد. پهنای باندی که کارت‌های شبکه ارائه می‌کند یکسان نیستند. البته این امکان وجود دارد که درگاه‌های شبکه سرور را از طریق نصب کارت شبکه بیشتر کرد. به‌طور مثال، کارت شبکه سرور اچ‌پی Ethernet 1GB 4Port 634025-001 از رابط Pci Express 2.0 پشتیبانی می‌کند و مجهز به پورت‌های 4xRJ45 - Ethernet 10base-t / 100base-tx / 1000base-t است. این کارت شبکه از پردازنده برودکامBcm5719  استفاده می‌کند و دسترسی به نرخ انتقال 1 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می‌کند. علاوه بر این از پروتکل مدیریت از راه دور  Snmp پشتیبانی می‌کند. این کارت شبکه با سرورهای نسل 8 سازگار است.



کارت گذرگاه میزبان (HBA)
آداپتور گذرگاه میزبان (HBA) یک برد مجتمع است که فرآیند پردازش ورودی و خروجی را مدیریت می‌کند و اصتلا فیزیکی میان سرور و دستگاه ذخیره‌ساز تحت شبکه را فراهم می‌کند. با توجه به این‌که HBA به میزان قابل توجهی بار کاری پردازنده سرور در ارتباط با ذخیره‌سازی و بازیابی داده‌ها را کمتر می‌کند، به بهبود عملکرد سرور کمک می‌کند. به‌طور معمول، این کارت‌ها روی شکاف PCI Express نصب می‌شوند. این کارت‌ها سرعتی در بازه 8 یا 16 گیگابیت بر ثانیه دارند و مجهز به یک یا دو پورت هستند.



منبع تغذیه
به عقیده نویسنده، منبع تغذیه قلب تپنده هر سروری است. منبع تغذیه انرژی موردنیاز تمامی مولفه‌های سرور را تامین می‌کند. برخی تولیدکنندگان سرور با هدف دستیابی به افزونگی بیشتر دو یا چند پاور روی سرور تعبیه می‌کنند. البته هر منبع تغذیه می‌تواند به تنهایی برق موردنیاز سرور را تامین کند. اگر یکی از آن‌ها خراب شد، منبع تغذیه بعدی به شکل خودکار به مدار وارد می‌شود مانع از کار افتادن سرور می‌شود. علاوه بر این، معماری منابع تغذیه سرور به‌گونه‌ای است که بدون نیاز به خاموش کردن سرور امکان تعویض آن وجود دارد. منابع تغذیه به دلیل این‌که فشار کاری زیادی را تحمل می‌کنند، عمر کوتاه‌تری دارند. مهم‌ترین نکته‌ای که در زمان انتخاب منبع تغذیه باید به آن دقت کنید راندمانی است که ارایه می‌کند. به‌طور معمول، راندمان در بازه 92 تا 96 درصد ایده‌آل است.

فن خنک‌کننده سرور
سرورها نیز همانند کامپیوترهای شخصی مجهز به فن‌هایی هستند که وظیفه دفع حرارت را دارند. فن‌ها وظیفه دفع حرارت داخل سرور را به عهده دارند. هرچه عملکرد فن در زمینه دفع حرارت درون شاسی سرور بهتر باشد، عمر تجهیزات داخلی بیشتر می‌شود.

انواع باطری و تنوع آنها

مشخصات

مجموعه: مقالات

منتشر شده در یکشنبه, 17 مرداد 1400 15:37

نگارش یافته توسط Super User

تعداد بازدید: 582

آیا صنعت‌ باتری‌سازی انقلاب صنعتی بعدی را رقم خواهد زد؟
صنعت باتری‌سازی در چند دهه گذشته رشد خیره‌کننده‌ای داشته است. موسسه Mordor Intelligence که از شرکت‌های بزرگ مطالعه بازار جهان محسوب می‌شود پیش‌بینی می‌کند گردش مالی این صنعت تا سال 2025 به رقم 90 میلیارد دلار برسد. در یک دهه گذشته، شرکت‌های بزرگی مانند تسلا، دایسون و دایملر از طریق ساخت کارخانه‌های جدید یا خرید شرکت‌های کوچک سرمایه‌گذاری‌های میلیارد دلاری در این صنعت انجام داده‌اند.

چرا باتری‌سازی به صنعتی پول‌ساز تبدیل شده است؟
قیمت باتری‌های لیتیوم-یون کاهش زیادی پیدا کرده و همین موضوع باعث شده تا شاهد حضور گسترده‌ این باتری‌ها در دستگاه‌های الکترونیکی شخصی و خودروهای برقی باشیم. علاوه بر این، شرکت‌های زیاد به دنبال ذخیره‌سازی انرژی خورشید و بادی هستند و مالکان خانه‌های شخصی نیز برای دسترسی پایدار به انرژی به دنبال باتری‌های لیتیوم-یون هستند.


با این‌حال همراه با این رشد گسترده، زباله‌های زیادی تولید می‌شوند. متاسفانه بیشتر باتری‌ها در سطل‌های زباله ریخته می‌شوند و همین موضوع نرخ بازیابی آن‌ها را به شدت کاهش می‌دهد. به‌طور مثال، نرخ بازیافت سلول‌های لیتیوم-یون در ایالات متحده و اروپا تنها 5 درصد است. به همین دلیل، پژوهشگران به دنبال یافتن راه‌هایی هستند تا بتوان به شکل بهتری به بازیافت باتری‌های لیتیوم-یونی پرداخت. با این‌حال، اگر این اتفاق بیافتد، باید به فکر گسترش فرهنگی باشیم که افراد و شرکت‌ها بدانند که بازیافت باتری چه مزایایی به همراه دارد و به راحتی باتری‌های تمام شده را روانه سطل‌های زباله نکنند. متاسفانه مقدار لیتیوم در دسترس محدود است.

استخراج لیتیوم و کبالت (که به‌طور گسترده برای الکترود مثبت باتری‌های لیتیوم-یون استفاده می‌شود) با هزینه‌های بسیار زیاد انسانی و زیست‌محیطی به دست می‌آید. علاوه بر این، کبالت در چند سال گذشته قیمت زیادی داشته است. مشکلات مختلفی که پیش‌روی صنعت باتری‌سازی وجود دارد این پرسش را به وجود می‌آورند که آیا امکان ساخت باتری‌های ارزان‌تر و سازگار با محیط‌زیست وجود دارد، آیا می‌توانیم از مواد بهتر و کم خطر‌تری استفاده کنیم و در آینده نزدیک از باتری‌های جدیدتری استفاده کنیم؟ پژوهشگران مختلفی در حال مطالعه روی این موضوع هستند. از دهه 90 میلادی به بعد بیش از 300 هزار اختراع در ارتباط با باتری‌ها به ثبت رسیده است. به‌طوری که بالغ بر 30 هزار پتنت تنها در سال 2017 به ثبت رسیده‌اند.

در شرایطی که درصد زیادی از این اختراعات پیرامون فناوری لیتیون-یون هستند، اما کارهای تحقیقاتی زیادی در زمینه الکترولیت حالت جامد، آند سیلیکون‌محور، لیتیوم-هوا، گرافن و مواردی از این دست است انجام شده است. درست است که بیشتر این باتری‌ها موفق نخواهند شد در کوتاه‌مدت همانند باتری‌های لیتیوم-یون بازار مصرفی را از آن خود کنند، اما زمینه را برای جایگزینی باتری‌های لیتیوم-یون آماده می‌کنند.

در ادامه به برخی از محبوب‌ترین گزینه‌ها اشاره خواهیم داشت.

فسفات لیتیوم آهن
به لحاظ فنی، فسفات لیتیوم آهن نمونه دیگری از باتری لیتیوم-یون است، اما مزایای قابل توجهی دارد که از آن جمله باید به ارزان‌تر بودن، انرژی متراکم‌تر، عمر طولانی‌تر و عدم شعله‌ور شدن در صورت پارگی داخلی اشاره کرد. از نکات منفی این باتری‌ها باید به وزن زیاد اشاره کرد که مانع از آن می‌شود تا بتوان از آن‌ها در دستگاه‌های همراه مثل گوشی‌های هوشمند استفاده کرد. البته این نوع باتری‌ها هنوز از لیتیوم استفاده می‌کنند و مسیر بازیافت آن‌ها مشخص نیست.

لیتیوم-گوگرد
برخی از کاشناسان معتقدند که بهتر است ذخیره انرژی با لیتیوم-گوگرد را جایگزین لیتیوم-یون کنیم، زیرا این باتری‌ها سبک‌تر هستند و چگالی بیشتری دارند. علاوه بر این گوگرد به شکل گسترده در طبیعت وجود دارد و ارزان‌تر است. چه تفاوتی میان باتری‌های لیتیوم-گوگرد با لیتیوم-یون وجود دارد؟ پروفسور لیندا نظر از آزمایشگاه V در دانشگاه واترلو کانادا در 10 سال گذشته تحقیقات جامعی در ارتباط با باتری‌های لیتیوم-گوگرد انجام داده است. او می‌گوید: «شارژ و تخلیه باتری‌های لیتیوم-یون مانند ورود و خروج خودروها به پارکینگ است، اما فرآیند فوق در ارتباط با باتری‌های لیتیوم-گوگرد به این صورت عمل می‌کند که همه چیز به‌طور کامل خراب می‌شوند و پس از شارژ مجدد سلول دومرتبه فرآیند بازسازی انجام می‌شود. واکنش شیمیایی در این زمینه شباهت زیادی به باتری‌های سرب-اسیدی دارد. این واکنشی است که در آن یک تحول ساختاری و شیمیایی کامل به وجود می‌آید. این باتری‌های مزایا و معایب خاص خود را دارند. آن‌ها می‌توانند الکترون‌های بیشتری را ذخیره کنند، با این‌حال گوگرد رسانایی نسبتا کمی دارد و پس از تخلیه باعث ایجاد تغییراتی در باتری می‌شود.»

تیم تحقیقاتی مستقر در آزمایشگاه دانشگاه واترلو در حال تغییر مولفه‌های موجود در این باتری با هدف افزایش چرخه عمر و بهینه‌سازی واکنش‌های داخلی باتری هستند. اگر برخی چالش‌های مهم باتری برطرف شوند، این امکان وجود دارد که از باتری‌های مذکور در صنعت هوانوردی و هواپیماهای بدون سرنشین استفاده کرد. در حال حاضر به شکل آزمایشی هواپیماهای Zephyr و پهبادها توانسته‌اند با اتکا بر انرژی الکتریکی که این باتری‌های تولید می‌کنند پروازهای طولانی انجام دهند.

سدیم-یون
جالب است یک عنصر جدول تناوبی که برای قلب مضر است، برای باتری‌ها خوب عمل می‌کند. پژوهش در مورد باتری‌های سدیم-یون از دهه 70 میلادی و تقریبا همزمان با ذخیره‌سازی انرژی لیتیوم-یون آغاز شد. هر دو عنصر در جدول تناوبی همسایه یکدیگر هستند، اما بعد از آن، استفاده از لیتیوم-یون سرعت گرفت و سدیم-یون به مدت سه ده به دلیل انرژی کمتری که ارائه می‌کرد کنار گذاشته شد. پروفسور لیندا نظر که آزمایشگاه تحت سرپرستی وی در ارتباط با ذخیره‌سازی انرژی مبتنی بر سدیم در حال پژوهش است در این خصوص می‌گوید: «به نظر می‌رسد، سدیم بهترین ماده‌ای است که پیرامون ما قرار دارد. باتری‌های سدیم-یون می‌توانند با عناصر مختلف زمین به ویژه عناصری که هزینه کمتری دارند کار کنند. با این‌حال، رسیدن به نقطه‌ای که این عناصر بدون مشکل با یکدیگر کار کنند چالش‌برانگیز است، زیرا هیچکدام عملکردی شبیه به لیتیوم ندارند.» به‌گفته خانم نظر، برخی شرکت‌ها فکر می‌کنند سرمایه‌گذاری روی باتری‌های سدیم-یون ارزش زیادی ندارد، زیرا هزینه ساخت باتری‌های لیتیوم-یون دائما در حال کاهش است. وی می‌گوید: «فکر می‌کنم سرمایه‌گذاری روی ساخت باتری‌های سدیم-یون ارزش زیادی دارد. حتا اگر یک در هزار این احتمال وجود داشته باشد که باتری‌های یون سدیم با چگالی انرژی بالا به خوبی کار کنند، یک گام ارزشمند در این زمینه برداشته شده است.»

قند/شکر
شاید باور نکنید، اما این امکان وجود دارد که به راحتی یک باتری را با شکر تولید کنید. اولین بار در سال 2007 سونی گزارشی جامع در ارتباط با یک پژوهش تحقیقاتی منتشر کرد که در ارتباط با واکنش مالتودکسترین برای ساخت انرژی بود. در شرایطی که در دسترس بودن مواد و سازگاری با محیط زیست باتری‌های شکری به مراتب بیشتر از لیتیوم-یون است، اما واکنش شیمیایی آن‌ها کمتر از باتری‌های لیتیوم-یون است. اگرچه نمونه اولیه در سال 2007 میلادی ارائه شد، اما فرآیند ساخت باتری‌های شکری جای کار بیشتری دارد. در سال 2016 یک تیم تحقیقاتی از موسسه MIT به ‌رهبری پروفسور مایکل استرانو دستگاهی به‌نام موج ترموپاور (Thermopower Wave) طراحی کردند که عملکردی بهتر از باتری‌های شکری مفهومی اولیه داشت و توانست یک چراغ LED تجاری را روشن کند. رویکرد فوق یک پیشرفت هیجان‌برانگیز بود، زیرا شکر فراوان است. بنابراین اگر بتوانیم راهی مناسب برای ساخت باتری‌ها پیدا کنیم، فرآیند تجاری‌سازی و گسترش‌پذیری آن به سرعت به سرانجام می‌رسد. متاسفانه هنوز چند سالی با عرضه گسترده این فناوری در قالب یک محصول تجاری فاصله داریم.

جریانی
ساختار یک باتری جریانی (Flow Battery) متفاوت از سایر باتری‌ها است. در باتری‌های جریانی به جای قرار دادن چند ماده واکنشی در کنار هم در یک بسته واحد (مانند باتری‌های معمولی) از مایعات واکنش‌پذیر که در محفظه‌های جداگانه ذخیره‌سازی می‌شوند و سپس برای ساخت انرژی به سیستم پمپاژ می‌شوند استفاده می‌شود. البته این مدل باتری‌ها بزرگ هستند و برای ذخیره‌ انرژی موردنیاز تاسیسات بزرگ کاربرد دارند و قرار نیست برای تامین انرژی دستگاه‌های خانگی ساخته شوند. اولین باتری جریانی حدود 454 کیلوگرم وزن داشت و در اواخر قرن 19 اختراع شد تا برای کشتی هوایی French استفاده شود. با این‌حال، علاقه به ساخت تجهیزات انرژی ماژولار کمتر از گذشته است. تیموتی کوک استاد شیمی دانشگاه بوفالو می‌گوید: «فکر می‌کنم عاملی که باعث می‌شود تا شرکت‌ها علاقه‌مند به ساخت باتری‌های جریانی شوند ساخت نسل بعدی باتری‌ها برای تلفن‌های همراه یا کامپیوترهای شخصی نیست، بلکه ذخیره‌سازی انرژی در مقایس متوسط و بزرگ برای صنایع بزرگ و مراکز داده‌ها است. هرچه خانه‌های بیشتری به سمت استفاده از انرژی خورشید بروند، بازار ذخیره‌ساز‌های انرژی شخصی نیز رشد خواهد کرد. این موضوع باعث خواهد شد در زیرزمین خانه به جای یک ژنراتور از یک باتری جریانی استفاده کنید.»  در شرایطی که قدرتمندتر شدن باتری‌های یون-لیتیوم به معنای افزایش اندازه باتری است، اما طراحی باتری‌های جریانی با هدف افزایش انرژی باعث بزرگ‌ترین شدن حجم مخازن می‌شود. شرکت پاور اند الکتریکی سن دیگو به تازگی موفق به نصب یک باتری جریان شده که قادر است انرژی 1000 خانه را تامین کند. کوک در این خصوص می‌گوید: «نیازی به تغییر ابعاد غشا ندارید. به همین دلیل ساده است که مقیاس را بالا یا پایین بیاورید یا به‌طور سفارشی آن‌را نصب کنید.»

چرخه شارژدهی باتری‌های جریانی بیشتر از باتری‌های رایج است. قابلیت جایگزینی مایعات یا جایگزین کردن سایر بخش‌های متحرک به این معنی است که عمر احتمالی این مدل باتری‌ها تقریبا نامحدود است. البته روند ورود این باتری‌ها به بازار آهسته است. حتا اگر شرکت‌ها تصمیم بگیرند باتری‌های جریانی را در مقیاس صنعتی به فروش برسانند، پروفسور کوک بر این باور است که دست‌کم به 5 تا 10 سال زمان نیاز است تا این باتری‌ها با استقبال عمومی روبرو شوند. با این‌حال معتقد است که سرانجام این باتری‌ها در خودروهای الکتریکی به کار گرفته می‌شوند.

کاغذ
ساخت باتری از کاغذ مزایای زیادی دارد. کاغذ نازک و انعطاف‌پذیر است و اگر با مواد درست ساخته شود در محیط‌زیست تجزیه می‌شود. تیمی از دانشگاه استنفورد توانسته‌اند با پوشش ورق‌های نازک با جوهر اشباع شده از کربن و نقره، باتری‌های کاغذی اولیه ایجاد کنند که تحسین فعالان محیط‌زیست را به همراه داشته است. در همین ارتباط پروفسور سئوکن چوی توانسته چند نمونه اولیه طراحی کند که یکی از آن‌ها با آب دهان انسان و دیگری با باکتری کار می‌کند. در یکی از این نمونه‌ها آقای چوی و پروفسور اومونمی سادیک موفق شدند یک زیست‌باتری که ترکیبی از پلی (آمیک) اسید و پیروملیتی دیانیدرید پی فنیلن دی آمین است را طراحی کنند که در گروه منابع انرژی تجزیه‌پذیر طبقه‌بندی می‌شوند.

در شرایطی که کاربرد تجاری باتری‌های کاغذی به دلیل خروجی برق کمی که تولید می‌کنند محدود است (به‌طور مثال تنها 20 دقیقه انرژی یک چراغ LED را تامین می‌کنند)، اما پژوهشگران امیدوار هستند که از این باتری‌ها بتوان در تجهیزات الکترونیکی بی‌سیم و برنامه‌های پزشکی و تجهیزات اینترنت اشیا کم مصرف استفاده کرد.

هوا
هوا این قابلیت را دارد تا بتواند به یک منبع الکتریکی تبدیل شود. باتری‌های روی-هوا که به اندازه آبنبات هستند و از طریق واکنش بین اکسیژن و روی انرژی تولید می‌کنند چند سالی است در صنعت سمعک‌سازی استفاده می‌شوند. روی ارزن‌‌قیمت است و به شکل گسترده‌ای در دسترس قرار دارد. به‌همین دلیل، فناوری مذکور مقرون به‌صرفه است و برای محیط‌زیست خطری ندارد، اما در زمینه شارژ مجدد محدودیت‌هایی دارد. به‌طور مثال، در هنگام شارژ احتمال شکل‌گیری بلورهای کریستال‌های دندریت وجود دارد که باعث کوتاه شدن عمر باتری می‌شوند زیرا یک اتصال کوتاه به وجود می‌آورند. به همین دلیل پژوهشگران آزمایش‌های مختلفی انجام داده‌اند تا روی را با مواد دیگری جایگزین کنند، رویکردی که هم اکنون به شکل آزمایشی در اتوبوس‌های برقی سنگاپور آزمایش می‌شود. علاوه بر این، آزمایش‌های دیگری با استفاده از باتری‌های لیتیوم-هوا و فلز-هوا با درجات مختلف چگالی انرژی، سطح قدرت و هزینه انجام شده است. در یک دهه گذشته، تسلا چند اختراع مختلف در ارتباط با شارژ باتری‌های لیتیوم-هوا ثبت کرده که نشان می‌دهد در آینده نزدیک باتری لیتیوم-هوا به دستگاه‌هایی فراتر از سمعک‌ها راه پیدا خواهند کرد.

آهن
چند سال قبل، پروفسور پیتر آلن استاد شیمی دانشگاه آیداهو ویدیویی جالب در ارتباط با علم باتری در یوتیوب منتشر کرد و متوجه شد مردم نسبت به باتری و موادی که در ساخت آن استفاده می‌شوند علاقه‌مند هستند. به‌طوری که در نهایت یک برنامه آموزشی در خصوص چگونگی ساخت یک باتری آهنی منتشر کرد. بلافاصله ویدیو‌های مختلفی در ارتباط با چگونگی ساخت، مشکلات و چالش‌های پیش‌روی ساخت این باتری‌ها در یوتیوب منتشر شدند.

این پروفسور برجسته حوزه شیمی بیولوژیک می‌گوید: «نمی‌خواهم خودم را به عنوان یک متخصص ساخت باتری‌ها معرفی کنم، اما هدفم از انتشار ویدیوها این بود که نشان دهم در ساخت یک باتری ارزان‌قیمت مجبور نیستید به انتظار بنشینید تا شرکت‌ها این‌کار را برای شما انجام دهند. ایده ساخت باتری آهنی نزدیک به 100 سال قدمت دارد، اما برخی بر این باور هستند که سرمایه‌گذاری روی این فناوری مفید نیست. من می‌گویم بیایید و آزمایش کنید. به هر صورت نکات جالبی یاد می‌گیرید.» بعد از گذشت دو سال بیش از 30 تغییر در ساخت این باتری‌ها انجام داد و با کمک دانشجویان دوره کارشناسی به این نکته مهم دست پیدا کرد که چگونه مواد مایع و جامد را متعادل کند تا مقدار بهینه چگالی انرژی با قدرت کم را ایجاد کند.

او می‌گوید: «اکنون یک واکنش داریم که کار می‌کند، اما روند آهسته‌ای دارد، چگونه سرعت را افزایش دهیم؟ اگر بتوانیم چالش فوق را برطرف کنیم این امکان وجود دارد تا بتوانیم باتری‌های آهنی را در نیروگاه‌های خورشیدی مستقر کنیم.»

برنده این میدان کیست؟
آیا باتری آهن آلن به لحاظ تجاری همیشه قابل استفاده است؟ او در پاسخ می‌گوید: «مطمئن نیستم این مدل باتری‌ها را بتوان برای کاربردهای عمومی به تولید انبوه رساند. به عقیده من تنها تعداد کمی از اختراعات به بازار راه پیدا می‌کنند. شما تحقیقات اولیه‌ای انجام داده‌اید که جالب هستند.

با این‌حال، یک سوال اساسی وجود دارد که آیا می‌توان این ایده‌ها را به تولید انبوه رساند، آیا شرکت‌های بزرگ متقاعد می‌شوند تا سرمایه‌گذاری هنگفت روی ایده‌هایی انجام دهند که مطمئن نیستند سودآوری تجاری دارد یا خیر. بین تحقیقات بنیادین و پیدا کردن بهترین گزینه برای ساخت یک باتری تجاری فاصله وجود دارد. در تحقیقات علمی مفهومی به‌نام دره مرگ وجود دارد».

در سال 2019، سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر 1.7 میلیارد دلار روی استارت‌آپ‌های باتری سرمایه‌گذاری کردند که از این مقدار 1.4 میلیارد دلار صرف تحقیقات مرتبط با باتری‌های لیتیوم-یون شد. البته باتری‌های جریانی، روی-هوا، فلز مایع و فناوری‌های مشابه موفق به جذب سرمایه‌گذار شدند. در حالی که باتری‌های لیتیوم-یون دست‌کم به مدت 10 سال دیگر سهم بزرگی از بازار را به خود اختصاص می‌دهند، اما این احتمال وجود دارد که فناوری‌های دیگر با موفقیت از دره مرگ عبور کنند.

با ورود ویندوز 11 چه اتفاقی برای بقیه ویندوزها می افتد

مشخصات

مجموعه: مقالات

منتشر شده در یکشنبه, 03 مرداد 1400 15:55

نگارش یافته توسط Super User

تعداد بازدید: 452

با ورود ویندوز 11 چه اتفاقی برای بقیه ویندوزها می افتد

با توجه به اینکه ویندوز ۱۱ به‌زودی برای عموم کاربران منتشر می‌شود و همچنین پشتیبانی از ویندوز ۱۰ در سال ۲۰۲۵ به پایان می‌رسد، احتمالا برای بسیاری از کاربران این سؤال پیش آمده که اگر ویندوز ۱۱ را نصب نکنند چه اتفاقی برای سیستم آن‌ها می‌افتد. در ادامه همراه نبض فناوری، احتمالات مربوط به این تصمیم را بررسی می‌کنیم.
 
آیا باید ویندوز ۱۱ را نصب کنید؟
به گزارش «نبض فناوری»، اگرچه ویندوز ۱۱ پاییز امسال برای عموم کاربران ارائه می‌شود، اما مایکروسافت می‌گوید که نصب کردن آن و کنار گذاشتن ویندوز ۱۰ اجباری نخواهد بود. احتمالا مانند دیگر آپدیت‌های مهم ویندوز ۱۰، در این زمینه هم کاربران می‌توانند پیشنهاد مربوط به آپدیت را رد کنند تا به استفاده از همین سیستم‌عامل فعلی ادامه دهند.



روی هم رفته تا ۱۴ اکتبر ۲۰۲۵ (۲۲ مهر ۱۴۰۴) هیچ مشکلی برای استفاده از ویندوز ۱۰ نخواهید داشت. مایکروسافت تا این تاریخ به پشتیبانی از ویندوز ۱۰ ادامه می‌دهد و انواع و اقسام کاربران بدون نگرانی بابت به‌روزرسانی‌های امنیتی می‌توانند از این سیستم‌عامل استفاده کنند.

بعد از این تاریخ، اجرای ویندوز ۱۰ بسیار خطرناک‌تر می‌شود. زیرا مایکروسافت دیگر انتشار آپدیت‌های امنیتی را متوقف خواهد کرد. این یعنی اگر کسی بعد از تاریخ ذکر شده بتواند حفره‌های امنیتی در این سیستم‌عامل پیدا کند، مایکروسافت دیگر برای برطرف کردن این حفره‌ها آپدیتی منتشر نمی‌کند.

آیا ویندوز ۱۰ بعد از انتشار ویندوز ۱۱ از کار می‌افتد؟
زمانی که ویندوز ۱۱ به دست عموم کاربران برسد، شما هنوز هم می‌توانید بدون هیچ مشکلی به استفاده از ویندوز ۱۰ ادامه دهید و به طور خودکار از کار نمی‌افتد. به احتمال زیاد بعد از انتشار نسخه‌ی نهایی ویندوز ۱۱، مایکروسافت به کاربران ویندوز ۱۰ این فرصت را می‌دهد که از طریق بخش آپدیت‌ها به طور رایگان این سیستم‌عامل جدید را نصب کنند.


اگر این درخواست آپدیت را رد کنید، احتمالا هر چند وقت یک بار یادآوری‌های مربوط به این آپدیت در ویندوز ۱۰ نمایش داده می‌شود، مگر اینکه سیستم شما از ویندوز ۱۱ پشتیبانی نکند. همان‌طور که گفتیم بعد از اتمام پشتیبانی از ویندوز ۱۰ در سال ۲۰۲۵، اگرچه همچنان می‌توانید از آن استفاده کنید اما در کل سیستم شما در معرض خطر بزرگی خواهد بود.

اگر ارتقای سیستم به ویندوز ۱۱ امکان‌پذیر نباشد چه اتفاقی می‌افتد؟
طی هفته‌های گذشته بسیاری از کاربران با استفاده از ابزار ارائه شده توسط مایکروسافت سازگاری سیستم خود را با ویندوز ۱۱ بررسی کرده‌اند. در این میان مطمئنا بخش قابل توجهی از کاربران متوجه شده‌اند که ویندوز ۱۱ با سیستم آن‌ها سازگار نیست. در چنین وضعیتی بهترین راهکار این است که قبل از سال ۲۰۲۵ سیستم جدیدی خریداری کنند. با این کار قادر به استفاده از جدیدترین و امن‌ترین نسخه‌ی ویندوز خواهند بود.

اگر به استفاده از ویندوز ۱۰ ادامه دهید چه اتفاقی می‌افتد؟
هر بار که نسخه‌ی جدیدی از ویندوز منتشر می‌شود، همیشه گروهی از کاربران وجود دارند که ترجیح می‌دهند به نسخه‌ی قدیمی‌تر ویندوز وفادار بمانند. حتی امروزه بخشی از کاربران هنوز از ویندوز ۷، ویندوز ۸ و حتی نسخه‌های قدیمی‌تر مانند ویندوز XP استفاده می‌کنند. اما این افراد متحمل ریسک‌های امنیتی بسیار خطرناکی می‌شوند.



دقیقا استفاده از نسخه‌های قدیمی ویندوز چه خطراتی را به همراه دارد؟ به زبان ساده اگر از سیستم‌عاملی که پشتیبانی از آن به پایان رسیده استفاده کنید، بیش از دیگران در معرض خطر بدافزارها و آسیب‌رسانی به داده‌ها خواهید بود. همچنین می‌توانیم به باج‌افزارها و حتی نرم‌افزارهایی که می‌توانند وب‌کم سیستم را به خطر بیندازد هم اشاره کنیم.

در ضمن برخی از نرم‌افزارها هم بعد از چند سال دیگر برای ویندوز ۱۰ آپدیت ارائه نخواهند کرد و همین کار می‌تواند منجر به افزایش شمار حفره‌های امنیتی سیستم شود.

امن‌ترین راه برای ادامه‌ی استفاده از ویندوز ۱۰ چیست؟
اول از همه ادامه‌ی استفاده از ویندوز ۱۰ بعد از تاریخ ۲۲ مهر ۱۴۰۴ را توصیه نمی‌کنیم. چنین کاری ارزش ریسک‌های امنیتی را ندارد و تا آن زمان کامپیوترهای رده‌پایین (و حتی سیستم‌های دست دوم) سازگار با ویندوز ۱۱ قیمت پایینی خواهند داشت. اما از آنجایی که واقعیت موجود همواره مطابق با شرایط ایدئال نیست، در ادامه به چند نکته اشاره می‌کنیم.



بدون شک بعد از پایان پشتیبانی مایکروسافت از ویندوز ۱۰، کاربرانی که توجه بیشتری به مسائل امنیتی نشان می‌دهند بعد از سال ۲۰۲۵ با مشکلات کمتری مواجه خواهند شد. در ادامه به چند نکته می‌پردازیم که برای ایمن ماندن در اینترنت در شرایط مختلف باید انجام دهید و البته اهمیت آن‌ها بعد از سال ۲۰۲۵ برای ویندوز ۱۰ دوچندان خواهد شد؛

همواره مرورگر وب را آپدیت نگه دارید.
از آپدیت کردن برنامه‌های غافل نشوید.
از سایت‌های مشکوک بازدید نکنید.
از آنتی‌ویروس آپدیت شده در سیستم استفاده کنید.
از پسورد یکسان برای اکانت‌های مختلف استفاده نکنید.
تا حد ممکن از تأیید هویت دو مرحله‌ای بهره ببرید.
از اطلاعات مهم به طور مرتب بک‌آپ بگیرید.
پیوست‌های ایمیل‌های مشکوک را باز نکنید.
برای دانلود برنامه‌ها فقط از سایت‌های معتبر و قابل اعتماد استفاده کنید.
با وجود اینکه سال‌هاست چنین توصیه‌هایی مطرح می‌شوند، اما از طرف دیگر باید بگوییم که چند درصد از مردم روزی دو بار مسواک می‌زنند و بعد از هر وعده‌ی غذایی از نخ دندان استفاده می‌کنند؟ مطمئنا گروهی از افراد چنین کارهایی را انجام می‌دهند اما بخش بزرگی از آن‌ها علاقه‌ای به انجام این کارها ندارند.

بنابراین برای کاربران معمولی بهترین توصیه این است که از جدیدترین نسخه‌ی ویندوز استفاده کنند و اگر این نکات امنیتی را هم رعایت کنند با خطرات امنیتی کمتری مواجه خواهند شد.

در نهایت بهتر است از ویندوز ۱۱ استفاده کنید
زمانی که ویندوز ۱۱ منتشر شود، فارغ از اینکه دوست داشته باشیم یا نه، اهمیت ویندوز ۱۰ روزبه‌روز کمتر از گذشته خواهد شد. روی هم رفته همان‌طور که گفتیم از حالا حدود ۴ سال وقت دارید که ویندوز ۱۰ را کنار بگذارید و به بهره‌گیری از نسخه‌ی بعدی روی بیاورید و ۴ سال در دنیای تکنولوژی زمان بسیار زیادی است.

منبع/ دیجی‌کالا مگ