محاسبه شبا از روی کارت و حساب پاسارگاد

• 
• 

مشخصات

مجموعه: دانستنیها

منتشر شده در سه شنبه, 25 ارديبهشت 1403 18:58

نگارش یافته توسط Super User

تعداد بازدید: 310

 

 

link

ویدیو نکات فنی انواع پاور سرور G10,G9

• 
• 

مشخصات

مجموعه: دانستنیها

منتشر شده در دوشنبه, 24 ارديبهشت 1403 20:00

نگارش یافته توسط Super User

تعداد بازدید: 408

سیستم هوشمند اتاق سرور

  لینک مشاهده فیلم 

راهنمای تنوع pdu ها و کاربرد آنها

• 
• 

مشخصات

مجموعه: دانستنیها

منتشر شده در سه شنبه, 25 ارديبهشت 1403 17:57

نگارش یافته توسط Super User

تعداد بازدید: 224

 پنل توزیع برق  PDU(power distribution unit) 

PDU به زبان ساده یک رابط برق برای تامین انرژی سرورها و سویچها داخل رک میباشد البته آن را میتوان بیرون رک نیز بکار برد اما استفاده عمومی از آن داخل رک صورت میگیرد این تجهیز در داخل اتاق های سرور کاربرد فراوانی دارد چرا که تامین برق تجهیزات توسط این وسیله ضمانت میشود برعکس PSU یاUPS یا همان یو پی اس که خودش تولید کننده برق است PDU هیچ انرژی تولید نمیکند و فقط انرژی خروجی از UPS   را دریافت و به طور ایمن به سرورها میرساند اما با توجه به اینکه توان الکتریکی سرورها با وجود این قطعه تامین میشود نقش بسیار حیاتی در کارکرد درست و قابل تظمین سرورها دارد .

 

ساختار اصلی PDU

پنل توزیع برق از چند پریز و یک کابل رابط تشکیل شده که مشابه آن را در سیمهای رابط خانگی تجربه کرده ایم تنها فاکتور مهم در PDU  ها ساخت ایمن و استاندارد بالاتر آنها در اتصالات و ویژگیهای الکتریکی است که  آنها  را نسبت به رابط های برق خانگی متفاوت جلوه میدهد.

 

انواع  PDU

شرکتهای سازنده PDU   در ایران برای آنها نامگذاریها و انواع مختلفی را ترتیب داده اند که در همه آنها وجود چند پریز برق خودنمایی میکند با توجه به گشتی داخل اینترنت میتوان این دسته بندیها را مشاهده کرد که با نام های هوشمند –سویچ- مانیتوردار –بای پس و غیره شناخته میشوند که البته این ویژگیها تقریبا اصلا بکار نیامده و فقط به منظور تنوع محصول توسط سازنده ارایه میشود .

 

بعنوان مثال فرض کنیم مهمترین ویژگی PDU   ها را در اختیار داریم که نمایش ولتاژ و جریان مصرفی رک ها است حال آنکه هیچ وقت یک کارشناس شبکه یا IT   درب پشت رک را باز نمیکند تا از روی مانیتور کوچکی که روی PDU   نصب است میزان ولتاژ و یا جریان آن را مشاهده کند به دلیل آنکه این تجهیز یک بار نصب میشود و تا زمان خرابی توسط کارشناسان IT اصلا به آن سر زده نمیشود و یا هیچ گونه نیازی به سر زدن به آن و خواندن مقادیر ولتاژ و جریان در کاربردهایی که در ایران وجود دارد احساس نمیشود بنابراین وجود تجهیزی بنام مانیتور ولتاژ و جریان  که از قضا مهمترین ویژگی هم هست هیچ گونه کمکی نکرده و زیبایی نمایشگر آن در صورتی که محل نصب آن جایی باشد که دیده شود جلب نظر میکند .

 

ضمنا کارشناسان شبکه با فرض اینکه این فرصت را پیدا کنند که برای یک بار هم مقادیر ولتاژ و جریان مصرفی را بخوانند آیا این کارشناسان در صورت وجود اختلاف با مقدار استاندارد (که باید از قبل توسط آنها دانسته شود)که محاسبه آن از عهده آنها خارج است عملیات و یا فرایند خاصی را پیش میگیرند؟ یا نه نمایش و عدم نمایش آن فاکتور اهمیتی پیدا نخواهد کرد .

 

مثلا خروجی برق ups   که وارد pdu  میشود یک اندازه رگولاسیون شده داشته و هیچ گاه در مقادیر بزرگ و خطرناک تغییر نمیکند حال اگر مقدار ولتاژ برق روی pdu  به  جای 220 V   مقدار 230V   نشان داده شود آیا باید کارشناس شبکه سرورها را خاموش کند یا دستورالعملی برای برخورد با این موضوع وجود دارد البته که نه  کارشناسان شبکه موظف به نگهداری ایمن و دایمی سرور ها هستند و هیچ گاه با نمایش اختلاف ولتاژ در روی pdu   ها عکس العملی نشان نمیدهند  به 3 دلیل

 

اول آنکه کارشناسان شبکه فقط زمانهایی در اتاق سرور حضور پیدا میکنند که نیاز به یک کار فیزیکی در آنجا دارند و این مورد تقریبا شاید در طول هفته به یک ساعت هم نیانجامد پس دیده شدن این فاکتور عملا منتفی است  حتی اگر PDU ها توسط پورت SNMP   مانیتوری شوند که همواره به آنها چشم دوخته شود موارد دوم و سوم کاربری نمایش این اطلاعات آنها را زیر سوال میبرد.

دوم آنکه حتی اگر آنها چنین دیتایی را روی PDUمشاهده کنند نیازی نمیبینند که در مسایلی مانند این که به تامین انرژی الکتریکی سرورها  مربوط است دخالتی داشته باشند و خروجی حاصل از UPS  را بقدر کافی ایمن و قابل اعتماد میدانند که دخالتی نکنند

سوم آنکه معیاری و ترازی  برای رصد مشکلات احتمالی الکتریکی بوجود آمده بعد از یو پی اس ندارند که اگر مثلا دامنه ولتاژ از حدی بیشتر شد چه کار انجام دهند و چون تخصص الکتریکی هم ندارند اصلا به این موضوعات ورود نمیکنند

 

بنابر این وجود یک سری فیچرها و امکانات فقط و فقط مانند امکاناتی  که روی  دوربین موبایلها نصب شده برای تنوع محصول است حتی میتوان گفت در دوربینهای موبایل گه گاهی از قابلیتهای که دارند میتوان بهره برد اما در pdu  خیر.

نهایتا باید گفت که اصطلاحاتی از قبیل Monitored-Switched-Modular-Metered با اینکه عبارتهای با معنی هستند اما در نهایت هیچ کاربردی را در بکارگیری آنها پیدا نمیکنید.

نکته دیگری که عنوان میشود اتصال سه فاز PDU   به شبکه است حتی اگر یو پی اس دارای خروجی سه فاز باشد برای توزیع یکنواخت مصرف برق نباید روی یک رک برق سه فاز را انتقال داد دلیل این امر مخاطراتی است که اشخاص و همچنین سیستمهای داخل رک را با این اتصال تهدید میکند و هیچ گاه کار ایمن و قابل دفاعی نیست برای آنکه موضوع کمی روشن شود به نکته نظرتان را جلب می نمایم .

نکته اول آنکه ویژگی برق سه فاز قدرت آن در توانهای بالا است به همین دلیل حفاظت و نیازمندیهای ایمنی مواجه با آن الزاما چند برابر تک فاز است بعنوان مثال میتوان گفت برق گرفتگی تک فاز بسیار در محیط کار و یا منازل رخ میدهد و بندرت و به دلایل خاص منجر به حادثه سوختگی و مرگ میشود(وابسته به شرایط محیط) اما در صورت برق گرفتگی سه فاز کمترین صدمه سوختگی شدید درجه 1 و 2 میباشد.

نکته دوم اینکه در اتصالی برق تک فاز حرارت تولید شده آنقدر خطرناک نیست که در برق سه فاز ایجاد میشود و به سادگی میتوان ثابت کرد که میزان حرارت در اتصالی های سه فاز تا 10 برابر تک فاز میتواند بیشتر شود که این احتمال هر زمان در اتصالات pdu رخ دهد فاجعه ای در اتاق سرورایجاد میشود .

نکته سوم اینکه برای مدیریت برق و توزیع مناسب آن به صورت متقارن و بالانس میتوان به رک های مختلف فازهای مختلف را متصل کرد تا هم ریسکهای فوق پدیدار نگردد و هم برق به صورت متوازن از همه فازها مصرف گردد این اتفاق را میتوان از روی مانیتوری که روی ups   های سه فاز تعبیه شده  یا بخش نمایشگر جریان روی تابلو برق مدیریت کرد و یا در صورت عدم وجود موارد قبل توسط یک آمپر متر کلمپی در زمان ارنج رک ها مصرف برق هر فیدر را تعیین نمود.

ویژگی مهم کاربردی در PDU

برای آنکه از کارکرد یک PDU   در دراز مدت مطمین شویم باید در ساخت pdu از اتصالات استانداردی استفاده شده باشد ونباید مانند محصولات چینی که ظاهر بسیار فریبنده ای دارند اما کارکرد آنها اصلا قابل اطمینان نیست باشند برای این منظورباید به موارد ذیل توجه کرد .

 1-توان هر خروجی PDU  از مصرف برق سرور متصل شده به آن حداقل 20 درصد بالاتر باشد برای این موضوع به توان تغذیه سرور ها نگاهی بیاندازیم وقتی توان تغذیه 800 وات است هر خروجی PDU    باید حداقل 1000 وات را بتواند در خروجی بدون تولید گرما و حرارت ایجاد کند.

2-اتصالات داخلی از برنج با فنر بندی مناسب باشد(برخی از مواقع تولید کنندگان برای اقتصادی تر بودن از جنس دیگری استفاده میکنند)

3-اتصالات سیم ها با سرسیم محکم شده باشد.

4-هسته مرکزی پریزها باکالیت یا چینی باشد .

5-ترجیحا دارای فیوز داخلی خیلی حساس  برای زمانهای بحرانی باشد.

6-اگرPDU  دارای نمایشگر قطع باشدو یا به سیستم هوشمند متصل گردد میتواند مفید فایده باشد تا در شرایط که به دلیلی اتصال الکتریکی آن دچار اشکال شده قبل از بروز مشکلات بعدی به آن رسیدگی و رفع نقص کردد .

 

 

ماشین پول سازی جهان درگذشت

• 
• 

مشخصات

مجموعه: دانستنیها

منتشر شده در دوشنبه, 24 ارديبهشت 1403 19:22

نگارش یافته توسط Super User

تعداد بازدید: 255

 

چرا درگذشت «جیم سیمونز»، بنیان‌گذار بزرگ‌ترین ماشین پول‌سازی جهان خبرساز شد؟
محدثه علیزاده: سیمونز یک نابغه ریاضی بود که ریاست دانشکده ریاضیات دانشگاه استونی بروک را بر عهده داشت اما در سال‌1978، زمانی‌که 40 سال‌داشت، این حرفه را ترک کرد و به سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی روی‌آورد. سیمونز در مصاحبه‌‌‌‌ای با موسسه فیزیک آمریکا در سال‌2020 درخصوص این چرخش خود گفت: «به‌یاد می‌‌‌‌آورم روزی در کتابخانه نشسته بودم و با خود می‌‌‌‌گفتم خب، حدس می‌زنم که در آینده استادیار، دانشیار و سپس استاد شوم، تمام شوم و زندگی را به همین شکل طی کنم و سپس بمیرم. این فکر باعث شد به این بیاندیشم که شاید چیزهای دیگری در دنیا نیز وجود داشته باشند.»

سیمونز در گذر از دانشگاه به سرمایه‌گذاری از شیوه‌‌‌‌های رایج مدیران سرمایه‌گذاری استفاده نکرد و به آنالیز مقداری بازارها از طریق یافتن الگوهایی در داده‌ها که تغییرات قیمت‌ها را پیش‌بینی می‌کنند، روی‌آورد. تکنیک او به‌قدری موفق بود که او به «پادشاه کوانت» معروف شد. او در سال‌1982 صندوق پوشش‌ریسک رنسانس (Renaissance Technologies) را تاسیس کرد و صندوق سرمایه‌گذاری مدالیون (Medallion) وابسته به رنسانس را که مشهورترین صندوق این شرکت به دلیل مهروموم ماندن راز شیوه سرمایه‌گذاری این صندوق و شکست‌دادن تمام رقیبان خود بود، در سال‌1988 ایجاد کرد.

رنسانس که در 60 مایلی شرق منهتن در نیویورک قرار دارد، همواره فاصله‌‌‌‌اش با معامله‌گران وال‌‌‌‌استریت را ارج نهاده است. این شرکت به‌جای استخدام شکل رایج معامله‌گران بازارهای مالی، برخی از باهوش‌‌‌‌ترین ذهن‌‌‌‌های ریاضی جهان را جذب کرده و همواره به‌دنبال جذب دانشمندان و کدشکنانی (code breakers) بوده که بتوانند اطلاعات سرمایه‌گذاری قابل‌استفاده را از ‌هزاران گیگابایت داده‌‌‌‌ای که شرکت روزانه در همه زمینه‌‌‌‌ها، از لکه‌‌‌‌های خورشیدی گرفته تا آب‌‌‌‌وهوای دیگر کشورها، جمع‌‌‌‌آوری می‌کند، به‌دست آورند. طبق اطلاعات درج‌‌‌‌شده در وب‌سایت رنسانس، 90 نفر از مجموع 300 کارمند رنسانس دارای مدرک دکترا در زمینه‌‌‌‌های ریاضی، فیزیک، علوم کامپیوتر و رشته‌‌‌‌های مشابه هستند. استعداد اصلی سیمونز در رنسانس علاوه‌‌‌‌بر روش نوین سرمایه‌گذاری، در چگونگی الهام‌‌‌‌بخشیدن به‌کارمندان و ایجاد دستمزد بسیار بالا و حس تعلق اجتماعی میان آنها آشکار می‌شود.

 

رقابت سیمونز و بافت
رنسانس اکنون حدود 50‌میلیارد دلار دارایی را مدیریت می‌کند. صندوق مدالیون آن در حال‌حاضر 4‌درصد کارمزد مدیریت و بین 36 تا 44‌درصد کارمزد عملکرد (performance fees) دریافت می‌کند که بسیار بالاتر از دیگر صندوق‌های پوشش‌ریسک است، با این‌وجود حتی پس از کسب کارمزها نیز این شرکت بالاترین سود خالص سالانه را پرداخت می‌کند. مدالیون از زمان آغاز به‌کار تاکنون بازده خالص سالانه بیش‌‌‌‌از 30‌درصدی ایجاد‌کرده که بسیار بیشتر از سود ترکیبی 20‌درصدی برکشایر وارن بافت است؛ در واقع بازده این صندوق در طول بیش‌‌‌‌از سه دهه ‌به‌طور مداوم بالاتر از تمام رقبا بوده، حتی زمانی‌که کامپیوترها ارزان‌تر و قابل‌دسترس‌‌‌‌تر شدند و رقبای این صندوق به تقلید از آن روی‌آوردند و الگوریتم‌های پیچیده سرمایه‌گذاری ساختند.

درنهایت تمام رقبای مدالیون باوجود تلاش بسیار نتوانستند دستورالعمل جادویی این صندوق را بیابند و شکست خوردند. علاوه‌بر آن، طبق گفته‌‌‌‌های سیمونز در گردهمایی دانشگاه MIT در سال‌2019، کمیسیون بورس و اوراق‌بهادار ایالات‌متحده پس از فهمیدن اینکه موفقیت برنارد مادوف در کسب درآمد در سال‌2008 تماما طرح پونزی بوده، به بازدهی بالای رنسانس نیز مشکوک می‌شود و به تفتیش این صندوق نیز می‌پردازد اما هیچ مدرکی علیه این شرکت نمی‌‌‌‌یابد. باوجود بالا‌بودن کارمزدهای مدالیون، سرمایه‌گذاران بسیاری علاقه‌‌‌‌مند به سرمایه‌گذاری در این صندوق بودند، با این‌وجود سیمونز خیلی زود شروع به محدود‌کردن دسترسی‌‌‌‌ها به صندوق کرد؛ چراکه معتقد بود اگر مدالیون از حدی بزرگتر شود الگوریتم‌هایی که شرکت برای تجارت سهام، اوراق قرضه و دیگر دارایی‌ها استفاده می‌کند دیگر کارگر نخواهند بود. او در سال‌1993 جذب سرمایه جدید به مدالیون را متوقف کرد.

از سال‌2005 به بعد نیز صندوق مدالیون تنها برای سیمونز و کارمندان رنسانس باز بوده و تنها آنها توانایی سرمایه‌گذاری در آن را دارند. این صندوق در هر سال ‌سود به‌دست آمده را به افراد بازمی‌‌‌‌گرداند و اندازه آن در حدود 10‌میلیارد دلار محدود شده‌است. سیمونز صندوق‌های سرمایه‌گذاری عادی‌‌‌‌تری نیز برای عموم ایجاد کرد اما عملکرد آنها بسیار متفاوت از مدالیون بود. برای مثال درحالی‌که در سال‌2020 صندوق مدالیون 76‌درصد بازدهی داشت، این صندوق‌ها زیانی دو رقمی را تجربه کردند. سیمونز که زمانی به‌عنوان کدشکن در دولت آمریکا کار می‌کرد، توانست طی چند دهه‌ بیش‌‌‌‌از چهار‌برابر شاخص S&P500 بازدهی داشته‌باشد. این عملکرد بی‌‌‌‌نظیر، او را به پنجاه و یکمین فرد ثروتمند جهان در سال‌2024 با ثروتی معادل 31.4‌میلیارد دلار بدل کرد. سیمونز اولین‌بار در سال‌2004 با خالص دارایی 2.5‌میلیارد دلار در فهرست 400ثروتمند آمریکایی فوربس ظاهر شد. تئودور آرونسون؛ بنیان‌گذار شرکت مدیریت مقداری سرمایه AJO Vista در مصاحبه‌‌‌‌ای با بلومبرگ در سال‌2008 گفته بود: «تنها چند نفر هستند که واقعا توانسته‌‌‌‌اند دیدگاه ما را نسبت به بازارها تغییر دهند. جان مینارد کینز یکی از این معدود افراد است؛ وارن بافت و جیم سیمونز نیز از همین معدود افراد هستند.»

 

پولساز بزرگ، خیر اعظم
سیمونز فردی به‌شدت خوددار بود و جزئیات استراتژی‌های موفق سرمایه‌گذاری او عمدتا یک راز باقی‌مانده‌‌‌‌اند. او به‌عنوان خیری بزرگ نیز شناخته می‌شد. سیمونز در سال‌2010 از ریاست رنسانس عقب کشید و به‌طور ویژه به فعالیت‌‌‌‌ در بنیاد خیریه خود پرداخت. به گزارش فوربس، سیمونز و همسرش در جایگاه ششمین اهداکنندگان بشردوستانه آمریکا قرار دارند. جیم و همسرش مرلین در سپتامبر 2023، جایزه یک عمر دستاورد فوربس400 را برای کمک‌های بشردوستانه خود دریافت کردند. آنها بنیاد خیریه سیمونز را در سال‌1994 تاسیس کردند و از طریق این بنیاد بیش‌‌‌‌از 6‌میلیارد دلار برای پشتیبانی از آموزش و تحقیقات در علوم مختلف خصوصا ریاضیات پرداخت کردند. آنها موسسه «ریاضی برای آمریکا» را تاسیس کردند که هر‌ساله به ‌هزار معلم شهر نیویورک در رشته‌‌‌‌های مربط به حوزه‌های علوم پایه، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات کمک‌‌‌‌هزینه می‌دهد. این موسسه همچنین ‌میلیاردها دلار به موزه ملی ریاضیات در نیویورک اهدا کرده‌است. به گفته سیمونز، اگر فردی به اندازه کافی ریاضیات برای تدریس در دبیرستان بداند، توانایی شرکت در گوگل یا گلدمن‌ساکس یا رنسانس را نیز دارد. از آنجاکه حقوق این شرکت‌ها بسیار بیشتر از تدریس در دبیرستان است، طبیعی است که بسیاری از افراد دارای صلاحیت به تدریس نمی‌پردازند. این مساله موجب اهمیت هرچه بیشتر کمک به معلمان ریاضی برای سیمونز بوده‌است.

بنیاد سیمونز همچنین صدها‌میلیون دلار برای حمایت از تحقیقات در زمینه بیماری‌های سرطان و اوتیسم اهدا کرده‌است. خانواده سیمونز همچنین سال‌گذشته متعهد شدند در طول هفت سال‌500‌میلیون دلار به دانشگاه استونی بروک اهدا کنند. این اهدا، دومین کمک مالی بزرگ به یک کالج دولتی در طول تاریخ بوده‌است. این دانشگاه همواره جایگاه و ارزش بالایی برای سیمونز داشت. سیمونز در سال‌1968 و در 30سالگی و پس از مدتی تدریس در دانشگاه‌‌‌‌های ام‌‌‌‌آی‌‌‌‌تی و هاروارد به ریاست دانشکده ریاضیات استونی‌بروک رسید ‌و به دلیل کارش در زمینه توپولوژی و درک ویژگی‌های اشکال هندسی مشهور شد.

او در سال‌1976 برنده جایزه اسوالدوبلن (Oswald Veblen) انجمن ریاضی آمریکا شد که پرافتخارترین جایزه در هندسه محسوب می‌شود، همچنین همسر او نیز فارغ‌‌‌‌التحصیل دکترای همین دانشگاه است.