مقالات

برنامه نویسی جاوا و قابلیتهای آن

مشخصات: مجموعه: مقالات; منتشر شده در جمعه, 10 دی 1400 16:27; نگارش یافته توسط Super User; تعداد بازدید: 299

در پنج سال گذشته، برخی زبان‌های برنامه‌نویسی با اقبال بهتری از سوی توسعه‌دهندگان روبرو شد‌ه‌اند. به‌طور سنتی، دو زبان برنامه‌نویسی سی‌پلاس‌پلاس و جاوا در حوزه‌های مختلف و در سطح وسیعی مورد استفاده برنامه‌نویسان قرار دارد، اما با ظهور زبان‌های دیگری مثل پایتون، جاوااسکریپت، کاتلین، گو، سی‌شارپ و نمونه‌های دیگر این پرسش مطرح است که چه آینده‌ای پیش روی این زبان برنامه‌نویسی و برنامه‌نویسان آشنا به این زبان وجود دارد، آیا جاوا ارزش یادگیری دارد یا بهتر است به سراغ جایگزین دیگری برویم؟ در این مقاله به‌طور اجمالی آینده زبان برنامه‌نویسی جاوا و اهمیت یادگیری آن به عنوان یک زبان برنامه‌نویسی ارزشمند را بررسی می‌کنیم.

زبان برنامه‌نویسی جاوا چیست؟

جاوا یک زبان برنامه‌نویسی شی‌گرا است که برای ساخت نرم‌افزارهای چندسکویی برای سیستم‌عامل‌هایی مثل ویندوز، لینوکس و موارد دیگر در مقیاس سازمانی استفاده می‌شود. از مزایای مهم این زبان باید به سهولت و درک ساده ترکیب نحوی، شی‌گرایی بودن، امنیت بالا، پشتیبانی از ویژگی‌های قابل حمل بودن، انجام فرآیند جمع‌آوری زباله (Garbage Collection) به‌شکل خودکار، امکان نگهداری و توسعه برنامه‌ها به ساده‌ترین شکل، فارغ از سکو بودن، پشتیبانی از چند ریسمانی (Multi-Threaded) و سطح بالا بودن اشاره کرد. با این‌حال، جاوا معایب خاص خود را نیز دارد. از معایب مهم این زبان باید به عدم پشتیبانی از مباحث سطح پایین مثل اشاره‌گرها، اجرا روی ماشین مجازی جاوا که حافظه اصلی بیشتری را مصرف می‌کند، اجرای طولانی‌تر برنامه‌ها و کدها در مقایسه با سی و سی‌پلاس‌پلاس، عدم امکان کنترل Garbage Collection توسط برنامه‌نویس و عدم پشتیبانی از نوع بدون علامت (Unsigned Types) اشاره کرد.
چه آینده‌ای پیش روی زبان برنامه‌نویسی جاوا است؟

به‌طور معمول، برنامه‌نویسان حرفه‌ای از جاوا برای ساخت برنامه‌های سازمانی استفاده می‌کنند. با توجه به پیشرفت چشم‌گیر جاوا در سال‌های اخیر و کاربرد این زبان چندمنظوره، آینده زبان برنامه‌نویسی جاوا درخشان است. به بیان دیگر، برنامه‌هایی مثل نرم‌افزارهای مدیریت ارتباط با مشتری و مدیریت منابع سازمانی، نرم‌افزار فضای ابر داخلی (Cloud Internal Software)، نرم‌افزارهای مدیریت دانلودها و چارچوب‌های نرم‌افزاری Orchestration که هر یک برای مقاصد خاصی کاربرد دارند، همگی با استفاده از جاوا ساخته شده‌اند. جاوا نکات مثبت درخشانی دارد که توسعه‌دهندگان تازه‌کار را ترغیب می‌کند به فکر یادگیری این زبان باشند. به‌طور مثال، جاوا ترکیب نحوی ساده‌ای برای یادگیری دارد، به بهترین شکل از شی‌گرایی و برنامه‌نویسی چند ریسمانی پشتیبانی می‌کند. همان‌گونه که اشاره کردیم، جاوا یک زبان برنامه‌نویسی چندمنظوره است و بنابراین برای ساخت انواع مختلفی از برنامه‌ها کاربرد دارد. به‌طور مثال، جاوا برای ساخت نرم‌افزارهای استریم، الگوریتم‌های هوشمند، توسعه موبایل، بزرگ داده‌ها، اینترنت اشیا، زنجیره بلوکی و توسعه وب مناسب است. علاوه بر این گزینه مناسبی برای توسعه مدل‌های نرم‌افزاری تابع به عنوان سرویس (FaaS) و برنامه‌های فاقد سرور (Serverless) است.
بازار کار توسعه‌دهندگان جاوا به چه صورتی است؟

با توجه به سهم بازار جاوا و محبوبیت آن نزد توسعه‌دهندگان و شرکت‌ها، طبیعی است که فرصت‌های شغلی زیادی در دسترس توسعه‌دهندگان این زبان باشد. نظرسنجی انجام شده توسط شرکت JetBrains نشان می‌دهد پس از پایتون، جاوا دومین زبان برنامه‌نویسی اصلی توسعه‌دهندگان حرفه‌ای است. به این ترتیب مشخص می‌شود که آینده زبان برنامه‌نویسی جاوا تا حد زیادی روشن است و بنابراین ارزش یادگیری را دارد، اما زبان‌های برنامه‌نویسی دیگری هم هستند که در سال‌های اخیر پیشرفت زیادی داشته‌اند و بر محبوبیت آن‌ها افزوده شده است. بیش‌تر نرم‌افزارهای سفارش مشتری و خدماتی که شرکت‌های بزرگ ارایه می‌کنند با استفاده از جاوا ساخته شده است. یکی از سناریوهایی رایج در شرکت‌های نرم‌افزاری مربوط به زمانی است که برای یک سرویس قدیمی عملیات انتقال‌یابی (Migration) باید انجام می‌شود. در بیش‌تر مواقع عملیات انتقال به جای جایگزینی کل پروژه با یک پلتفرم کاملاً متفاوت، شامل فرایندهایی مثل به‌روز‌رسانی معماری، تبدیل از سیستم یکپارچه (Monolith) به ریزخدمات (Microservices) و انتقال چارچوب نرم‌افزاری یا تنها به‌روزرسانی نسخه زبان می‌شود. با استناد به نظرسنجی توسعه‌دهندگان JetBrains، مشاهده می‌شود که آینده زبان برنامه نویسی جاوا به عنوان یکی از 5 زبان برنامه‌نویسی کاربردی روشن است. توسعه‌دهندگان می‌توانند از جاوا برای ساخت برنامه‌های تجاری، آزمایش‌های خودکار، بازی‌های تلفن همراه و برنامه‌های حرفه‌ای استفاده کنند. در حالی که گوگل اعلام کرده که کاتلین زبان اول توسعه برنامه‌های اندرویدی است و پشتیبانی جدی از این زبان به عمل می‌آورد، با این‌حال، هنوز هم بخش عمده‌ای از توسعه‌دهندگان از جاوا برای توسعه برنامه‌های اندرویدی استفاده می‌کنند. علاوه بر این، سازمان‌های بزرگی مثل ناسا، اپل و گوگل در حوزه‌های مختلفی مثل مراقبت‌های پزشکی، سیستم‌های دفاعی، فناوری و موارد دیگر از جاوا استفاده می‌کنند.
نیاز دائمی به برنامه‌های موبایل

یکی از کاربردهای اصلی جاوا در ارتباط با ساخت برنامه‌های اندرویدی است. آمارها نشان می‌دهند تعداد دفعات دانلود برنامه‌های موبایل دائما در حال افزایش است. به‌طور مثال، در سال 2020 میلادی برنامه‌های موبایل نزدیک به ۱۵۰ میلیارد بار دانلود شده‌اند. این موضوع برای توسعه‌دهندگان اکوسیستم اندروید که آشنا به زبان جاوا هستند خبر خوبی است، زیرا بیشتر برنامه‌های اندرویدی به زبان جاوا نوشته‌ شده‌اند و هنوز زمان زیادی باقی مانده تا کاتلین بتواند به‌طور کامل جایگزین این زبان شود.

لازم به توضیح است که عدد ذکر شده در بالا، تعداد کل دانلودها و نه تعداد برنامه‌های کاربردی است، اما همزمان با افزایش تعداد دفعات دانلود، تعداد برنامه‌ها نیز بیش‌تر می‌شوند. از سوی دیگر، کسب‌وکارهای بزرگ نیاز مبرمی به برنامه‌های اختصاصی دارند، زیرا با استفاده از برنامه‌های اختصاصی امکان جذب مشتریان در یک بستر اختصاصی، خدمت‌رسانی و درآمدزایی به بهترین شکل انجام می‌شود. به‌طوری که کاربران به یک زیرساخت کاملا اختصاصی دسترسی دارند. علاوه بر این، در صورتی که افراد به‌طور دائم برنامه‌ها را دانلود کنند، توسعه‌دهندگان انگیزه بیش‌تری برای توسعه قابلیت‌های برنامه کاربردی پیدا می‌کنند. با توجه به دلایل مذکور، به خوبی مشاهده می‌کنیم که توسعه‌دهندگان جاوا نقش مهمی در جذب مشتریان جدید دارند.
پایداری و قابلیت اطمینان منحصر به‌فرد

سال 2020 مصادف با بیست و پنجمین سالگرد تولد و مقارن با انتشار نسخه Java 16 بود. جاوا در طول این سال‌ها نشان داده که یک زبان برنامه‌نویسی پایدار است و همواره همسو با پیشرفت‌های دنیای فناوری قابلیت‌های کاربردی مهمی در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌دهد. به همین دلیل زبان برنامه‌نویسی جاوا برای هر پروژه‌ای که روی آن کار می‌شود از یک پلتفرم CaaS گرفته تا یک موتور بازی یک زبان برنامه‌نویسی قابل اعتماد است. توسعه‌دهندگان می‌توانند این اطمینان خاطر را داشته باشند که دست‌کم برای سالیان آینده پشتیبانی قدرتمندی از این زبان به عمل خواهد آمد، زیرا خدمات جاوا به‌طور مداوم به‌روزرسانی و بهبود داده می‌شوند تا پایداری و پویایی این زبان حفظ شود.
یادگیری آسان

برخی افراد در یادگیری یک زبان برنامه‌نویسی جدید مشکلات زیادی دارند. زیرا ترکیب نحوی بیشتر زبان‌های برنامه‌نویسی قدرتمند سخت است. به‌طور مثال، اگر در نظر داشته باشید زبان برنامه‌نویسی سی یا سی‌پلاس‌پلاس را یاد بگیرید باید خود را برای سخت‌ترین الگوهای فکری آماده کنید، زیرا بخش عمده‌ای از کارهای برنامه‌نویسی در این زبان‌ها بر عهده برنامه‌نویس است؛ به‌طور مثال اگر از اشاره‌گرها استفاده کنید، باید حواس‌تان باشد که پس از اتمام کار آن‌ها را پاک کنید تا حافظه اصلی بیهوده مصرف نشود. زبان برنامه‌نویسی جاوا همانند پایتون این پیچیدگی‌ها را ندارد. زبان جاوا به گونه‌ای طراحی شده که ترکیب نحوی آن مناسب برنامه‌نویسان مبتدی باشد.
یک زبان فارغ از سکو

جاوا یک زبان برنامه‌نویسی فارغ از سکو است. به این معنا که امکان اجرای کدهای کامپایل شده جاوا (بایت‌ کد) روی همه سیستم‌عامل‌ها وجود دارد. به بیان دقیق‌تر، دستورالعمل‌های بهینه‌سازی شده روی ماشین مجازی جاوا (Java Virtual Machine) اجرا می‌شوند.
خطای زمان اجرای کم‌تر

بر مبنای قوانین نحوی محکم و نوع (Type) در جاوا، امکان تشخیص خطاهای زمان کامپایل قبل از اجرای برنامه وجود دارد. رویکرد فوق احتمال بروز مشکلات زمان اجرا را به حداقل می‌رساند که باعث ساده‌تر شدن کدنویسی می‌شود.
فرم‌ها و انجمن‌های پشتیبانی قدرتمند

انجمن‌های زبان برنامه‌نویسی جاوا فعال هستند و در طول مسیر یادگیری جاوا، به‌طور پیوسته به برنامه‌نویسان مبتدی راهنمایی‌های فنی ارایه می‌کنند. بنابراین پیشنهاد می‌شود در فرایند یادگیری و هر زمان با مشکلی روبرو شدید از این متخصصان درخواست کمک کنید. تنها در این صورت است که می‌توانید مهارت‌های خود را به‌روز نگه دارید و خطاهایی که دیگران مرتکب شده‌اند را تکرار نکنید. زبان برنامه‌نویسی جاوا به‌طور گسترده و پیوسته توسط توسعه‌دهندگان خبره پشتیبانی می‌شود.
زیرساختی کارآمد برای زبان‌های برنامه‌نویسی جدید

بیشتر زبا‌ن‌های برنامه‌نویسی مدرن روی ماشین مجازی جاوا اجرا می‌شوند. برخی از این زبان‌های برنامه‌نویسی، مثل کاتلین‌ برای ارائه نسخه بهتری از زبان جاوا طراحی شده‌اند. کاتلین به گونه‌ای طراحی شده تا سازگاری کاملی با جاوا داشته باشد. علاوه بر این، اصول و مفاهیم پایه این دو زبان مشابه یکدیگر هستند، بنابراین اگر سابقه کار با جاوا را داشته باشید، یادگیری کاتلین کار سختی نخواهد بود.
چارچوب‌های قدرتمند

زبان‌های برنامه‌نویسی در حالت استاندارد مجموعه‌ای از اصول و خط‌مشی‌های مبتنی بر الگوهای ریاضی که به کدهای دیجیتالی تبدیل شده‌اند و ترکیب نحوی قابل فهم برای انسان‌ها دارند را ارایه می‌کنند. بدیهی است، در چنین شرایطی برای انجام کارهای مختلف باید ساعت‌های زیادی را صرف کدنویسی کنید. شرکت‌ها برای حل این مشکل تصمیم گرفتند از مفاهیمی مثل کتابخانه‌ها و چارچوب‌ها استفاده کنند. چارچوب‌ها و کتابخانه‌ها با ارایه مجموعه‌ای از دستورات و کلاس‌ها فرایند برنامه‌نویسی را برای توسعه‌دهندگان ساده می‌کنند تا متخصصان مجبور نباشند برای انجام هر کاری کدنویسی کنند. این‌کار به آن‌ها کمک می‌کند روی منطق تجاری برنامه‌ای که قرار است ساخته شود متمرکز شوند. خوشبختانه زبان برنامه‌نویسی جاوا را مجموعه گسترده‌ای از چارچوب‌ها پشتیبانی می‌کنند که هریک کاربردهای خاص خود را دارند. از جمله این چارچوب‌ها به موارد زیر باید اشاره کرد:

    چارچوب Spring: اسپرینگ یک چارچوب متن‌باز برای ساخت برنامه‌های سازمانی است. اسپرینگ چارچوبی است که وظیفه معکوس کردن کانتینر کنترل برای پلتفرم جاوا را بر عهده دارد. Spring چارچوب جامعی است و امکانات قدرتمندی در حوزه‌های امنیت و پیکربندی‌ ارایه می‌کند و علاوه بر این، یادگیری آن ساده است.
    چارچوب Hibernate: هایبرنیت با ارایه یک الگوی نگاشت شی-رابطه موفق شد نوع نگرش توسعه‌دهندگان نسبت به بانک‌های اطلاعاتی را تغییر دهد. با پیاده‌سازی واسط‌های برنامه‌نویسی کاربردی جاوا Persistence یا JPA، هایبرنیت یک بانک‌اطلاعاتی ORM برای برنامه‌های جاوا است. شبیه به زبان پرس‌وجوی ساخت یافته (SQL)، محاوره‌ها در هایبرنیت به‌نام HQL سرنام Hibernate Query Language شناخته می‌شوند. فایل اصلی در هایبرنیت hibernate.cfg.xml است که شامل اطلاعاتی درباره نگاشت‌‌ها (Maps) و کلاس‌های جاوا با پیکربندی‌های بانک‌اطلاعاتی است. هایبرنیت با ارایه یک لایه انتزاعی به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد به شکل ساده‌تری با بانک‌های اطلاعاتی کار کنند. بنابراین کارهایی مثل اتصال به بانک‌اطلاعاتی، اجرای عملیات CRUD و موارد این چنینی به راحتی انجام می‌شود.
    چارچوب JavaServer Faces: JSF توسط اوراکل در قالب نسخه 7 Java Enterprise توسعه پیدا کرد. JSF یک چارچوب مولفه‌گرا است و دارای مولفه‌های رابط کاربری با قابلیت استفاده مجدد برای ساخت برنامه‌های سرورمحور است. چارچوب JSF به دنبال کپسوله‌سازی فناوری‌های مختلف سمت کلاینت مثل CSS، HTML و جاوااسکریپت است تا توسعه‌دهندگان بتوانند بدون دانش عمیق درباره این فناوری‌ها، از آن‌ها برای ساخت رابط کاربری استفاده کنند. با استفاده از Facelet می‌توان از XML برای مدیریت view استفاده کرد. با این حال، می‌توان ‌نما‌ها را با استفاده از فناوری‌های دیگر مثل XUL (زبان رابط کاربری XML) ایجاد کرد. برنامه‌های تحت وب ساخت شده توسط JavaServer Faces قابل حمل هستند و روی سرورهای مختلف قابل اجرا هستند.
    چارچوب Apache Struts: یکی از دیگر از چارچوب‌های قدرتمند جاوا برای ساخت برنامه‌های وب است که از معماری سه لایه MVC سرنامController ، View و Model و واسط‌های برنامه‌نویسی کاربردی JSP استفاده می‌کند. در الگوی سنتی servlet-JSP اگر توسعه‌دهنده‌ای یک فرم با اطلاعات شخصی خودش تایید می‌کرد، این اطلاعات برای پردازش به servlet ارسال می‌شدند. همین موضوع باعث می‌شد تا انجام این‌کار در برنامه‌های بزرگ با دشواری زیادی همراه باشد. Struts با تفکیک بخش‌های مختلف یک برنامه به لایه‌های مختلف و مرتبط کردن این لایه‌ها با یکدیگر این فرایند را ساده‌تر از قبل کرد.
    چارچوب Grails: یکی دیگر از چارچوب‌های قدرتمند جاوا است که ترکیب نحوی ساده‌ای دارد و مناسب افراد تازه‌کار است. با توجه به این‌که چارچوب وب Grails با زبان Groovy ساخته شده روی پلتفرم جاوا به خوبی اجرا شده و با ترکیب نحوی جاوا سازگار است. این چارچوب نیز بر اساس معماری سه لایه MVC طراحی شده است. در شرایطی که در Grails مجبور هستیم کد خود را به زبان Groovy بنویسیم، اما چارچوب مذکور با فناوری‌های دیگر جاوا مثل کیت توسعه جاوا، کانتینرهای JAVE EE،Hibernate یا Spring سازگار است. Grails در لایه‌های زیرین خود بر مبنای SPRING BOOT ساخته شده و می‌تواند از ویژگی‌هایی از قبیل تزریق وابستگی SPRING که به بهره‌وری کمک می‌کنند بهره ببرد.
    چارچوب Dropwizard: یکی دیگر از چارچوب‌های زبان برنامه‌نویسی جاوا است که در مقایسه با نمونه‌های یاد شده بزرگ‌تر و پیچیده‌تر است. این چارچوب برای توسعه سریع سرویس‌های وب RESTful استفاده می‌شود و به‌طور خاص برای ساخت ریزخدمات جاوا مناسب است. این چارچوب چند کتابخانه جاوا کاملاً تثبیت شده برای ارائه پلتفرمی سریع گرد هم آورده و از طریق یک سرور jetty توکار، دسترسی به Google Guava، Logback، Hibernate Validator، Joda Time و کتابخانه‌های محبوب دیگر جاوا را امکان‌پذیر کرده است. به علاوه Dropwizard شامل jersey است که با استفاده از آن می‌توان وب‌سرویس‌های RESTful ایجاد کرد. Dropwizard را می‌توان به عنوان یک اکوسیستم مجزا در نظر گرفت که وابستگی‌های موردنیاز توسعه‌دهندگان را در یک بسته منفرد گرد هم آورده است. اگر تمایل دارید از Dropwizard استفاده کنید، دیگر نیاز نیست زمان زیادی را صرف کارکردهای ثانویه‌ای مانند نوشتن کد برای پیکربندی، معیارها یا گزارش‌گیری کنید. به جای آن می‌توانید روی منطق تجاری اولیه برنامه تمرکز کنید و به بالاترین بهره‌وری دست یابید.

کلام آخر

در این مقاله به معرفی مزایا و معایب جاوا به عنوان یک زبان برنامه‌نویسی آینده‌دار و قدرتمند پرداختیم. جاوا دارای ویژگی‌های متعددی است که به واسطه ‌آن‌ها در آینده نیز مشابه زمان حال در حوزه‌های مختلف استفاده خواهد شد. به این ترتیب، می‌توان یادگیری زبان برنامه‌نویسی جاوا را یک مهارت کلیدی در جهت شکوفایی در حوزه برنامه‌نویسی توصیف کرد. به بیان دقیق‌تر، علاوه بر این‌که آموزش زبان برنامه‌نویسی جاوا یک مهارت کاربردی است، یادگیری آن می‌تواند آینده شغلی افراد را تضمین کند.

برگرفته از وبسایت شبکه

هک سرور های اچ پی برای استخراج رمز ارز

مشخصات: مجموعه: مقالات; منتشر شده در جمعه, 10 دی 1400 14:20; نگارش یافته توسط Super User; تعداد بازدید: 465

ماینینگ ارزهای رمزگذاری شده این روزها یکی از مشاغل یا به قول برخی، صنایعی است که می‌‎تواند با استفاده از منابع پردازشی و الکتریکی، عایدی مالی برای ماینر داشته باشد. نیاز به انرژی فراوان و سیستم قدرتمند پردازشی دو عامل اصلی در استخراج رمزارزها هستند که شاید فراهم کردن آنها از عهده بسیاری خارج باشد. ولی مسلماً هکرهایی که بتوانند سرورهای شرکتی بزرگ مانند HP را هک کنند در این زمینه هیچ محدودیتی نخواهند داشت.

برای استخراج رمزارزها کافیست یک سیستم پردازشی قدرتمند داشته و به منابع انرژی الکتریکی بالا دسترسی داشته باشید. آنگاه با نصب نرم‎افزار استخراج و انجام عملیات پردازشی مورد نیاز، فرایند استخراج آغاز می‌‎شود و متناسب با توان پردازشی که سیستم شما داشته باشد، زمان استخراج هر واحد رمزارز، تعیین می‎گردد.

همین عامل که نیاز به سیستم پردازشگر قدرتمندی را مطالبه می‎کند خود اصلی‎ترین چالش برای استخراج سریع رمزارزهاست. حالا تصور کنید که ماینینگ با یک دستگاه ماینر یا حتی یک سیستم قدرتمند سخت‎افزاری، تبدیل به استفاده از سرورهای شرکت‎های بزرگ شود. مسلماً سرعت استخراج به صورت چشم‎گیری افزایش پیدا کرده و می‎توان در مدت کوتاهی، حجم گسترده‎تری از رمزارزها را استخراج کرد.

اما همانطور که عنوان شد، بنابر گزارش‎های منتشر شده در این زمینه، به تازگی یک گروه هکری در عملیاتی هکری کم‌نظیر، اقدام به هک برخی از سرورهای شرکت HP و استفاده از آنها برای استخراج رمزارزها مدنظر خود کرده اند. این گزارش‎ها اعلام نموده‎اند که با استفاده از ماینینگ روی سرورهای HP، هکرها موفق به استخراج رمزارهای Raptoreum به ارزش 110 هزار دلار در یک مدت کوتاه 8 روزه شده‎اند.

جالب است بدانید که سرورهای HP از پردازنده‎های سروری قدرتمند سری AMD 9000 EPC استفاده نموده و توان قابل توجه ماینینگی معادل 400 مگاهش بر ثانیه را در اختیار هکرها قرار داده‎اند.

در زمان نگارش این مطلب هیچ اعلان رسمی در مورد نام و ماهیت گروه هکری مذکور صورت نپذیرفته ولی تا به امروز چندین حمله مشابه به سرورهای Amazon، IBM و Microsoft از سوی گروه‎های هکری با استفاده از آسیب‎پذیری موسوم به Log4J صورت گرفته که احتمال می‌‎رود مورد HP نیز از همین نوع بوده باشد. این آسیب‎پذیری که ماه گذشته میلادی شناسایی شد به هکرها اجازه می‎دهد کدهای اجرایی مخرب و کنترلی خود را حتی با عدم وجود ارتباط خارجی، از راه دور روی سیستم‎های محلی ذخیره داده اجرا نمایند.

کنترل و مانیتوینگ هوشمند اتاق سرور

آنچه که در مورد متاورس نمیدانیم

مشخصات: مجموعه: مقالات; منتشر شده در جمعه, 03 دی 1400 19:26; نگارش یافته توسط Super User; تعداد بازدید: 364

تاریخچه پیدایش و استفاده از این واژه ,metavers

اصطلاح متاورس، اولین بار در سال ۱۹۹۲ توسط نیل استفنسون (Neal Stephenson)، نویسنده رمان‌های علمی- تخیلی ابداع و در رمان تصادف در برف (Snow Crash) استفاده شد. متاورس دورنمایی از یک دنیای مجازی‌ است که در دل دنیای حقیقی وجود دارد. آنچه استفنسون نزدیک به ربع قرن پیش توصیف کرد، امروزه مورد توجه بزرگان دنیای فناوری قرار گرفته است. او در بخشی از کتاب خود می‌نویسد: «هنگامی که 10 سال پیش، هیرو نخستین بار این مکان را دید، نرم‌افزار مونوریل هنوز نوشته نشده بود. او و دوستانش برای این که بتوانند به جاهای مختلف بروند، مجبور بودند نرم‌‌افزار اتومبیل و موتورسیکلت بنویسند. آنها نرم‌‌افزارهای خود را بیرون می‌‌بردند و در بیابان سیاهی در شبِ الکترونیکی، با هم مسابقه می‌‌دادند.»
متاورس چیست؟

متاورس از دو بخش متا (Meta) و ورس (Verse) تشکیل شده است؛ متا یعنی «ماورا» و ورس هم یک اشتقاق معکوس از کلمه Universe است. در نتیجه متاورس یعنی دنیایی ماورایِ دنیای حقیقی ما. متاورس یک مفهوم گسترده است؛ ولی عموماً به یک دنیای مجازی و سه بعدی گرفته می‌شود که افراد مختلف می‌توانند از طریق اینترنت به آن متصل شده و با یکدیگر تعامل داشته باشند. متیو بال، سرمایه‌گذار و رئیس سابق استراتژی در آمازون استودیوز، متاورس را با هفت ویژگی توصیف کرده است: متاورس همیشه فعال و «روشن» است؛ به‌صورت زنده و در زمان واقعی تجربه می‌شود؛ می‌تواند میزبان هر اندازه مخاطب باشد؛ دارای اقتصادی کاملا پویا و مختص به خود است؛ در سراسر پلتفرم‌ها و دنیاهای دیجیتال و فیزیکی گسترده شده است؛ امکان انتقال دارایی‌های دیجیتال در سراسر این پلتفرم‌ها وجود دارد؛ تجربیات و محتوای آن توسط کاربران و شرکت‌های بزرگ ایجاد می‌شود.

به عبارت دیگر، متاورس شبکه‌ای بسیار گسترده از محیط‌های مجازی همیشه فعال است که در آن افراد می‌توانند در قالب آواتار یا به کمک عینک‌های واقعیت افزوده با یکدیگر و اشیا دیجیتال اطراف خود تعامل داشته باشند؛ یعنی ترکیبی از واقعیت مجازی همه‌جانبه، بازی نقش‌آفرینی آنلاین چندنفره و وب‌گردی. در ارتباط با متاورس چند پرسش کلیدی وجود دارد. اول آن‌که چگونه می‌توان به متاورس دسترسی داشت؟ دسترسی به متاورس محدود به ساخت یک شخصیت است، اما با پیشرفت آن احتمالاً داشتن عینک واقعیت مجازی یا سخت‌افزارهای ویژه ضروری خواهد بود. آیا متاورس یک نرم‌افزار است؟ خیر؛ متاورس یک مفهوم است. وقتی می‌گوییم به متاورس وارد شویم، یعنی از یکی از جنبه‌های آن استفاده کنیم. در متاورس چه کارهایی می‌توان انجام داد؟ متاورس یک جهان مجازی با پتانسیل‌های نامحدود است؛ یعنی اگر تمام مفاهیم متاورس عملیاتی شود، شما می‌توانید یک شخصیت مجازی با ابتکار عملی بی‌نهایت داشته باشید. مشهورترین پلتفرم‌های متاورس چیست؟ در حال حاضر سندباکس، دیسنترالند و اکسی اینفینیتی بزرگترین پلتفرم‌هایی هستند که در بحث متاورس فعالیت می‌کنند. آیا برای ورود به متاورس هزینه‌ای باید پرداخت شود؟ جواب این سؤال بسته به پلتفرمی است که از آن استفاده می‌کنید؛ مثلاً‌ برای ورود به اکسی اینفینیتی شما باید سه اکسی (جانور داخل بازی) که در حال حاضر قیمتی بالاتر از ۱۰۰ دلار دارد، بخرید.

البته دسته بندی‌های دیگری هم در رابطه با متاورس وجود دارد که راف کاستر (Raph Koster)، آنها را ارائه می‌کند و در آن دنیاهای آنلاین، فرضیه چندجهانی و متاورس‌ها را از یکدیگر متمایز کرده است. از دیدگاه کاستر دنیاهای آنلاین فضاهای دیجیتالی هستند (از فضاهای سرگرم کننده سه‌بعدی بسیار جذاب گرفته تا فضاهایی که بر پایه متن ایجاد شده‌اند). فرضیه چندجهانی در حقیقت به چند دنیای متفاوت از یکدیگر اشاره می‌کنند که با یک شبکه به یکدیگر متصل شدند و ساختار و قوانین آنها یکسان نیست. در نهایت از نظر کاستر متاورس در حقیقت چند جهان ترکیب شده با یکدیگر است که بیشتر با دنیای واقعی تعامل دارند و در آن‌ها عناصر مجازی و حقیقی مثل واقعیت مجازی، اتاق‌های پرو مجازی برای مغازه‌های واقعی و حتی اپلیکیشن‌هایی مانند گوگل مپس با یکدیگر ترکیب شده‌اند.

همان گونه که اشاره شد، متاورس Metaverse واژه‌ای ترکیبی متشکل از meta به معنی فراتر و universe به معنی جهان است و می‌توان آن را فراتر از جهان ترجمه کرد. این اصطلاح برای اولین بار در کتاب علمی‌تخیلی سقوط برفی (Snow Crash) نوشته نیل استفنسون در سال ۱۹۹۲ به کار برده شد. این نویسنده آمریکایی از واژه متاورس برای توصیف نوعی دنیای مجازی استفاده کرده بود که در آن قهرمان داستان در قالب آواتار خود با دیگران معاشرت می‌کند، خرید می‌کند و حتی دشمنان دنیای واقعی خود را شکست می‌دهد. البته خود مفهوم دنیایی شبیه متاورس پیش از این کتاب، در سال ۱۹۸۴ و با رمان سایبرپانکی نیورومنسر (Neuromancer) نوشته ویلیام گیبسون به شهرت رسیده بود.

وقتی چراغ‌ها را روشن می‌کنیم یا در یخچال را باز می‌کنیم، می‌دانیم که این برق است که آن‌ها را به کار می‌اندازد، اما معمولا به طرز کار آن فکر نمی‌کنیم. به همین ترتیب، هوش مصنوعی، حسگرها و ارتباطات بین ربات با دستگاه جریان برقی خواهند بود که متاورس را به کار می‌اندازند. در آینده‌ای دور یا شاید نزدیک‌تر از آنچه تصور می‌کنیم، دنیای فیزیکی ما به حجم بی‌نهایت عظیمی از داده تبدیل می‌شود که می‌توان آن‌ها را با کامپیوتر پردازش کرد، روی‌شان کلیک کرد یا در میان آن‌ها قدم برداشت و مثل سرچ گوگل، جستجو کرد. در این دنیا رابط‌ها و روش‌های جدیدی برای حرکت و ایجاد محتوا وجود خواهد داشت و ما واژه‌ها و حتی معماری جدیدی برای میزبانی از نسخه دیجیتال خود و دنیای دیجیتال اطرافمان ایجاد خواهیم کرد. این همگرایی جدید بین دنیای دیجیتال و دنیای فیزیکی مبتنی بر اینترنت 5G و 6G، رایانش کوانتومی و پردازنده‌های گرافنی است و نگاه ما به این دنیا از درون لنزهای عینک‌های واقعیت مجازی‌مان خواهد بود. چه تفاوتی میان متاورس و واقعیت مجازی وجود دارد؟ از مهم ترین تفاوت ها به موارد زیر باید اشاره کرد:

واقعیت مجازی تعریف مشخصی دارد، اما متاورس اینگونه نیست: مهم‌ترین تفاوت بین آن‌ها به تعریف این دو برمی‌گردد. در حال حاضر ماهیت واقعیت مجازی به طور کامل مشخص شده ولی برای متاورس هنوز ابهامات زیادی وجود دارد. مارک زاکربرگ می‌گوید: «متاورس یک اینترنت تجسم یافته است که به جای اینکه فقط محتوا را تماشا کنید، می‌توانید درون آن قرار بگیرید». اما در بیانیه‌ی مایکروسافت، متاورس طور دیگری توصیف شده است. چنین توصیفاتی بسیار مبهم و کلی هستند و به نظر می‌رسد حتی خود این شرکت‌ها هم تعریف کاملی از این مفهوم ندارند. مدیران فیسبوک می‌گویند که به دلیل تمرکز بر متاورس، نام آن را تغییر داده‌اند، اما می‌دانیم که برند این شرکت طی چند سال گذشته با مشکلات زیادی روبه‌رو شده و بدون شک همین موضوع نقش مهمی در ریبرند این شرکت داشته است.

متاصاحب هیچ کدام از این دو فناوری نیست: متا مالک شرکت Oculus Rift است که نقش مهمی در توسعه‌ی واقعیت مجازی ایفا می‌کند. اما در عین حال، فقط یکی از بازیگران مهم این حوزه محسوب می‌شود. همین موضوع برای حوزه‌ی متاورس هم صدق می‌کند و مثلا مایکروسافت مدتی قبل از پلتفرم Mesh رونمایی کرد که ترکیبی از واقعیت مجازی و افزوده را ارائه می‌دهد. همچنین متا در بیانیه‌ی خود خاطرنشان کرده که آن‌ها خود را سازنده‌ی بخشی از متاورس می‌بینند و قرار نیست خالق کل این جهان باشند. به همین خاطر مانند واقعیت مجازی، متاورس هم بسیار بزرگ‌تر از یک شرکت خواهد بود.

متاورس یک دنیای مجازی مشترک است: متاورس فضای مجازی مشترکی است که کاربران از طریق اینترنت می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. چنین کاری را همین حالا هدست‌های واقعیت مجازی هم انجام می‌دهند. همچنین در این فضا کاربران قادر به خرید و فروش و همچنین خلق محیط‌ها و آیتم‌های جدید خواهند بود. اما تفاوت اصلی بین آن‌ها به وسعت این جهان برمی‌گردد و در حال حاضر دنیاهای واقعیت مجازی بسیار کوچک هستند ولی در متاورس با جهان بسیار وسیع‌تری سروکار داریم.

دسترسی به متاورس از طریق واقعیت مجازی: اگرچه برای دسترسی به متاورس استفاده از هدست‌های واقعیت مجازی اجباری نیست، اما به نظر می‌رسد بخش بزرگی از آن فقط از طرق هدست در دسترس خواهد بود. این یعنی احتمالا مرز بین گشت‌وگذار در وب و استفاده از واقعیت مجازی کم‌رنگ خواهد شد. به همین خاطر به جای استفاده از گوشی‌های هوشمند، احتمالا در آینده‌ی نه‌چندان دور بسیاری از کارها با هدست‌ها انجام خواهد شد.

پتانسیل متاورس‌ بسیار بزرگ‌تر از واقعیت مجازی است: با وجود اینکه واقعیت مجازی نقش مهمی در متاورس‌ ایفا می‌کند، اما کاربران از طریق افزوده و تمام گجت‌های متصل به اینترنت هم می‌توانند از متاورس‌ تا حدی بهره ببرند. در حال حاضر واقعیت مجازی برای کارهایی مانند آموزش و روان‌درمانی و دیگر کارها استفاده می‌شود اما همچنان مهم‌ترین کارکرد آن در حوزه‌ی سرگرمی است. متاورس‌ حداقل از نظر مقیاس، شبیه به نسخه‌ بهبودیافته‌ اینترنت است. انتظار می‌رود متاورس‌ نوع کار کردن افراد، دسترسی به شبکه‌های اجتماعی و حتی گشت‌وگذار در وب را تغییر دهد. این یعنی اگرچه در حال حاضر اکثریت کاربران واقعیت مجازی را نادیده گرفته‌اند، ولی احتمالا برای متاورس‌ نادیده گرفتن آن کار بسیار سختی خواهد بود..

متاورس بر پایه چه فناوری هایی ساخته شده است؟

وقتی درباره متاورس صحبت می‌کنیم، مهم است با سه مفهوم کلیدی آن نیز آشنا شویم: حضور (presence)، تعامل‌پذیری (interoperability) و استاندارسازی (standardization). حضور به معنای احساس بودن در فضای مجازی به‌طور واقعی و ملموس و در کنار افراد دیگر. نتایج چندین دهه تحقیق نشان داده است که کیفیت تعاملات آنلاین با ایجاد حس حضور واقعی در این فضا بهبود پیدا می‌کند. این حس حضور هم از طریق تکنولوژی‌های واقعیت مجازی مانند نمایشگرهایی که روی سر قرار می‌گیرند، ایجاد می‌شود.

دومین مفهوم کلیدی دوم که متاورس را از تجربه کنونی ما از اینترنت متفاوت می‌کند، تعامل‌پذیری است. تعامل‌پذیری به این معنا است که ما در متاورس می‌توانیم از مقصدی به مقصد دیگر سفر کنیم، درحالی‌که تمام دارایی‌های دیجیتال خود از جمله آواتار و آیتم‌های مجازی جمع‌آوری‌شده را به همراه داریم. مثلاً می‌توانید پوسته تفنگی را که در بازی کانتر استرایک خریده‌اید، در بازی فورتنایت استفاده کنید یا از طریق فیسبوک به دوستانتان هدیه بدهید. یا مثلاً می‌توانید خودرویی را که در بازی راکت لیگ یا حتی وب‌سایت پورشه طراحی کرده‌اید، در بازی روبلاکس برانید.

سومین مفهوم استاندارسازی است که قابلیت تعامل‌پذیری بین پلتفرم‌ها و سرویس‌ها را در سراسر متاورس ممکن می‌کند. استانداردهایی که برای متاورس در نظر گرفته می‌شود، استفاده گسترده از آن را در سراسر دنیا امکان‌پذیر می‌کند. سازمان‌های بین‌المللی نظیر گروه تعامل‌پذیری متاورس باز این استانداردها را تعریف می‌کنند.
کلام آخر

متاورس یک جهان مجازی است که کاربران می‌توانند شخصیت موردعلاقه خود را در آن بسازند و درست مانند زندگی واقعی، در آنجا زندگی کنند. با ورود نام‌های بزرگی مثل متا (فیس‌بوک) به این حوزه، باید منتظر نفوذ بیش از پیش متاورس در زندگی روزمره خود باشیم. با پیشرفت متاورس بسیاری از کارهای روزمره ما مثل شرکت در کلاس‌ها، خرید و سفر دگرگون می‌شود و جنبه‌هایی کاملاً‌ متفاوت با زندگی فعلی به آن اضافه خواهد شد.

خریدزمین 4.3 میلیون دلاری در متا

مشخصات: مجموعه: مقالات; منتشر شده در جمعه, 03 دی 1400 19:31; نگارش یافته توسط Super User; تعداد بازدید: 297

خرید زمین 4.3 میلیون دلاری در متاورس (چند متر زمین مجازی)
در حالی که قیمت املاک و مستغلات فیزیکی در سال گذشته به شدت افزایش یافته است، قیمت زمین دیجیتال آنلاین در متاورس به شدت مورد توجه کاربران قرار گرفته است. آمارها نشان می‌دهند زمین دیجیتال در متاورس به میلیون‌ها نفر فروخته شده، زیرا مردم تلاش می‌کنند تا املاک و مستغلات مجازی در متاورس خریداری کنند و در آینده آن‌را به فروش برسانند. بازاری که انتظار می‌رود چند تریلیون دلار سودآوری به همراه داشته باشد.

متاورس به تعداد انگشت شماری از پلتفرم‌ها مثل Sandbox، Decentraland، Mirandus و Axie Infinity اشاره دارد که در حال ساخت یک نسخه تعاملی از اینترنت هستند که در آن کاربران می‌توانند بازی کنند، جهان‌های مجازی را کشف کنند و حتی تجارت کنند. فیس‌بوک زمانی این اصطلاح را رواج داده که بلافاصله به متا تغییر نام داد و نشان داد که قصد دارد دنیای مجازی همه‌جانبه ایجاد کند که در آن افراد می‌توانند با دوستان و خانواده دور هم جمع شوند، کار کنند، یاد بگیرند، بازی کنند، خرید کنند و بسازند.

پلتفرم‌ها با دادن فرصتی به کاربران و سرمایه‌گذاران برای خرید زمین از طریق ارز دیجیتال و مالکیت آن به عنوان NFT، بازاری را برای زمین دیجیتال فراهم کرده‌اند و از آنجایی که سرمایه‌گذاران به سرعت فرصت‌های تجاری را شناخته و آن‌را به منبع درآمدی تبدیل می‌کنند، انتظار می‌رود در کمتر از دو سال بخش عمده‌ای از کاربران مرفه و علاقه‌مندان به دنیای مجازی صاحب زمین دیجیتال در این پلتفرم‌ها باشند.

شرکت مدیریت دارایی‌های کریپتو Grayscale می‌گوید: «متاورس در نهایت می‌تواند به یک فرصت تجاری یک تریلیون دلاری در سال تبدیل شود.» اوایل این هفته، تیم سوئینی، مدیرعامل Epic Games گفت که شرکت او می‌تواند یک فرصت چند تریلیون دلاری را پدید آورد و در پاسخ به این سوال که آیا متاورس می‌تواند به یک بازار چند تریلیون دلاری تبدیل شود، پاسخ داد که بله این این اتفاق خواهد افتاد.

یک زمین دیجیتال 4.3 میلیون دلاری

به گزارش وال استریت ژورنال، شرکت Republic Realm، شرکتی که املاک دیجیتالی خریداری می‌کند و آن‌را به فضای مسکونی مجازی تبدیل می‌کند تا علاقه‌مندان اقدام به خرید یا اجرا کنند، روز سه‌شنبه 9 آذرماه 1400 اعلام کرد که زمینی به ارزش 4.3 میلیون دلار در Sandbox خریداری کرده است. این خرید بزرگترین فروش املاک و مستغلات مجازی بود که تا به حال انجام شده بود. جالب آن‌که یک هفته قبل‌تر، سرمایه‌گذار ارزهای دیجیتال Tokens.com زمینی در Decentraland را به قیمت حدود 2.4 میلیون دلار خریداری کرد.

سباستین بورگت، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل Sandbox در همین ارتباط به وب‌سایت فورچون اعلام کرد: « تعداد مالکان املاک و مستغلات در دنیای بازی‌های مبتنی بر NFT تنها در ماه نوامبر از 12000 به 16000 نفر افزایش پیدا کرده‌اند.» از اتفاقات جالب مرتبط با Sandbox در هفته گذشته، راه‌اندازی یک بازی جدید در پلتفرم این شرکت است که به تعدادی از کاربران اجازه می‌دهد به نسخه آلفا آن دسترسی داشته باشند. به گفته بورگت از بعدازظهر پنجشنبه 11 آذرماه 1400 حدود 65 درصد از 166464 زمین سندباکس از زمان آغاز فروش عمومی شرکت در فوریه فروخته شده است و به همین دلیل این شرکت تصمیم گرفته تا 35 درصد زمین باقیمانده را تا سال 2022 دست‌نخورده باقی نگه‌ دارد.

بورگت در مورد جذابیت بالقوه این طرح برای سرمایه‌گذاران می‌گوید: «ساخت املاک و مستغلات در دنیای مجازی می‌تواند سودآور باشد، زیرا انجام کارها سریع‌تر از دنیای فیزیکی و کاربران با محدودیت‌های دنیای واقعی روبرو نیستند. شکل زیر 166464 قطعه زمین فروخته شده سندباکس را نشان می‌دهد.

ارزش املاک مجازی

ارزش املاک مجازی، مانند املاک و مستغلات فیزیکی، اغلب تابع مکان آن ملک در نقشه مجازی و پلت‌فرم مرتبط است. در دسنترالند، قطعات بر اساس منطقه‌ای که در آن قرار دارند، ارزش‌گذاری می‌شوند. این‌ها شامل مناطقی برای خرید، مد و موارد این چنینی هستند.
آدیداس هم در متاورس زمین خرید

در Sandbox، هدف کاربران خرید ملک در نزدیکی زمین‌هایی است که حاوی تجربیات جالبی است، مانند بازی‌ها، کنسرت‌های دیجیتال یا فضاهای تفریحی که توسط کاربران شخصی یا شرکت‌هایی مانند آدیداس که اخیراً یک قطعه را خریداری کرده‌اند، ساخته شده‌اند. به گفته بورگت، سرمایه‌گذاران یا کاربران معمولاً با ارز رمزنگاری شده بومی پلتفرم اقدام به خرید می‌کنند.
فرصت‌های شغلی جدید در متاورس

بورگت می‌گوید: «از آن‌جایی که سرمایه‌گذاران و افراد به آزمایش پلتفرم‌های متاورس ادامه می‌دهند، مشاغل دیگر مانند آژانس‌های املاک مجازی، توسعه‌دهندگان و معماران به شکلی نوظهور پدید خواهند آمد که فرصت‌های شغلی جدیدی را رقم خواهند زد.»

به دلیل بهره‌مندی از فناوری NFT، سرمایه‌گذاران مالک حقوق ملکی هستند که می‌خرند و نه پلتفرم. این بدان معنی است که آن‌ها می‌توانند زمین خود را با ساختمان‌ها یا جلوه‌های بصری جذاب توسعه دهند و آن‌را برای سود بیشتر بفروشند یا در هر ساختمانی که می‌سازند زمین یا فضاهایی را اجاره دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند تجربیاتی مانند برگزاری کنسرت ایجاد کنند و برای ورود از کاربران بلیط دریافت کنند.

مانند سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات فیزیکی، خرید زمین در این دنیاهای دیجیتال پرخطر است. اگر یک بازی توسط کاربران رها شود، قیمت یک طرح در یک پلتفرم متاورس ممکن است به صفر برسد.

یکی از نکات قابل تامل در این ارتباط سفته‌بازی است که باعث افزایش قیمت ملک دیجیتال می‌شود، زیرا افرادی که زمین را مجدداً می‌فروشند سعی می‌کنند سود ببرند. اما برخی از پروژه‌ها، مانند بازی نقش‌آفرینی فانتزی Mirandus توسط Gala Games که به زودی منتشر می‌شود، سعی می‌کنند از این جنبه از سرزمین دیجیتال فاصله بگیرند.

در طول سال گذشته، Mirandus بیشتر زمین دیجیتال خود را فروخت، حتی در شرایطی که بازی خود را عرضه نکرده بود. جیسون برینک، رئیس بلاک‌چین گالا گیمز، می‌گوید: «اگرچه نمی‌تواند مردم را از فروش مجدد بسته‌های Mirandus بر روی پلتفرم‌های شخص ثالث یا تشکیل شرکت‌های سرمایه‌گذاری برای خرید زمین باز دارد، اما تلاش می‌کند تا Mirandus را بیشتر یک بازی تا وسیله‌ای برای سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات تبدیل کند.»
دوقطعه زمین مجازی: 25 میلیون دلار

تنها دو بسته باقی مانده در Mirandus دو ارگ هستند که بزرگ‌ترین قطعات دارایی در بازی هستند. برینک در همین ارتباط به سایت فورچون گفت: «به دلیل این‌که ارگ‌ها نسبت به سایر مالکان قدرت بیشتری در بازی به مالکان می‌دهند، فقط به افرادی فروخته می‌شوند که شرکت معتقد است مایل به کمک به توسعه بازی هستند و از NFT به عنوان سرمایه‌گذاری استفاده نمی‌کنند. در حال حاضر، میراندوس در حال بررسی پیشنهادات مطرح شده برای خرید این دو ملک است که ارزش آن‌ها بیش از 25 میلیون دلار است. چیزی که ما به دنبال آن نیستیم این است که فرد یا شرکتی به دنبال آن باشد تا یک NFT بخرد و بعد به سراغ NFT بعدی برود و تنها به فکر کسب سود بیشتر باشد. واقعیت این است که این دو ملک برای سرمایه‌گذاری سوداگرانه نیستند. این‌ها به این دلیل هستند که ما به دنبال ساخت یک بازی شگفت‌انگیز هستیم و می‌خواهیم شما بخشی از آن باشید.»
می‌توانید زمین مجازی خود را اجاره دهید

صاحبان زمین می‌توانند با اجاره زمین خود یا فروش اقلام ساخته شده در زمین سود به دست آورند، بنابراین خرید یا فروش املاک در Mirandus به معنای سرمایه‌گذاری پسیو نیستند که کاربران مجبور باشند برای چندین ماه سپرده خود را نگه‌داری کنند تا به سودآوری دست پیدا کنند.

برینک در همین ارتباط می‌گوید: «ما نمی‌توانیم به مردم بگوییم چه کاری انجام دهند، اما روشن می‌کنیم که دارایی در میراندوس برای بازیکنان است. بدون بازی، دارایی شما هیچ ارزشی نخواهد داشت.»

کاسبی خوب تعمیرگاه ماشین مجازی در متاورس

مشخصات: مجموعه: مقالات; منتشر شده در جمعه, 03 دی 1400 19:11; نگارش یافته توسط Super User; تعداد بازدید: 345

متاورس هنوز از راه نرسیده، غوغای زیادی به پا کرده و جنب‌جوش عجیبی میان برندهای بزرگ، متخصصان و حتا افراد کمتر آشنا به دنیای فناوری به راه انداخته است. در همین ارتباط رابرت دویل 37 ساله، در مدت شش ماه با دارایی‌های مجازی خود در Polka City، یک شهر مجازی در متاورس، توانسته به درآمد 100 هزار دلاری دست پیدا کند. سرمایه‌گذاران در این شهر مجازی می‌توانند با توکن‌های غیرقابل معاوضه (NFT) که نماد زمین، مشاغل و سایر دارایی‌ها هستند از متاورس کسب درآمد کنند.

آماری جالب در ارتباط با متاورس

رابرت دویل 37 ساله در مدت 6 ماه از دارایی‌های مجازی شهر پولکا نزدیک به 97345 دلار کسب درآمد کرد.

سرمایه‌گذاران شهر پولکا با توکن‌های غیر قابل تعویض که نشان‌دهنده زمین، مشاغل و سایر دارایی‌ها هستند، درآمد کسب می‌کنند.

پس از تغییر نام فیسبوک به متا، دنیای متاورس رونق گرفت.

متاورس طی چند هفته گذشته به‌طور نجومی رشد کرده است و مردم میلیون‌ها دلار در زمین مجازی خرج می‌کنند. سرمایه‌گذارانی مانند رابرت دویل 37 ساله در حال حاضر از این دارایی‌ها کسب درآمد و امرار معاش می‌کنند.

دویل صاحب یک تعمیرگاه مجازی ماشین و یک بانک در یک متاورس است که هنوز به طور کامل فعال نشده و طبق کیف پول‌های رمزنگاری که به وب‌سایت اینسایدر ارایه کرده در شش ماه تقریباً 100000 دلار درآمد داشته است.

شهر پولکا، جایی که ملک مجازی دویل در آن قرار دارد یک پلتفرم بازی متاورس است که در سال 2021 راه‌اندازی شد. بازیکنان می‌توانند توکن‌های غیر قابل تعویضی بخرند که نشان‌دهنده تاکسی‌های مجازی، پمپ بنزین‌ها، بیلبوردها و حتی موتورسیکلت‌ها هستند. سپس سود هفتگی پرداخت شده در توکن بومی پلتفرم، polkacity یا POLC را دریافت کنند.

در حالی که خود بازی قرار است به زودی راه‌اندازی شود، کاربران می‌توانند دارایی‌های دیجیتالی را پیش خرید و معامله کنند. نقشه راه این پلتفرم، بازی GTA of Cryptocurrency است که در اشاره‌ای به سری بازی‌های ویدیویی اکشن Grand Theft Auto دارد که در دنیای مجازی پدید خواهند آمد.
مالک تعمیرگاه ماشین و بانک مجازی در متاورس

متاورس در دو دهه ماه گذشته و درست از وقتی که مارک زاکربرگ از پروژه‌های شرکت متا در ارتباط با متاورس رونمایی کرد به یکباره مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. به‌طوری که هر روزه اخبار مختلفی در ارتباط با جابه‌جایی پول‌های چند هزار یا میلیون دلاری در این حوزه به گوش می‌رسد. خبری که سایت بیزنس اینسایدر منتشر کرده نشان می‌دهد که مردم علاقه عجیبی به سرمایه‌گذاری در متاورس پیدا کرده‌اند و برخی میلیون‌ها دلار صرف خرید زمین‌ و سایر دارایی‌های مجازی می‌کنند و جالب آن‌که افرادی مثل رابرت دویل از فرصت استفاده کرده و نقدینگی حساب‌های خود را چند برابر کرده‌اند. دویل مالک یک تعمیرگاه ماشین مجازی و بانک در متاورس است که البته هنوز به‌طور رسمی افتتاح نشده است. با این حال، او در حدود شش ماه گذشته توانسته به درآمد 97 هزار دلاری دست پیدا کند.
کسب درآمد از متاورس

ملک مجازی دویل در پولکا سیتی قرار دارد که یک زیرساخت بازی در متاورس است و نیمه‌های اول سال 2021 راه‌اندازی شد. بازیکنان این زیرساخت می‌توانند توکن‌های غیر قابل تعویض NFT را خریداری کنند که در ارتباط با تاکسی‌های مجازی، پمپ بنزین‌ها، بیلبورد‌ها و موتورسیکلت‌ها کاربرد دارد. سپس سود هفتگی خود را در قالب توکن بومی این زیرساخت دریافت می‌کنند.

طبق راهنمای این زیرساخت، کاربران می‌توانند دارایی‌های دیجیتال را خریداری و به معامله‌گری آن‌ها بپردازند. خود بازی قرار است اوایل سال 2022 میلادی عرضه شود و از آن به عنوان GTA رمزارزها نام برده می‌شود که به سری بازی‌های جهان باز Grand Theft Auto اشاره دارد. دویل با محاسبه دقیقی که انجام داد موفق شد 111646 پولکا (واحد رمزارز این شهر مجاری) را تنها به ارزش ۰.۸۷۱۹ دلار شده (کمی کمتری از یک دلار) که عمده آن از تعمیرگاه خودرو است به دست آورد. ارز پولکا در سال جاری نزدیک رشد 500 برابر داشته است. علاوه بر این، هنگامی که بازی عرضه شود او می‌تواند از مشتریان تعمیرگاه خود پول و از مشتریان بانک 25 درصد کارمزد دریافت کند.

NFTهایی که دارایی‌های مجازی این زیرساخت هستند، ارزش زیادی دارند، به‌طوری که تعمیرگاه خودرو برای دویل 23 هزار دلار و بانک 3500 دلار هزینه داشته است. با این‌حال، او بر این باور هستند که پس از عرضه رسمی و رونق گرفتن زیرساخت، به یک بانک‌دار ثروتمند تبدیل شود.

دویل در این ارتباط می‌گوید: «من فکر می‌کنم این یک بازی میلیارد دلاری است. بنابراین اگر این بازی به ارزش بازار میلیارد دلاری برسد، بسته به اتفاقی که می‌افتد، قیمت توکن این پلتفرم می‌تواند 30، 40، 50 دلار باشد که تمامی هزینه‌هایی که من انجام داده‌ام را جبران می‌کند. هنگامی که بازی راه‌اندازی شد افراد می‌توانند از تعمیرگاه ماشین من استفاده کنند و پول آن‌را پرداخت کنند. علاوه بر این، افراد نیز می‌توانند از بانک مجاری وام دریافت کنند.»

نقشه راهی که برای این شهر مجازی در متاورس ترسیم شده نشان می‌دهد که بازی سود بالقوه‌ای در اختیار مالکان قرار خواهد داد. طبق گفته‌های مسئولان این پلتفرم، افراد فعال در این زمینه مثل صاحبان مشاغل و گالری‌های هنری در شهر پولکا تا پایان سال 2021 قادر به دریافت سود خواهند بود.

دویل در این ارتباط به بیزنس اینسایدر گفت: «این دارایی‌ها در بلندمدت سودآور هستند. بنابراین برای سال‌های آینده اثربخشی خود را نشان می‌دهند، اما فلسفه این‌کار باورنکردنی است. کاری که NFT انجامی می‌دهند این است که به من اجازه می‌دهد هزینه وام مسکن، هزینه‌های پزشکی، پرداخت‌های ماشینم، غذای خانواده‌ام و... را به شکل مجازی بپردازم. این به‌نظر دیوانگی است، اما این دنیایی است که در حال ورود به آن هستیم.»
از مشاور املاک تا کارشناس رمزارز

دو سال و نیم پیش، دویل یک مشاور املاک و مستغلات بود. اکنون او می‌گوید که از ارزهای دیجیتال و پروژه‌های مرتبط، گره‌ها، استکینگ و استخراج رمزارز امرار معاش می‌کند. او همچنین ریاست یک شرکت تحقیقاتی کریپتو به نام Cryptonairz را بر عهده دارد که به افراد کمک می‌کند درآمد غیرفعال (passive) به‌دست آورند. با این‌حال، دویل هشدار می‌دهد که سرمایه‌گذاری در این زمینه با خطراتی همراه است. او می‌گوید: «مدتی طول می‌کشد تا بفهمید چه چیزی سودآور و چه چیزی ضررده است.»

در شرایطی که متاورس در طول سال‌های گذشته به اشکال مختلفی وجود داشته، اما تصمیم فیسبوک به تغییر نام تجاری خود به متا باعث توجه شرکت‌ها و کاربران شده و حتا شرکت‌های بزرگ و کوچک سیلیکون‌ولی با جدیت روی این مفهوم متمرکز شده‌اند و بر این باور هستند که اینترنت در چند سال آینده به حاشیه خواهد رفت و متاورس جای آن را خواهد گرفت.